ANAM DÜŞÜB YADIMA .

Nə tez əllərini üzdün dünyadan

Balani tək qoyub hara getdin Sən?

Necə yox olurmuş bir anda insan

Elə bil dünyada hec yox imişsən

Məni boya başa yetirdin ,ana

Bizə borclu bildik hər zaman səni

Sən məni dünyaya gətirdin ,ana

Mənsə yola saldim dünyadan səni

Sən mənə beşikdə layla çalmisan

Bu gün layla çalim sənə məndəmi?

Sənin şirin-şirin laylalarini

Mən sənə qaytarim cənazəndəmi?

"Yuxun şirin olsun" deyərdin mənə

"Yuxun şirin olsun" deyimmi sənə

Gərək mən başina dönəm-dolanam

Məni həyat üçün yatiran anam

Bu necə dünyadir,insan oğlunun

Xəyalı göydədir,özü yerdədir

Sağ ikən çiynində həyatin yükü

Öləndə cəsədi çiyinlərdədir

Bu necə dünyadir,bu necə dünya

Ölümü həqiqət,həyatı röya

Dərdimin,qəmimin səndin ortağı

Niyə üz döndərdin bəs niyə məndən?

"Dərdin mənə qalsin"-deyərdin axı

Niyə dərd caladin dərdimə bəs sən?

Anam,hec kəs səni incitməmişdir

Mən səni,mən səni incidən qədər

İndi kimə açım dərdimi bir-bir

Kim mənim dərdimə yanar sən qədər?

Bu gün yeddin oldu,anam yeddi gün

Bizimlə bərabər ağlar otaqlar

Sənə,yalniz Sənə,Sənə deməkçin

Könlümdə nə qədər mənim sözüm var

"Kİmləri çağıraq bu gün yeddiyə"

xalalar,bacılar soruşur məndən

Anamdan soruşaq ,o bilər deyə

Sənin otağına üz tuturam mən

Anam,tapşirildin ana torpağa

Bu ölüm sinəmə çəkdi dağ mənim

Sən mənim arxamda bənzərdin dağa

Elə bil arxamdan uçdu dağ mənim

Ömrü başa vurdun altmış yaşinda

Altmışın üstündə durub yaşında

Artıq sənin üçün dayanan zaman

Mənimçin dolanir,gün olur axşam

Vaxt keçir sən məndən uzaqlaşirsan

Mən sənə günbəgün yaxınlaşiram...​