Bardoshingiz Yetsa O'qing......!

Biz Siz Azizlarni Yig'latmoqchi Emasmiz......!
Ko'rlar Ko'zi ojizlar So'qirlar oilasining juftligi.......!
O'qing faqat yig'lamang.......!
Ko'rlar juftligining so'qir ko'zlari quvonchga to'ldi. Ular farzand ko'rishdi. Ikkisining ham qalbini bir savol kemirardi. Ko'zi... Shifokor tekshirdi. Mo'jiza! Garchi ko'p kuzatilsa-da, haqiqiy mo'jiza bu! Bolaning ko'zlari ochiq, ota-onasiga nasib qilmagan etti rang jilosini ko'rarkan. Endi armon yo'q. Alloh ularga to'rt muchali sog'lom farzand berdi.O'g'illari ulg'ayadi, ota-onasini yetaklab bosgan har bir qadami bilan olam-olam quvonch
keltiradi! Ota bir qo'li bilan yoshsiz
ko'zlarini artdi, bir qo'li bilan esa juftu halolining qo'lini paypaslab topdi. Ikkisi ham sukutga cho'mishdi. Shu kuni ko'z emas, qalb yig'ladi. Botirbek shiddat bilan ulg'aydi. Ota har kuni
o'g'lining qomatini paypaslab, kun sayin o'sayotganini anglasa, ona o'zi ko'rmagan ko'kragiga tamshanayotgan o'g'lining oshayotgan
zalvorini qo'llari bilan his qilardi. Ikki juft
qo'l bolani yetaklashdi. Ko'p o'tmay bola ikki
qo'lni yetakladi.Yillar o'taverdi. Botirbek maktabni bitirganida uning husniga, qaddu-qomatiga, aqlu- zakovatiga tasannolar aytishdi. Ota-ona mehribon o'gillarining yo'llariga qalb ko'zlarini tikishardi. Botirbek oshiq bo'ldi. Komilaga. Komila ham
bu mukammal yigit deganda yuragi hapriqadigan
bo'ldi. Uchrashib yurishdi. Ahdu paymon qilishdi.
Botirbek ota- onasining dardini aytmadi. Avval
aytolmadi, keyin chin muhabbat oldida bu bir sinov, holos, ikkimiz mardonavor yengib o'tamiz deb o'yladi. U hunarmand edi, sandiqchiga shogird tushgandi. Ota-onasini yolg'iz tashlab
ketmaslik uchun o'qishga ham bormagan, ularning bor orzu-havasini hunari orqali amalga
oshirishni o'ylagandi. O'sha kuni tushdan keyin ustahonaga kirib kelgan ustozi unga dedi: - Shoshilinch buyurtma tushdi. Bugun fotiha to'yini boshlashibdi. Ertaga yuklarni joylasharkan. Bugun
sandiqni tayyorlab berishimiz kerak. Ishga kirish, bozorga mo'ljallangan katta sandiqni tezroq
bitirib etkaz. Yigitga bu ish cho't emasdi. Bolg'a
bilan ustarani qo'liga oldi. Ustozi qaytib chiqib ketayotib yana ta'kidladi: - Bugunoq etkaz. Mijoz ancha- munchamas, Hamid prokuror, qizini
chiqarayotganmish, qattiq tayinladi.
Ustozi chiqib ketdi. Botirbek qotib qoldi. Komila Hamid prokurorning qizi, yolg'iz qizi emasmidi?!
Qancha turganini bilmaydi. Hayolning million
ko'chasini kezishga ulgurdi. Ikki do'sti
kirib keldi. Ular ham shu habarni etkazish uchun
shoshishgan ekan. Do'stlari gapini boshlagandayoq Botirbek qo'lidagi asboblariniyam tashlamay yugurib
chiqib ketdi.Komilanikida ham tomosha avjida,
ho'ng-ho'ng yiglayotgan qizninig atrofida hamma
parvona edi. Onasi qizini yupatishga urinardi: - Yig'lama, qizim, dadang sani bahtingni o'ylab
rozilik berganlar. Bunaqa oilalarga yo'q
deb bo'lmaydi. Kimsan – sudya! Qolaversa, yigit ham arzigulik. Bir ko'rishda yoqtirib
kolasan hali. Komila yelkalarini silkitib teskari o'girildi. Yonidagi holasi gapga
aralashdi: - Eshitishimcha, bizning
jiyan sandiqchiga ko'ngil qo'yganmish,- dedi yarmi hazil, yarmi chin qilib.- Shunga yig'layotgandir-da. Onaning qoshlari chimirildi. - Qaysi
sandiqchiga? - Anavi-da, bizning mahallalik Siddiq-
Oysha ko`rlarning bolasiga-da! Qiz bir lahza tosh qotdi. Holasi nima dedi? Ona yigitni ko'rmagan edi. Lekin hassasini to'qillatib etaklashib
yuradigan er- hotinlarni esladi.
Do'stlar Bilaman Siz Hozir Ohirigacha O'qiy Olmadingiz Uzr Sig'dira Olmadim Agar Ohirini O'qimoqchi Bo'lsangiz Gruhimizda To'liq Yozilgan Temadan Kirsangiz Briktirilgan.....!
Ming Bor Uzr.....!
☆Ko‘NgIL ☆ DiL☆ DaRdLaRi☆№1 ☆
Marhamat Ssilkani bosin Siz Ham Qo'shiling
m.odnoklassniki.ru/group/52903272251619