"Унутдим"..

деб ёлғон сўзлама,
Мени асло унутганинг йўқ.
Ўзгалардан бахтинг излама,
Ўзгаларда менинг ўрним йўқ !
"Соғинмайман"..дема қийналиб,
Кўзларингда соғинч йиғлайди.
Юрагингни эзма ўйланиб,
Ўйларингда аксим сўзлайди !
Кетган бўлсанг ёнимдан кетдинг,
Аммо ишқдан кетолганинг йўқ.
Ўзинг тутган армонга етдинг,
Лек орзуга етолганинг йўқ !
Бир ўткинчи томчи эмасман,
Йўлларингни йиғлаб кўзлаган.
Мен тўфонман, ортга қайтмасман,
Юрагингда хамон бўзлаган !
Унутдим, деб оввора бўлма,
Осон эмас мени унутмоқ.
Соғинчларда ғазабга тўлма,
Хотирангда мен ўчмас чироқ !
Йиғламайман сенга қўшилиб,
"Кечдим"..дея алдамайман ҳам.
Яшаябман сабримда кулиб,
Йиғлайверсин ортимдаги ғам !!!
Мен шундайман ишқда тўфонман...