iTiRMEKDEN QORXURAM

(hekaye real hadiseler esasında yazılıb)
BÖLÜM 12
"Seni Sevirem" İki kelime söz.. İnsanların heyatında bir növ rol oynayan iki kelime..
O iki kelime ki, eşitdildikde bezi insanlara artıq "adi", "sıradan" bir söz kimi gelir... Çünki insan hayatında bir növ rol oynayan bu iki kelimeni indiki zamanda uşaqdan eşitsen bele teeccüblenmezsen.. Niye?! Ona göre ki, bu sözler artıq kiçildilmiş olub bezi dillerde, bezi insanlarda.. O bezi insanlar ki, Eşq adlandırdığımız bu duyğunu kiçilderek adileşdirib cılızlaşdırıblar... Eşq, sevgi, sevmek ve sevilmek böyük bir duyğu olduğu halda ne yazıq ki, indiki bezi gencler gözden perde asıb "müveqqeti" birinin qelbin ele almaqdan ötrü "Seni Sevirem" ve bu kimi duygulu kelimelerden istifade ederek o ülvi hissleri cılızlaşdırırlar..
Amma esl sevenin "Seni sevirem" söylemesi bilirsinizmi ne demekdir? Üreyde çığıran esl sevginin dilden çıxması, gözlerde yaranan parlaqlığın bir növ hissleri ifade etmesine yön vermekdir..
"Seni sevirem" demek Mecnun olub Leylinin derdinden çöllere düşmek, ömrünün geri qalanını sevdiyinin ömrüne bağlamaq, iki qelbi bir etmek isteyidir.. "Seni Sevirem" demek sevdiyini bir gecelik yatağına deyil, ömürlük heyatına, qelb evine yar etmek demekdir..
"Seni sevirem" demek qelbdeki duyğuları dile getirib ifade etmekdir..
Yaxşı bes Kenanın sevgisi?? "Seni sevirem" söylediyi iki kelimesi ile qelbinde gizleyerek nehayet ki, dile getirdiyi duyğuları?? Onun da sevgisi esl sevgilerden idimi???
Beli.. Görünür "Bir könülden min könüle aşiq olmaq" kelimesi Kenandan da yan keçmeyerek ona da aid olmuşdu...
SEMADAN...
Tam hamileyem deyecekdim ki dediyi sözle sözlerim yarım qalmiş, bir-birine basdırdığım kirpiklerimi yavaş-yavaş açaraq gözlerimi berelmiş şekilde onun gözlerine zillemişdim.. Eşitdiyim soze inana bilmir, goz qapaqlarimi süretli hereket etdirerek sual dolu baxışlarımı onun üzünde gezdirirdim..
"Seni seviremmi??" Ilk defe idi biri mene bu sozu söylemiş, ilk defe idi ki, Kenandan bu sozu eşitmişdim..
Hem de o sozu qulagima ele caresiz, ele mesumca pıçıldamışdı ki, qarşılığı olmayacagini bildiyi halda amma yene de soylemişdi o iki kelimeni..
Hetta "peşmanam", "bağışla" sozlerini de sanki o iki kelime ile birlikde soylemeye çalışmışdı...
Bedenimi soyuq terler basir, dilim tutulmuş, ayaqlarim yere yapişmişdi..
"Semam" - deyerek elleri ile uzumden tutdugu an fikirlerden ayrılmış, bir soz deye bilmeden susaraq gözlerim onun gozlerine kilidlenmişdi... Hem bu sözünü içkinin tesirinden olduğu üçün soylediyini düşünür, beynimde yaranan suallari, ureyimde baş qaldiran hissleri yox etmeye çalışırdım...
"Semam ele bilme ki, o sözleri içkili olduğum üçün söyledim" - sanki menim ureyimden keçenleri eşiderek sözlerime qarşiliq söylemişdi..
"Kenan burax meni" - Gözlerimi ondan çekerek zorla da olsa dodaqlarım arasindan titrek ve bir o qeder de boğuq sesimle söyledim.. Gözlerine baxdiqca onu bagışlamaq istesem de ele o an bacım göz önümde dayanmiş, yeniden bir hime bend goz yaşlarım axmağa başlamişdi..
"Şşştt Semam ağlama ne olar" -pıçıltı ile söyledi...
Hele de qorxum keçmemiş, o sozle daha mene heç ne etmez deye düşüne bilmir, qorxudan esirdim...
Mene heyecanlanmaq olmazdi... Amma lenete gelsin ki, bacarmirdim..
Nehayet ki yapışdığım yerden bir-iki addim kenara cekilmiş, içimden heyecan kecdiyi an elimi qarnima aprmişdim...
"Sema yaxşısan?"- Kenanın fikir vermiş olacaq ki, ünvanladığı sualina qarşiliq hec bir soz demeden susurdum..
"Sema ne ise ağrın var? Niye her defesinde elinle qarnini tutursan? Bir problemin varsa duzunu denen hekime gedek" - Susdugumu gordukde ehtiyatla qolumdan tutaraq telaşlı ve heyecanlı sesi ile soruşdu..
"Yo, yox.. yox yaxşiyam" - Sesim de bedenim kimi titreyirdi... Ne etdiyimi derk edib celd elimi qarnimdan qolumu ise onun elinden çekerek yanindan kecib getmek istedikde "Sema dayan"- qollumdan tutaraq saxladi...
"Kenan burax meni ne olar!!!" - gözümden iki damla yaş süzülerek yalvarış dolu sesimle söyledim..
- "Şştt ağlama Sema" - barmaqları ile yanağımdakı iki damlanı silerek pıçıldadı..
" Ke...Kenan" - lenete gelsin sesimin titremesi azalmaq evezine daha da artmışdı..
"Sema dinle meni" - ehmallıca qolumdan tutaraq gözlerini gözlerimden ayırmadan söyledi..
" Istemirem burax qolumu Kenan el çek!!!" - qolumu ondan ceken an bu defe her iki qolumdan tutaraq yatağa oturtduğu kimi de ozu de yanimda eyleşdi..
O an ureyim daha suretle cirpinaraq qorxu bedenime vehşi kimi hucum edir, ağlimdan "düşündüyümü etmesin ne olar" sozlerini kecirirdim.. Ayağa qalxmaq istedikde qolumdan tutaraq mane olmuş, goz yaşlarım ise dayanmaq bilmirdi..
"Ke...kenan ne...olar e..etme" - qelbimde dehşetli qorxu, beynimde fikirler, gözlerimde yaş, sesimde titreme ile söyledim..
"Şştt ağlama" -barmagi ile dodagima toxunaraq pıçıldadığı an yeniden " Yalvariram Kenan ne olar yene o pisliyi etme me..." - sozumu keserek elleri ile uzumden tutub "Semam bunu nece düşüne bilersen? Men ikinci defe o alcaqligi nece ede bilerem sene? Aglina bele getirme Sema" - deyerek yanaqlarimi isladan göz yaşlarımı silmeye başladı...
Demek ele bir niyyeti yox imiş... Bir an sanki sakitleşmiş, mene qarşi bir de o hereketi etmeyeceyine umudlenmişdim...Yavaş-yavaş içimdeki qorxu hissi aradan qalxirdi..
"Qorxma menden Sema" - Kenan uzum beraberliyinde eyilib düz gözlerime baxaraq soylemesine qarsiliq gozlerimi ondan cekmeden- "Daha ne isteyirsen menden? Niye bele edirsen?"- boğuq cixan sesimle soyledim..
" Men sadece Seni isteyirem"- söylediyi sözle yeniden yatmaqda olan qorxum baş qaldirmiş, son iki -"Seni isteyirem" kelimesi ile o gece soylediyi o iyrenc kelimeleri xatirlatmişdi... O gecen sonra o iki kelimeni sevmez, o iki kelime söze nifret eder olmuşdum..
Uzumu celd qezeble elinden kenara cekerek ayağa qalxdigimda Kenan mene yaxinlaşaraq qolumdan tutub saxladi...
"Kenan burax meni!!!" - artıq hirs ve nifret gözlerime vurmuşdu..
" Sema dinle meni..."
"Kenan men seni dinlemek istemirem... Ne oldu he az once deyirdin bir de o alcaqligi etmerem... Indi ne oldu? Ne tez deyişdi fikrin?? Yalvariram Kenan burax meni!!" - artiq burada bir qeder ses tonum yukselmişdi...
"Sema düşündüyün kimi deyil... Axi sene dedim aglina bele getirme!!!"
' Kenan burax ne olar burax meni!!!"- onu iteleyerek qapiya dogru qacib qapini acmaq istedikde celd arxamca gelib saxlayaraq meni iki qolu ile ehateye aldi... Qorxurdum lenete gelsin ki, qorxu menden el cekmirdi...
"Kenan burax getmek isteyirem" - Üzümü ona çevirerek dişlerimi qıcayıb hirsle söyledim..
Qeher meni bogur, sanki iki el bogazima yapışmış nefes almagima mane olurdu...
"SEMAA MENİ DİNLEMEYENE KİMİ BU OTAQDAN HEÇ BİRİMİZ CIXMAYACAĞIQ!!!" - yüksekden ve bir o qeder de qeti şekilde söyledi..
Artiq qezeblendiyini sesinden hiss etmeyimle yanasi gozlerinden de oxuyurdum... O masum baxışları qezebli baxişlarla evez olunmuş, boyun damarlari gerilmişdi...
Men bu Kenandan qorxur, bu Kenandan qaçırdım...
Bu Kenan idi meni mehv eden...
Susur, daha bir soz soyleye bilmirdim... Heyecanlandiqca gozlerim qaralir, otaq başimda dönür, Kenani iki görürdüm...
Ureyimde "sakit ol Sema, sakitleş" deyerek ozume gelmeye çalışır, gorunur bacarmişdim da...
Susdugumu goren Kenan mene dogru eyilib- "Sema bayaq dediyim sozu tam ciddi deyirdim... Men Seni sevirem Sema, sene aşiq olub senin saflığına vurulmuşam" - dodaqlarini üzümde gezdirerek pıçıltı ile soyledi..
Gozlerimi bir-birine basdirib sessizce onu dinleyir, dinledikce ise ne beynimde yaranan suallara aydinliq getire, ne de ki onun soylediklerine inana bilmirdim..
"Duzdur sene qarşi sehv etdim.. Lenete gelsin ki, o gece ele etmemeli idim... Inan ki hec zaman da etmezdim... Allah belami versin ki içkili idim... Yoxsa sene qarşi esla ve esla ele etmezdim Sema... Cox peşmanam, bilirem asan deyil unutmaq, asan deyil bagişlamaq.. Amma ne olar bağışla meni, Bağışla Sema..
BAGIŞLA" - son sozunu qulagima dogru pıçıltı ile soyledi... Her sozu ile sanki olanlari unutdurur, her pıçıltısı ile ureyimin hessas simlerine toxunurdu..
Gozlerimi acmadan araya coken sessizlikde suretle oz nefes alib verişimi hiss edir, hec bir soz soylemeden susurdum.. Qelbim yerinden cixacaq kimi doyunse de, beynim oz fealiyyetini dayandirmişdi sanki..
Ureyim- BAĞIŞLA ONU!!! BİR ŞANS VER!!- dese de, beynim- QÜRURUNU SINDIRMA!!! BELE TEZ EYİLME!!! BELE ASANLIQLA BAĞIŞLAMA!!! HİSLERINI BİRUZE ETME!!!- deyirdi.. Gözlerim ise..... Gozlerim ne deyirdi amma onu bilmirdim...
Qorxurdum... Aylar once ona qarşi icimde yaranmiş hisslerim yeniden baş qaldirar deye ona teslim olmaqdan, ona olan hislerimi etiraf etmekden qorxurdum...
Belke artiq ona olan yatmış hislerim ozumden xebersiz yeniden baş qaldirir, qelbimin derinliyinde kiçik bir sevgi ağacı budaqlanmağa başlayırdı...
Onu sevmekden, sevib inanaraq yeniden xeyal qiriqligina ugramaqdan cox qorxurdum... Tehlukeli biri idi... Onu sevmekle korpemi ve oz heyatimi da tehlukeye atmaqdan, en esas da Korpemi itirmekden qorxurdum...
" Semam" - meni seslemesi ile basdirdigim kipriklerimi yavaş-yavaş acdiqda gozlerim onun gozleri ile toqquşdu... Uzumu elleri arasina aldigi zaman tutdugum iki damla yaş suretle çeneme dogru cığır acdi..
"Ağlama Semam sen agladiqca ureyim paramparca olur... Sen agladiqca sanki qelbime tek-tek iyneler sancilir... Sen agladiqca men daha cox vicdan ezabi cekirem." -Gozlerini gozlerimden cekmeden sozlerini ele sakit tonda deyirdi ki, qelbimi söküb alir, qelbimin derinliyindeki budaqlanan agac sanki Kenanin her sozu ile tumurcuqlanmaga başlayirdi...
Bir elini üzümde, digerini saclarimda gezdirdikce ureyim daha da suretli atir, heyecanım bedenime hakim kesilirdi...
Elimin birini onun sinesine qoyub geri cekmek istedikde eli ile elimden tutub saxladi... Onun da ureyi en az menim ureyim qeder atirdi.. Elimden tutdugu kimi ureyinin ustune basdiraraq- "Semam ureyimin döyüntüsünü hiss edirsen?"
Gozlerine baxaraq başimla he menasinda tesdiqledim...
"Bax bu doyunen ureyim yalniz ve yalniz senin ucun atir ve sona kimi de senin üçün döyünecek... Bu urek yalniz ve yalniz seni sevir, seni isteyir Sema... " - Elimi cekmek istedikde daha da ureyine basdiraraq- "Men senin ömrümün sonuna kimi yanimda qalmagini, ömrümü ömrüne bağlamağı, ailem olmagini isteyirem.. Evimin qadini olmagini, butun yaşadiqlarini ve sene yaşatdiqlarimi unutdurmaq isteyirem... En esas da Bagişlanmagimi isteyirem Sema.. Xilas et meni bu vicdan ezabından.."
Dediyi sozlerle yene gözümdeki iki damla yaşı tuta bilmemişdim.. Eli elime, gözleri gözlerime temas etdikce ürek ritimlerim daha da süretlenir, yerinden çıxacaq kimi atırdı..
"Sema ne olar ağlama.. Bele etmekle daha da menim canim yanir.. Raziyam canim yansin... Amma sen aglama.." - Elimi buraxib yanagimdaki yaşları sildi..
Hec bir soz soylemeden bayaqdan tutdugum nefesimi çöle ataraq söze başladım..
"Kenan sen menim qelbimde o gece ele bir yara açdın ki,
heç cür sagalmir, o yara baglanmir... Ele yara ki, heç zaman bağlanmayacaq, bağlansa belə yeri her zaman qelbimde qalacaq"- Gucle de olsa nehayet ki, bir-birine basdirdigim dodaqlarimi açaraq sozlerimi sakit tonda soylemişdim..
"Bilirem Sema bilirem... Amma ne olar mene bir şans ver unutdurum her şeyi sene.. Yeniden yeni heyata başlayaq...Yalniz ikimiz.."- deyerek yalvarış dolu gözlerini gözlerimde sabitledi..
Son iki kelimesi ile " (Yalnız ikimiz) demekle yanılırsan Kenan.. Bizim aramızda varlığından xebersiz olan 3-cu biri daha var.. Hansı ki, günahsız bir körpemiz.. " - sözlerimi üreyimden keçirtdikden sonra özümü ele alıb nemli gözlerimi gözlerine sabitledim..
"Unuda bilmeyecem.. Senin menim yalvarişlarima, goz yaşlarıma baxmadan etdiyin o vehşiliyini unuda bilmirem Kenan... Bilmeyecem de!!! Bunu menden isteme!!!"
"Sema" - deyerek yeniden elleri ile uzumden tutdu- "Men alcagam, eclafam, bilirem cox eclafliq etmişem!!!. Amma inan ki peşmanam, sene etdiklerime gore cooxx amma cooxx peşmanam Sema... Bir şans ver.. BAĞIŞLA MENİ "- deyerek alnima uzun bir opuş qondurduğu an yeniden gozlerim yumulmuşdu... Bilmirem niye amma cox sessiz dayanmiş, ozumden ayirmaga bele calişmirdim..
Bir an uzumde hiss etdiyim nemlikle gozlerimi acdigimda Kenani ozumden ayiraraq gozlerine nezer saldim...
Inana bilmirdim gozleri dolmuş, bildiyime göre her kese meydan oxuyan Kenan Mehdiyev aglayirdi...
"Ke..Kenan sen.. sen aglayirsan?" -gozlerimi ondan cekmeden sesim titreyerek teeccuble soruşdum...
"Sema meni bağışla!! Senden bagişlanmagimi isteyirem... İzin ver seni qoruyum.. İzin ver yanında olum.. Seni sevirem Sema hem de cox sevirem.. "- nemli gözlerinden iki damla yaş daha süzülerek söyledi..
"Kenan men..."- sozumu keserek-"Bilirem Sema senin de mene qarşi boş olmadigini bilirem, lap evvelden hiss edirdim... Senin de qelbinde mene qarşi gizletdiyin hissler var Sema... Gozlerinden oxuyuram, onlarda nifretle yanaşi sevgini de gorurem Sema.. Lakin sen dile getirmeden qelbine mehkum etmisen"- her cumlesi ile gozunden bir damla yaş çenesine doğru süzülürdü... Inana bilmirdim menim qarşimda aglayirdi... Ilk önce ickinin tesirinden olduğunu düşünsem de görünür ele deyildi...
Yeni o meni heqiqetenmi sevirdi?
Anlamışdı... Menim ona olan qelbimde baş qaldiran adini bele qoya bilmediyim hisslerimi anlamışdı...Yox... yox men bunu belli etmemeliyem...
" Kenan"- dediyim an "Şştt" edererek yene meni susdurmuş " Lakin bilirem Sema qürurun buna yol vermir... Hem başa düşürem de asan deyil unutmaq, asan deyil bagişlamaq... Amma şans ver! Tek bir şans! Inan ki boşa cixarmayacam... BAĞIŞLA MENİ.." - deyerek sözlerini tamamalamışdi..
Böyük bir sehv etmişem sene qarşı men...
Ne olar bir şans ver bağışla meni!!
Qelbinde sağalmaz yara açdım men...
Bu vicdan ezabından xilas et meni!!!
(GünKa M-lee)
"Ke....." işaret barmagini dodagima toxunduraraq yeniden susdurmuş, barmağı ile dodagima temas etdiyi an gozlerim yene ozumden ixtiyarsiz yumulmuşdu....Onun her toxunuşu ile ureyim yerinden cixirdi sanki.. Az qalirdi ki ona sarilib "seni bagişlayiram" deye yüksekden bağırım... Lakin ne ise sanki meni qoymayaraq geri çekir, ireli addım atmağıma mane olur, sanki "Etme" deyirdi... Kenanin yene uzumde hiss etdiyim nefesi ile heyecan butun bedenimi esir almaga başlayirdi... Bilmirdim niye amma susur, hec bir kelime söylemirdim... Nefesi üzüme temas etdikce içimde qeribe bir titreme yaranırdı..
" Senden tek bir şans isteyirem. . Heyatimizi yeniden quraq Sema" -sozlerini dedikden sonra qulagima dogru "YALNIZ SEN VE MEN"- son sözlerini pıçıldayaraq söyledi..
Her piciltili sesi ile meni menden alir, sanki ona daha cox baglanirdim.. Mene ne olurdu bele? Niye susurdum? Niye hec bir soz soylemirdim?
Niye qacmaga calişmirdim elinden?
Araya bir qeder sakitlik çökmüş, otaqda sessizlik hökm sürürdü..
Ele qapi ağzında gözlerimi açmadan derin-derin nefes alirdim.. Her ikimiz susur, otaqda duyulan ise nefes alib verişimiz ve urek doyuntulerimiz idi..
////////////////////////
KENANDAN.....
Onu ilk gorduyum gunden onun ferqliliyinin şahidi olmuşdum.. İlk gunu onu elde etmek istesem de etdiyi yalvarişlara, goz yaşlarına qarşiliq qelbimde bir sim qirilmişdi... Lakin onun mene teslim olmamasi, opuşlerime qarşiliq vermemesi meni daha da deli edirdi... Cox mesum idi.. Çox da ferqli.. Hem de gözel... Qara qaşlari, qara gozleri, uzun saçlari, ince burnu, dolgun dodaqlari ve en esas da gülümseyerken batan o şirin yanaqları meni özüne çekirdi.. Ele buna göre de bir an önce ona tez sahib olmaq istesem de sanki ne ise el-qolumu bağlayir, "Ona toxunma" deyirdi... Belke de bu qeder gözel biri olmasaydi ona qarşı bele maraq oyanmazdi qelbimde.. Bilmirem belke de yanilirdim.. Anlamişdim, Semani ilk gorduyum gunden onda meni özüne ceken ferqlilik olduğunu anlamişdim.. Onun o mesum, saf, qorxudan min renge boyanmış benizine, qollarim arasinda tir-tir esmesine, mesumiyyetine, gozlerindeki yalvariş dolu baxişlarina qarşi mende maraq oyanmişdi...
Aglima gelen fikirle bir şertle toxunmayıb onu evimde işlederek bilmirem niye amma onu her gun gormek isteyirdim... Zaman keçdikce ona baglanir, safligina, mesumluguna, uşaq olmasina, heyecanlanaraq gozlerini döymesine, gozlerini menden qacirmasina vurulur, bir an olsun onu ağlımdan çıxara bilmir, demek olar ki işlerimi bele unudurdum... Eve tez geldiyim günlerde tez getmemesi ucun mecbur saxlayır, ilk defe idi ki bir qizla o qeder birlikde günlerimi kecirirdim... Bezen gülüşlerimiz de film seyr ederken eskik olmazdi... Onun gülüşleri zamanla qelbime hekk olunduqca ondan xebersiz onun uzunun her cizgisine kimi ezberleyirdim.. Bezen ise baxişlarimiz toqquşardi.. O zaman anlamişdim onun da icinde mene qarşi sevgi tumurcuqlarinin yaranmasini..
Lakin lenete gelmiş o gece mehv etmişdim genc, en esas da menim gozumde korpe olan bir qizin heyatini!!
Ickinin tesirinden nefsime sahib cixa bilmemiş, onu tez bir zamanda elde etmek, ona sahib olmaq, ona toxunmaq ve yalnız mene aid etmek istemişdim...
Eminem ki , ickili olmasaydim hec zaman onun isteyi olmadan ona toxunmazdim..
Etdiyim pisliye göre peşman olaraq o günün seherisi özüme gele bilmemiş, onun xeyallarini yixib geleceyini korladigima gore saatlarla ozume lenetler oxumuşdum..
O gecenin seheri otağa düşen güneş şüası ile gozlerimi acaraq etrafa nezer salmişdim... Yatagin bir kuncunde büzüşüb yatan Semani gordukde ne etdiyimi derk etmiş, uzune nezer saldiqda aglamaqdan şişmiş gozleri ve dodaqlarini, qolundaki ve bedenindeki izleri gordukde ona qarşı nece vehşilik etdiyimi anlamişdim... Ele mesum, ele korpe tek yatirdi ki, onu ele gordukde o an ureyimden suretli bir ağrı keçmiş, elimi refleks olaraq üreyime aparmışdım.. Ele derinden nefes alib verirdi ki, sanki yuxuda da ezab cekir, nelerdense qurtulmaga çalışırdı.. Başımı ellerim arasina alaraq dayanmadan ozume lenetler yagdirirdim..
Heyatim boyu bele peşmanliq çekmemiş, özüme bele lenetler yağdırmamışdım.. Umumiyyetle ilk defe idi peşman olurdum.. Cunki hec bir qiz Sema qeder mene goz yaşi axidib yalvarmamiş, hec bir qizin bu qeder ezab cekdiyini, hetta bu qeder ezabli kecmişi oldugunu görmemiş, eşitmemişdim.. Peşmanliq hissi kecirirdim.. Amma ne faydası? Olan olmuşdu artıq.. Onu o geceki nefsimin gunahsiz qurbanina çevirmişdim.. Halbu ki, o ne qeder yalvarmiş, ne qeder göz yaşı tökmüşdü... Bilmirdim niye amma ilk defe idi ki, birine etdiyim zorakiliga gore vicdan ezabi cekirdim.. Seher oyandıqda etdiklerime göre onun üzüne baxa bilmeyeceyimi, hetta ne söylesem bele meni dinlemeyeceyini, onu daha da üzüb qelbini yaralayacağımı düşünüb evi terk etmişdim.. Evden çıxmazdan evvel günler önce onun üçün alıb da vere bilmediyim geyimi "ehtiyacı olacaq" düşüncesi ile otağımdan götürerek onun yatdığı yatağın kenarına qoymuşdum.. Düz bir hefte öz vicdanımla tek qalmış, susdura bilmediyim vicdanim sanki başıma-başıma dayanmadan zerbeleler vuraraq "Sen ne etdin?" deye beynime sancılırdı.. Düşündükce xatirlayir, xatirladiqca deliye dönürdüm..
Tam 1 hefte sonra eve geldiyimde gözünün yaşına, yalvarışlarına baxmadan zorla sahib olduğum yar getmiş, onun ruhunu öldürdüyüm yataq ise boş qalmışdı.. Elbetde ki, getmeli ve menim kimi şerefsiz birini gözleyecek deyildi..
Lakin getse de qoxusu hele de yataqda, ona istemeden yaşatdığım o gece ise gözlerim önünde idi.. Yatağa yaxınlaşaraq bir küncünde oturub Semanın hemin gecenin seheri yuxuya getdiyi hissesinde elimi gezdirmiş, daha sonra qezeble ayağa qalxıb "Lenete gelesen Kenan!!! Sen ne etdin?!!!" deye bağıraraq yataqdakı pastel ve yastıqları deli kimi bir göz qırpımında havaya qaldırıb ardınca dizlerim üste yere çokere qelbimden dehşetli bir hönkürtü qopartmışdım..
Ona etdiklerime gore vicdan ezabi cekdiyimi, peşman olduğumu söylemek üçün ne qeder axtarsam da ne tapa, ne de bir xeber ala bilmediyimden deliye dönür, evin içinde ayaq tuta bilmir, dörd bir terefe dolanırdım..
Hefteler sonra "o gecenin seherisi Semanın eve gederken bacısının cansız cesedi ile qarşılaşması" barede aldığım melumatla deliye dönmüş, menim üzümden olduğunu anlayaraq dayanmadan özüme lenetler yağdırmışdım...
Nehayet ki, hefteler sonra onu tapmiş, onu gördüyüm an o bir ay erzinde solmuş simasını, çuxura düşmüş gözlerini, ayaq üste gücle dayanışını gördükde qelbim bir daha paralanmış, çekdiyim vicdan ezabı bire-beş artmışdı...
Bagişlanmagimi, sonrakı heyatıma onunla davam etmek isteyirdim.. Onu mecbur öz evimde saxlayib daha da incitdiyimin ferqinde idim.. Amma Semani buraxmaq niyyetim yox idi.. Çünki qelbimdeki gizli duyğularıma ad qoymuş, onu sevdiyimi anlamışdım...
Duzdur ilk defe deyildi ki, birini bele sevirdim.. Iller önce sevdiyim qiz olsa da ondan öz xoşumla ayrılmışdim... Cunki bilirdim ki, gun gelecek qaranliq işler başına kececeyem.. Buna gore de onu da ozumle beraber tehlukeye atmaq istemediyimden xoşluqla ayrılmışdim..
Lakin Semadan ayrila bilmir, eksine onu evimde, tehlukeli heyatimda saxlamaqla daha cox incidir, daha cox uzurdum.. Çünki Sema gözümde o qeder saf ve çaresiz, kimsesiz korpe idi ki, onu qetiyyen yalnız qoymaq istemirdim... Menim üzümden yeterince ezab cekirdi, hetta qacirilmişdi da.. Buna göre de onu qorumali, sahiblenmeli idim... Tehlukede olsa bele, menden qorxsa bele onu hec bir yere buraxmayib qoruyacaqdim.. Cunki Semaya heqiqeten de bağlanmış, onu heqiqeten de sevirdim..
Ona yaşatdiqlarima göre cox peşman olmağıma baxmayaraq ne desem, ne etsem de bagişlamirdi meni..
Bir qeder fikirlerden uzaqlaşmaq üçün Resulla barlardan birine getsem de, Semalı düşüncelerim beyin hüceyrelerime kimi temas etdiyinden bir an olsun ağlımdan çıxara bilmirdim.. İçir, içdikde ondan danışır, danışdıqca danışmaq isteyirdim.. Sonda Resulun da desteyi ile qerar vermiş ve bu qerarımla eve doğru yön almışdım... Sema ile bir evin içinde olduğum müddet erzinde ikinci defe olaraq ickili geldiyim an Semanın nece qorxmasına, yeniden o geceni tekrar ona yaşatmagim qorxusuna sebeb olmuşdum... Amma menim bir daha esla ele bir niyyetim olmaz, ona toxunmaz, o alçaqlığı esla etmezdim..
Ona yaxinlaşib qollarim arasina aldigim an nece esib tir-tir titrediyini hiss edirdim... Aglamaga başlamişdi... Sessizce axitdigi her damla yaş sanki bir ox olub ureyimi deşib kecirdi..
Sevgimi etiraf etmiş ona olan duyğularımı nehayet ki, dile getirmişdim...
Amma yene de soyuq, buz baxışlarına davam edirdi.. O baxışlar ki, gözlerime her temas etdikce bedenimi üşüdürdü..
Ne qeder etsem, ne qeder desem de bağışlamır, şans yaratmırdı.. Susurdu..
Qulagina dogru en son pıçıldadığım sozlerden sonra susaraq hec bir soz soylemirdi... Bilirdim üreyi bagişlamaq istese de, lakin qüruru imkan vermirdi... Qürurlu ve bir o qeder de dözümlü qiz idi Sema...
Bir qeder ondan aralanıb gozlerine diqqet etdiyim an kirpiklerini bir-birine ele basdiraraq gozlerini yummuşdu ki, qorxan balaca uşaqlara benzeyirdi...
Istemeden de olsa onun o halina dodaqlarım bir qeder sessizce yana qaçmışdı...
O an onu opmemek ucun ozumu gucle tutmaga çalışsam da, lakin Semanin hec bir soz demeden sessizliyinden ureklenib bir anda onun dodaqlarina yumuldum..
////////////////// (GünKa M-lee)
SEMADAN.....
Bir an dodaqlarimda hiss etdiyim toxunuşla gozlerimi celd acdığım an meni öpdüyünü gördüm..
O geceden sonra ilk defe öpür, ilk defe idi ki, toxunurdu..
Amma ferqli bir öpüş!!! Ferqli bir toxunuş!!
Evvelkilerden daha ferqli...
Daha zerif bir toxunuş...
Sertce deyildi...Vehşice deyildi..
Yene ixtiyarsiz gozlerim yumulmuş, ürek ritmim süretlenmişdi..
Qeribelik var idi... Ne ise bir qeribelik...
O qeribelik mende idi... Bu qeribelik hiss etdiyim o idi ki, onu ozumden ayirmaga calişib evvelki kimi el-qol atmirdim... Niye sakit dayanmişdim? Niye onu ozumden ayirmirdim?
Kenan hec bir reaksiya vermediyimden olacaq ki, daha da cesaretlenib bir eli ile belimden, digeri ile başımdan tutaraq meni sert olmayaraq ele dayandigimiz yerde de hefifce öpüşüne davam edirdi..
Dodaqlarini yanaqlarimda gezdirib nefesini uzumde temas etdirerek "Seni Sevirem" deye picildadiqdan sonra yeniden dodaqlarima qayitdi...
O qeder ince ve zerif davranirdi ki, sanki her toxunuşu ile meni incitmemeye çalışırdi..
Men ise ellerim yanimda donmuş, niye onu geri itelemirem deye beynimde yaranan suallara cavab tapmağa çalışırdım.. Hemçinin qorxur, qelbimde baş qaldırmış hisslerime " olmaz" deyirdim.. Ona teslim olmaqdan, her an öpüşüne qarşiliq vereceyimden qorxurdum..
Otağın qaranlığına baxmayaraq pencereden otağa düşen ay ışığı otağı aydınlatması ile yanaşı bir nov qelbimizi de aydınladırdı..
Ne bir ses...Ne bir söz... Ne de ona qarşı çıxmaq üçün bir hereket...
Sadece kirpiklerimi berk-berk basdıraraq gözümde yığılıb qalan iki damla yaş suzulerek yanaqlarim boyunca çeneme doğru iki çığır açdı...
12 BOLUM SONU...