Узята з біяграфіі для разумення, смерць; Беларускі партыйны функцыянер загінуў у выніку аўтамабільнай катастрофы, якая адбылася 4 кастрычніка 1980 года. Машэраў накіроўваўся ў бок Жодзіна на службовым аўтамабілі "Чайка", за рулём якога знаходзіўся яго пажылы вадзіцель Яўген Зайцаў. Пётр Міронавіч заняў пярэдняе пасажырскае сядзенне, а ззаду сядзеў супрацоўнік службы бяспекі Валянцін Часнакоў. У гэты дзень машыну кіраўніка суправаджаў не экіпаж ДАІ, як патрабавалі інструкцыі, а звычайная "Волга" з гучнагаварыцелем. Пётр Міронавіч Машэраў Машына ў якой загінуў Пётр Машэраў пасля ДТЗ ДТЗ адбылося на трасе Масква - Мінск, непадалёк ад горада Смалявічы. Па сустрэчнай паласе рухаўся грузавік МАЗ, якому загадалі спыніцца. Калі вялікагруз пачаў тармажэнне, ідучы ззаду самазвал з бульбай паспрабаваў яго абагнаць. Кіроўца перадавой «Волгі» ацаніў небяспеку і даў па газах, паспеўшы праскочыць якая нясецца на сустрэчу перашкода. Шафёр «Чайкі» паўтарыць манеўр не змог, і на хуткасці каля 100 кіламетраў за гадзіну адбылося немінучае сутыкненне. Усе, хто ехаў у лімузіне, загінулі. Як расказвалі відавочцы, салон «Чайкі» быў цалкам засыпаны бульбай з самазвала. Адразу пасля трагедыі пачалося расследаванне, якое праводзіла Генпракуратура СССР сумесна з камітэтам дзяржбяспекі. Наўмысны характар аварыі быў выключаны ўжо на першым этапе следства, а вінаватым у тым, што здарылася, назвалі шафёра грузавіка з бульбай. Мікалай Пуставіт, той самы шафёр самазвала, быў асуджаны на 15 гадоў за парушэнне правілаў БДР, якое прывяло да гібелі двух і больш людзей. Рэальна мужчына адсядзеў каля пяці гадоў, выйшаўшы на волю па амністыі ў 1982 годзе. Пётр Міронавіч Машэраў Магіла Пятра Машэрава Здавалася б, расследаванне праведзена, вінаватыя вызначаны і пакараныя. Аднак грамадскасць доўга мусіравала чуткі аб тым, што гібель лідэра беларускай кампартыі не была выпадковай. Тым больш, што на той момант Машэраў з'яўляўся асноўным кандыдатам на пасаду Старшыні Рады міністраў Савецкага Саюза. Пётр Міронавіч пахаваны на Усходніх могілках беларускай сталіцы. На цырымоніі развітання прысутнічала некалькі тысяч гараджан, блізкія і сваякі загінулага. А вось з боку кампартыі прадстаўнікоў было няшмат: прыехалі толькі сакратар Цэнтральнага камітэта Міхаіл Зімянін і Першы сакратар літоўскага аддзялення партыі Пятрас Грышкявічус. Гэта яшчэ раз яскрава прадэманстравала нелюбоў вышэйшага партыйнага кіраўніцтва СССР да дзейнага лідэра Беларускай ССР. Памяці Пятра Машэрава
ПЁТР МІРОНАВІЧ МАШЭРАЎ
Узята з біяграфіі для разумення, смерць;
Беларускі партыйны функцыянер загінуў у выніку аўтамабільнай катастрофы, якая адбылася 4 кастрычніка 1980 года. Машэраў накіроўваўся ў бок Жодзіна на службовым аўтамабілі "Чайка", за рулём якога знаходзіўся яго пажылы вадзіцель Яўген Зайцаў. Пётр Міронавіч заняў пярэдняе пасажырскае сядзенне, а ззаду сядзеў супрацоўнік службы бяспекі Валянцін Часнакоў. У гэты дзень машыну кіраўніка суправаджаў не экіпаж ДАІ, як патрабавалі інструкцыі, а звычайная "Волга" з гучнагаварыцелем.
Пётр Міронавіч Машэраў
Машына ў якой загінуў Пётр Машэраў пасля ДТЗ
ДТЗ адбылося на трасе Масква - Мінск, непадалёк ад горада Смалявічы. Па сустрэчнай паласе рухаўся грузавік МАЗ, якому загадалі спыніцца. Калі вялікагруз пачаў тармажэнне, ідучы ззаду самазвал з бульбай паспрабаваў яго абагнаць. Кіроўца перадавой «Волгі» ацаніў небяспеку і даў па газах, паспеўшы праскочыць якая нясецца на сустрэчу перашкода. Шафёр «Чайкі» паўтарыць манеўр не змог, і на хуткасці каля 100 кіламетраў за гадзіну адбылося немінучае сутыкненне. Усе, хто ехаў у лімузіне, загінулі. Як расказвалі відавочцы, салон «Чайкі» быў цалкам засыпаны бульбай з самазвала.
Адразу пасля трагедыі пачалося расследаванне, якое праводзіла Генпракуратура СССР сумесна з камітэтам дзяржбяспекі. Наўмысны характар аварыі быў выключаны ўжо на першым этапе следства, а вінаватым у тым, што здарылася, назвалі шафёра грузавіка з бульбай.
Мікалай Пуставіт, той самы шафёр самазвала, быў асуджаны на 15 гадоў за парушэнне правілаў БДР, якое прывяло да гібелі двух і больш людзей. Рэальна мужчына адсядзеў каля пяці гадоў, выйшаўшы на волю па амністыі ў 1982 годзе.
Пётр Міронавіч Машэраў
Магіла Пятра Машэрава
Здавалася б, расследаванне праведзена, вінаватыя вызначаны і пакараныя. Аднак грамадскасць доўга мусіравала чуткі аб тым, што гібель лідэра беларускай кампартыі не была выпадковай. Тым больш, што на той момант Машэраў з'яўляўся асноўным кандыдатам на пасаду Старшыні Рады міністраў Савецкага Саюза.
Пётр Міронавіч пахаваны на Усходніх могілках беларускай сталіцы. На цырымоніі развітання прысутнічала некалькі тысяч гараджан, блізкія і сваякі загінулага. А вось з боку кампартыі прадстаўнікоў было няшмат: прыехалі толькі сакратар Цэнтральнага камітэта Міхаіл Зімянін і Першы сакратар літоўскага аддзялення партыі Пятрас Грышкявічус. Гэта яшчэ раз яскрава прадэманстравала нелюбоў вышэйшага партыйнага кіраўніцтва СССР да дзейнага лідэра Беларускай ССР.
Памяці Пятра Машэрава