"სიყვარულსა მალვა უნდა, ვითა ცხენსა ნაპარავსა"

ვით, აკიდო ქარვისფერი,
ჭკნება , ჭკნება.
ნელა-ნელა , ნება-ნება-ნება
უფრო ტკბება.
როგორც ვარდი ეკლებიდან,
მემალება.
წლები გადის , სიშორეა.-
მენანება.
ის წუთები , ის წამები
მენატრება.
ვით კოლიბრი პაწაწინა,
მზეზე თბება.
ახლა შენი მონატრება
სულს ადნება.
. ღვთიურია.- დაილოცოს
უფლის ნება!
ნაბიჯ-ნაბიჯ მოდი ჩემთან
რა იქნება?!
სიყვარული იბადება
და არ კვდება!
ალეკო. 10. 12. 13.