Շրջանավարտները

Մաս 17
☆Արման☆
Գժված փողոցներով Անկաին էի ման գալիս չկար ու չկար։արդեն տղեքին էի ուզում խառնեի իրար երբ Անկաի տատին զանգեց
֊տղա ջան շուտ հասի մեր տուն Անկաին փրկի ես գազանները ծեծում են(տատ
Ոնց թե ծեծում են, ով իրավունք ունի իմ աղջկան կպնի։
Զանգեցի տղեքին որ գան։
Հասա Անկաենց տուն մտա ներս, անկաի մայրը ու մի տղամարդ սենյակի դռան հետևի կանգնած ծիծաղում էին, իակ ներսից իմ Անկաի գոռոցներն էր գալիս։
֊արա ես ձեզ կմորթեմ հատ հատ(Արման
֊էլի դու այ լակոտ(մամ
Կատաղած մտա սենյակ տենամ մի հատ դիյակ իմ աղջկանա ծեծում, հասա դրա վրա էնքան տփի պտի մեռներ էտ պահին տղեքը հասան վրա ու դրան տարան ձեռիցս։
Իմ աղջիկը չէր շարժվում, սիրտս կանգնեց արագ գնացի մոտ։
֊Ան Անկա բաց աչքերտ արևա քո Արմանը եկելա, Աննն(Արման
Գրկեցի իմ աղջկան ու տարա հիվանդանոց բժիշկը վերքերը մշակեց։
֊տղա ջան դուրս արի սեյնակից(բժիշկ
֊չէ ես իրա մոտ եմ ուզում մնամ, ես իր հետ եմ ուզում խոսեմ(Արման
֊իրան ուժեղ ցավազրկող ենք ներարկել մի 2ժամ կքնի
֊ոչինչ, ես իր մոտ կմնամ
֊իսկ դուք աղջկա ինչն եք
֊ընկերը
֊դե լավ մնացեք իր մոտ
֊մերսի շատ
Բժիշկը գնաց, գնացի նստեցի իմ աղջկա կողքին։
Շուտով աչքերը բացեց
֊Արմ որտեղ եմ(ես
֊հիվանդանոցում եմ(Արման
֊ախ ցավումա
֊գիտեմ արևս, կներես, կներես որ շուտ չեկա քո մոտ
֊կարևորը եկել ես Արմ, ես գիտեի, որ կգաս
֊ջան իմ աղջիկ
֊Արմ
֊ջան
֊սիրում եմ քեզ
֊ես էլ քեզ արևս
Անցան օրեր ինձ դուրս գրեցին հիվանդանոցից։
Մորս հետքը անգամ չկար, անհետացել էր, հա բա կարևորը իր ուզածը ստացավ էլ ինչին էր պետք մնար։
Ես ու Արմանը ամուսնացանք ու իմ տատիկին էլ տարանք մեր հետ ապրելու։
Արմանի մայրը կրկին ինձ չէր սիրում բայց դե ոչինչ։
Հաց էինք ուտում երբ սիրտս ահավոր խառնեց ու ինձ լավ չէի զգում։
֊Ան ինչ եղավ
֊Արմ լավ չեմ
Գնացինք հիվանդանեց բժիշը աաեց
֊տղաս շնորհավորում եմ դու հայր ես դառնալու(բժիշկ
Մենք աշխարհի ամենաուրախ մարդիկ էինք։
Անցավ 4ամիս Արմանը տանը չէր երբ եկավ նրա մայրը
☆☆☆
տենանք ինչ կլինի
#ԱլիՍար