Беун оғринасан сезмайди

биров, Бир чора излабон охир
мен кўндим. Ахир билолмайсан
ким дўст-у ким ёв, Қўй энди
ўксима, ўксима кўнглим. Мен
учун беғубор, софлигингча қол,
Жабрдидам менинг, бечора
мунглим. Хасратларинг бўлса
менга айтақол, Қўй энди ўксима,
ўксима кўнглим. Мен ёлгиз
эмасман ким айтди сенга, Дард
менга укадир, аламдир
синглим. Армон-вафодор дўст,
ишонгин унга, Қўй энди ўксима,
ўксима кўнглим, Сенга қараб
юрак қийналиб кетди, Бағрим
ёниб борар тўзим бер, Тангрим,
Азобинг менинг ҳам жонимдан
ўтди, Қўй энди ўксима, ўксима
кўнглим, Кўзларимни юмсам
сени кўраман, Наҳотки бу
сенсан тушми ё ўнгим? Нечун
йиғлаяпсан ҳолинг сўрасам, Қўй
энди ўксима,ўксима кўнгдим.
Дунё ишларидан ранжима
бунча, Мен бор изтиробим
ичимга кўмдим. Сен ҳали мен
учун энг нозик ғунча, Қўй энди
ўксима, ўксима кўнглим.