Bu Aralar Fenayım,

Cahil idim yol iz bilmez idim ansızın aşkın cilvesine kandım,
Bağrımda yanan sevda harıyla fetan gözlerde kendimi ararım,
Bilmez iken intizarı gonca güle figani feryat yakan bülbüle döndüm...
Kısa ömrün gölgesinde hayalde ahu ceylanın gül cemalini seyre dalarım,
Zehir zemberek kaderin dilinden selvi boylunun gerdanından zehir içerim,
Zülüfler vede sırma saçlar eşliğinde gözlerimden dökülen yaşları avuturum...
Şaştım kaldım bu bendeki hale bir tatlı gülüşe kırık sazım söyler ben inlerim,
Her gece kaf dağının eteklerinde ahvalimi yazarım yaradana ona mecnunum,
Bu bendeki dert bedenden çıkarmı gül bahçerleri döndü azra çölüne gezerim...
Ayrılıkların Şairi Osman Dastan © 15 / 03 / 2024. 02 : 30