Зямля хадзіла ходам – пра расстрэл кямелішкаўскіх яўрэяў узгадвае Ванда Гасцевіч

Дзяцінства. Гэтая пара жыцця звычайна дорыць адчуванне радасці і застаецца ў памяці чалавека назаўжды. Аднак ёсць людзі, якія не хочуць прыгадваць свае дзіцячыя гады. Бо яны не гулялі ў хованкі, а ўцякалі ад бамбёжак і абстрэлаў у сховішчы.

Не хадзілі ў школу – іх першым настаўнікам была вайна…
Зямля хадзіла ходам – пра расстрэл кямелішкаўскіх яўрэяў узгадвае Ванда Гасцевіч
Зямля хадзіла ходам – пра расстрэл кямелішкаўскіх яўрэяў узгадвае Ванда Гасцевіч
Вандзе Казіміраўне Гасцевіч, жыхарцы вёскі Чэхі, было дзевяць гадоў, калі пачалася вайна. Дзяўчынка тады не ўспрымала поўнасцю значэння гэтага слова, аднак, гледзячы на дарослых, разумела, што пачалося штосьці страшнае.

Вяскоўка з болем і тугой прыгадвае асобныя моманты. Як на ўскрайку вёскі Кемелішкі было яўрэйскае гета – цяпер там усталяваны помнік ахвярам генацыду. Як дарослыя расказвалі, што людзей там марылі голадам, здзекваліся з іх. Як гітлераўцы сагналі яўрэяў да рова, расстралялі і засыпалі пяском – Ванда Казіміраўна прыпамінае, што яшчэ некаторы час зямля там «хадзіла ходам», бо многія яшчэ заставаліся жывымі, спрабавалі ратавацца. Гэтая карціна і цяпер стаіць перад вачыма жанчыны і прымушае яе сэрца скаланацца.

Вольга ЗАЯНЧКОЎСКАЯ, @zaianchkovskaia.olga
Астравецкая раённая бібліятэка.

(Паводле ўспамінаў Ванды Казіміраўны Гасцевіч)

Комментарии

Комментариев нет.