Գնացիր, չես գալիս էլ ինձ մոտ, Հոգուս մեջ դաջվել է մի թախիծ, Աչքերս վաղուց են քեզ կարոտ, Փնտրում են պատկերը քո անբիծ։ Պատկերդ դաջվել է աչքիս մեջ, Աչքերս միշտ թաց են, արցունքոտ, Կարոտ ես դու դարձել սրտիս մեջ, Հոգուս մեջ մի վերք ես դու ցավոտ։ Էլ չկա սիրո փայլ աչքիս մեջ, Հայացքս տխուր է ու թախծոտ, Ամպեր են կուտակվել սրտիս մեջ, Հոգուս էլ պատել է մի կարոտ։ Բայց կգան նոր օրեր արևոտ Ու հեռու կվանեն վիշտ, թախիծ, Կջնջեն հուշերը իմ ցավոտ Ու հետն էլ կբուժեն ցավերից։ Ու նորից կժպտա իմ հոգին, Ու կրկին կծաղկեմ նոր սիրով Իմ սերը կդառնա ուրիշ կին, Ուրիշ կին, սակայն՝ քո պատկերով։ Դրաստամատ Թորոսյան
բեր ինձ արևներ ու գնա՛ գիշեր....
ՔՈ ՊԱՏԿԵՐՈՎ
Գնացիր, չես գալիս էլ ինձ մոտ,
Հոգուս մեջ դաջվել է մի թախիծ,
Աչքերս վաղուց են քեզ կարոտ,
Փնտրում են պատկերը քո անբիծ։
Պատկերդ դաջվել է աչքիս մեջ,
Աչքերս միշտ թաց են, արցունքոտ,
Կարոտ ես դու դարձել սրտիս մեջ,
Հոգուս մեջ մի վերք ես դու ցավոտ։
Էլ չկա սիրո փայլ աչքիս մեջ,
Հայացքս տխուր է ու թախծոտ,
Ամպեր են կուտակվել սրտիս մեջ,
Հոգուս էլ պատել է մի կարոտ։
Բայց կգան նոր օրեր արևոտ
Ու հեռու կվանեն վիշտ, թախիծ,
Կջնջեն հուշերը իմ ցավոտ
Ու հետն էլ կբուժեն ցավերից։
Ու նորից կժպտա իմ հոգին,
Ու կրկին կծաղկեմ նոր սիրով
Իմ սերը կդառնա ուրիշ կին,
Ուրիշ կին, սակայն՝ քո պատկերով։
Դրաստամատ Թորոսյան