148-бет\

ваалайкум ассалом мен аввало ўрмондаги воқеа сабаб ишондим.
мен тўғрисини айтсам мен бўлиб чиқмаслигимни ҳоҳлардим доим мен эмаслигимни тасдиқлайдиган далил қидирардим.
Маҳди ҳақидаги маълумотларни қидирардим мақсадим мос келмайдиган жойини топиш эди.. биронта тушмайдиган жойини топсаму мен эмаслигимга тўлиқ ишонч ҳосил қилиб бу келажакда бўладиган тўпаланглардан четроқда бўлишни истардим.
чунки билардим, пайғамбар алайҳиссалом қилган ишларини қилиш учун ниҳоятда кучли зеҳн фаҳм фаросат кераклигини, ўзимга қарасам ҳудди бўм бўш кўзага ўхшатардим. ҳеч нарса билмаслигимни билардим. шундан қўрққаним учун ҳам бу вазифадан қочиб қолишга ҳаракат қилардим. бир мендан кўра олим илмлик одам чиқсаю унга кўмакчи бўла қолсам дердим. аммо ҳар бир топган маълумотим менга ишора бераверарди. мен борган сари қўрқиб кетардим. шу тариқа изланишим натижасида энди Маҳди бўлса фалондақа воқе тўғри келса нима қилади, бундай қилади десам ия унда мана бундай бўладию, унда мана бундай қилади кейин бундай қилади. десам, унда манабунга мана бу ерти тушмайдию, тўхтачи китобдан текшириб кўрайчи.........
шундай қилиб фикрлаш бошланди.. секин аста ўзим ҳам қизиқиб қолдим ҳудди бир мазза кроссворд бору ҳар куни уни ечиш билан машғул бўлардим. фикрларимни исбот далилини Қуръон ва ҳадисда, тасдиқлардим кейин ҳаётда амалга оширардим тасдиғини топса севинардим. агар ўз тушунчамда зиён кўрган бўлсам Расулуллоҳни ҳаётларига қарардим суннатлари ана шундай бўлишини тасдиқларди шундагина кўнглим тинчир эди. секин аста кўза тубида нимадир пайдо бўла бошлади. бу кўзага фақатгина тоза нарса солардим ўзимга минг зарар бўлса ҳам заррача кири бўлса ҳам олмасдим. шу фикрлашни бошлаган давримда ўтказган вақтимга ортимга ўгирилиб қарасам ортимда булғатган жойтим йўқлигидан қалбим ҳотиржам бўлар эди. ҳаётим ўзини тартибини топа бошлади. секин аста ишончсизлик ўз ўрнини ишончга бўшатиб бера бошлади. ахир Аллоҳ пайғамбаримизни ҳам биркунда қуръонни юклаб энди шунга тўлиқ амал қиласан демадику секин аста тушуриб тарбиялаб бордику демак менга ҳам бундай қуръонни елкамга ҳаммасини бирданига илиб олишим тўғри бўлмас эканда. деган тушунча пайдо бўлди шу сабаб яна катта бир мавзу очилди. у вақтда қуръон тўлалигича йўқ эди менда эса ҳозир тўлалигича бору десам, ўзимга қарши яна фикр келарди. Расулига қандай эргашган бўласан агар у секин юрган бўлса сен югуриб кетмоқчимисан. эргашиш дегани олдидаги одамдан олдинга югуриб ўтиб кетмаслик дегани эмасми ?
ҳаёт ҳам суннат ҳам қуръон ҳам фақат Расулуллоҳни юрган ўша қуръонни тушишига секин аста амал қилиб борган йўлларидан у кишини орқаларига ўтиб олиб юриш керак эканлигини тасдиқлайверди.
Ҳудди шунга ўхшар эканки гўё Расулуллоҳ ўша 23 йиллик ҳаётларида босиб ўтган йўлларида мудом юрар эканлар. гўёки Ҳаёт ўша йўлни қаерига стрелька қўйса
Расулуллоҳ ўша ерга бориб туриб юришни бошлар эканлар мен бориб ортларига ўтиб эргашиб юришим керак экан. мана шу тариқа суннатда ҳам тартиб бор эканлигини англаб етдим.