104

Ба номи Худои бахшояндаи меҳрубон!
1  Вой бар ҳар ғайбаткунандаи айбҷӯе,
2  он ки моле ҷамъ кард ва ҳисоби он нигаҳ дошт.
3  Мепиндорад, ки дороияш ҷовидонаш гардонад.
4  На чунин аст! ки Ӯро дар ҳутамаҳ андозанд.
5  Ва ту чӣ донӣ, ки ҳутамаҳ чист?
6  Оташи афрӯхтаи Худост,
7  ки бар дилҳо ғалаба меёбад.
8  Он оташ аз ҳар сӯ дар миёнашон гирифтааст,
9  дар сутунҳои дарози оташӣ дароварда шудааст.