ЖОЛ КОРГОЗ....

Автор Кундузбу Алимбековна...
Айыбы жок адам болбойт....бул тируулук жалганда...
Колдон келбей кээ бироолор..журот ыйлап арманда...
Билбегендик куноо эмес...айыптабай уйротуу...
Сооп болоор...акыретте...чын дуйнодо..жалганда....
Куноосу жок адам болбос...биз жашаган жалганда...
Адашканга жардам кылсан ..болбос эч бир арманда..
Адаштын деп айыптабай...туура жолго салгандар...
Сооп табаар...тируулукто...созун калаар артында.....
Мисал кылып айта кетсек...жол таппаган бир кызды..
Шум жашоодо багын таппай...тумшук менен жер сузду...
Акыл айтаар..колдон тартаар бир инсандын жогунан...
Жаман жолду басып алды..оной оокат сонунан....
Айыбы бар...куноосу коп....ак жолунан адашкан...
Шор турмуштан багы болбой..шордууларга жанашкан....
Ошол кыздын элге жайып...ар намысын кетирсе...
Сооп кайда.. намыс кайда...жаман ойлор чаташкан....
Кечээкисин..бугункусун...чачып элге абийрин...
Тын чыгасын...тынчытасын...деги айтчы кайбирин...
Бугун жайсан...калын элге...маашырланып эр болуп...
Эртен эле...Кудайым да чачпасын оз абийрин...
Бир шордууга жол коргозуп...жайба айып куноосун...
Андан коро жакшы айтып..багын ачкын бироосун....
Адашкандын айбы болбой...эгер ката ондосо...
Айыбын жаап...сооп тапкын..таап берип куйоосун....