Дуоъи Модар.

Як чавоне буд,ки падараш вафот
карда,буд.сарпарасти оила бошад ба
души модараш гардид.Модари
бечора дар хонахои хамсоягонаш
кор карда музди ночизе,ки
пайдо мекард онро дар фарзандаш сарф мекард.Солхо
сипари шуданд ва фарзанд у,ки
бисёр чавони боодоб ва
хушахлок буд,мактабро тамом
карда,ба хоричи кишвар
хондани рафт.Баъди гузаштани солхо сохиби диплом гардид ва
ба кишвараш пас омад.Аммо
одобу ахлоке,ки аз даст додаву ба
тарзи чахонбинии дигар баргашта буд.
Модараш хост уро ба духтари
шоистае хонадор кунад аммо фарзандаш кабул
накард ва гуфт:Ман аз
хонадони сарватманб ва
зани пешрафтаеро хохам гирифт.Саранчом чунин
хам кард ва чунин зан хам
гирифт.Онхо хамрохи модараш дар
як хона зиндаги мекарданд.Баъди
гузаштани шаш мох аз рузи
туяш,рузе занашро дид,ки гиря мекард.Чун пурсидаш,ки
чи вокеъ шудааст!Зан чунин
шикоят кард:Ман аз ин бештар
токати онро надорам,ки бо модари
ту дар як хона зиндаги
кунам.Он чавон дар сари кахр модарашро аз
хонааш ронд.Модари бечора
ба фарзандаш нигох
мекарду мегуфт:Ай
фарзандам,Худо туро некбахт
кунад!Ин дуъояшро такрор карда аз хона рафт.Баъди чанде
чун газаби чавон дур шуд
ва хизматхои модараш ба
ёдаш омад ба сурогаш
баромад,вале уро дигар
наёфт.Аммо занаш аз ин амали шавхараш бисёр хуш шуда фикру
зикри чавонро бештар ба худ
мафтун сохт ва ба хусну
чамолаш мухабати модарро аз
калби вай дур сохт,дигар боре хам
ба ёдаш намеомад.Бо гузашти замон он чавон бемор ва
дар шифохона
бистари мешавад.Модараш аз
бемории писараш хабардор
шуда,ба шифохона омад.Хангоме
мехост ба назди писараш дарояд келинаш уро пешвоз
гирифту гуфт:-Ту аз мо чи мехохи аз
пеши мо дур шав!Мо туро
дидан намехохем,Модар
ноумеду гирён пас рафт.Он чавон баъди чанде шифо ёфта
бахонааш омад,вале аз нав
боз бемор шуд.Дар муддати
бемории тулони вазифаашро аз даст дода карздор мешавад.Он дусту ошное,ки дошт хама аз вай
дур мегарданд ва у ба касе
дигар даркор намешавад.Рузе занаш ба у чунин мегуяд, дар ту на вазифа мондаву на обу ру
байни мардум,ман бо ту
зиндаги карданро
намехохам,чавобам дех! Ин
бисёр зарбаи шадиде барои мард
буд,вале ин сухан уро ба худ овард ва донист,ки ба сабаби
рондани модараш инро сазовор
гардидааст.Баъди ин ба чустучуи
модараш баромадам ва бо
кушишхои зиёд уро дар яке аз
хонахои бепарасторон,ки бо хайру эхсони мардум зиндаги
мекард дарёфт.Аз гиряи бисёр
рангу руяш тагйир хурда
коматаш чанг зада
буд.Вакте,ки модарашро дид
худашро ба пеши пояш партот ва боовози баланд гиря карда,ва модарашхам ба гиря даромада ба
хам чанде гиря каданд.Сипас уро
ба хона оварду касам хурд,ки
харгиз нофармониаш
намекунам.Акнун якчоя бо модараш бехтарин ва некбахтарин рузхои
хаёташроба сар мебарам!
Азизони дил Хукуки Падару Модарро
поймол кардан касро расвои дунё
ва охират хохад кард.Пайгамбар
(с.а.в)мефармояд,ки бар Падару Модари худ чи навъ муъомила
карда боши аз писари худ хамонро мебини.Кадрашонро донед зеро бе розигии онхо ягон корамон барор нахохад гирифт.Онхо неъмати бебахоянд,хама чизро пайдо кардан мумкин аммо Падару Модарро не.Агар ин харду аз фарзанд рози бошанд ду дари бихишт барои фарзанд кушода.Агар ба чаннат рафтан хохед хизматашонро ба чо оред.
Навои булбул омад , ёд кардам аллаҳоятро,
Сари гаҳвора зери лаб суруди хушнавоятро.
Ман охир ёд кардам, ёд кардам модари ҷонам,
Адоятро , навоятро ҳама меҳру вафоятро…