ОНАМГА МАКТУБ...

Мен кетаяпман Онажон... Ҳа,
кетаяпман. Бағрингиздан,
меҳрингиздан йироқлаб
кетаяпман, Онажон. Мен
муҳтожман буларга. Лекин бу
дунёнинг туганмас ташвишлари
сабаб чорасиз кетаяпман...
Бу жудаям оғир... Жудаям...
Сиздан узоқлаштираетган ўша
золим қадамларнинг ҳар
бирида сизни эслаб, қўмсаб
соғинаяпман...
Бир қадам олдинга боссам, тўрт
қадам ортга югургим келаяпти!
Менга меҳрли бўлишни,
соғиниб яшашни ўргатибсиз-у,
бағрингиздан узоқлашишга
кўникишни ўргатмабсиз-ку,
Онажон!
Онажоним... Ҳали бир кун ҳам
бўлмади кетганимга, лекин
ҳудди мени сиздан жудо
қилишаётгандек юрагим
нотинч, Она... Мусофирлик осон
бўлмаслигини ҳис қилаяпман.
Аммо ишончим комилки- виждони саломат фарзанд
онаси ёнида бўлса
мусофирликнинг ҳар қандай
қийинчиликларига чидашга
тайёр туради...
Аллоҳимни марҳаматини
қаранг Она! Фарзанднинг Онага
меҳрини ошириш учун,
фарзандга Онани қадрини
англатиш учун Онасидан
узоқларга ташлар экан.
Эҳ, Онажон! Ёзаяпману, мени бу
соғинчим сизнинг Оналик
соғинч саҳроингиздаги бир
зарра қумчалик эканлигини
англаяпман.
Юрагингизни бир парчасини
юлиб, мусофирчиликка
жўнатаяпсиз... Сизни
соғинчингиз менга куч
бағишлаб туради. Кузатаётиб
кўзларингиздан томган ҳар бир
томчи ёш менга нисбатан
ишончингизни эслатиб туради
доим. Ишончингизни оқлайман
онажон, кўнглингиз тўқ бўлсин.
Бизни не машаққатлар билан
катта қилганинглар эсимда. Бу
ёғига меҳнатингларни
роҳатини кўрасизлар
дадажоним билан.
Дуо қилинг, Онажон.
Фақат дуо қилинг. Менга
дуоларингиз жуда керак бу
ерда. Худо ҳоҳласа шу
дуоларингиз сабаб ёруғ юз
билан бағрингизга қайтаман...
(Файзуллоҳ Ўринбоев. 28.01.2014)