Шаб чу дар бастаму маст аз майи нобаш кардам,

Мох агар халка ба дар куфт, чавобаш кардам.
Диди, он турки Хато душмани чон буд маро,
Гарчи умре ба хато дуст хитобаш кардам.
Манзили мардуми бегона чу шуд хонаи чашм,
Он кадар гиря намудам, ки харобаш кардам.
Шархи доги дили парвона чу гуфтам бо шамъ,
Оташе бар дилаш афкандаму обаш кардам.
Гарки хун буду намемурд зи хасрат Фарход,
Хондам афсонаи Ширину ба хобаш кардам.
Дил, ки хунобаи гам буду чигаргушаи дахр,
Бар сари оташи чаври ту кабобаш кардам.
Зиндаги кардани ман мурдани тадричи буд,
Он чи чон канд танам, умр хисобаш кардам.