“Усё нацыянальна беларускае — для іх варожае, а ўсё агіднае, варожае для нацыі — іхняе.

Іхні сьвяшчэнны кумір — улада... І калі нам кажуць: трэба болей цярпімасьці, памяркоўнасьці, трэба менш радыкалізму і рыгарызму, бо важней за ўсё паступовасьць, нацыянальная згода — мы ведаем: гэта гавораць яны ці іхнія адвакаты…
Надта доўга мы былі і цярпімыя, і абачлівыя, памяркоўныя і талерантныя — прыніжаныя і зьняважаныя былі на працягу апошніх стагодзьдзяў, баяліся пакрыўдзіць іншых, стараліся іншы раз прамаўчаць, стрываць. І маўчалі, трывалі, а што з гэтага маем? Дажыліся да таго, што ня стала як жыць!»
Васіль Быкаў, з выступу на III зьезьдзе БНФ, травень 1993.