КИССАИ БУЛБУЛ ВА

ГУЛ..
Хар сахар булбул барои
хондан ба назди гул
меравад ва ба шохчае
нишаста чунон месарояд, ки аз чашмонаш ашк ва аз
дилаш хун меравад. Ин
кори булбул якчанд руз
давом мекунад аз кори
булбул гул гамгин мешавад
ва хело бетокат мешавад як руз аз булбул мепурсад.
Булбул чаро ин кадар
месароиву аз чашмонат
ашк мерези! Сароидани ту
чи кадар зебост хар субх
омада месарои бо овози ширинат решаамро хушк
карда зебоиямро пачмурда
сохти ту чи дард дори
булбул. Булбул суханхои
гулро шунида аз сароидан
монд. Гуфт хой гул намедони, ки хар бахорон ба
назди ту меоям диламро
холи карда боз меравам!
Гул гуфт; Намедонам чи
кадар ошик хасти лекин
бо ин овози ширинат диламро пора-пора кардаи
ту чи хел ошик хасти, ки
акалан ба як бор ба ман
нагуфти ки туро дуст
медорам. Булбул гуфт; агар
ин кадар осон мебуд намегуфтам. Гул гуфт; пас
шуниди манхам ба ту ошик
хастам гулеро, ки дуст
медошти ва солхои дароз
ба хотири ман субхи дам
омада ба назди ман субх то шом месарои пас чаро
ошикатро огуш намегири.
Ин суханро булбул шунида
мехост огушаш гирад аммо
аз хорхои навдаи гул
бехабар буд ва гулро огуш гирифт хорхои гул ба бадани
булбул зад ва булбул
чонашро аз даст
дод. Гул аз суханхои
гуфтааш пушаймон шуд ва
пачмурда шуда хушк шуд!