«➳♥➳Վահան Տերյան

                                    Օրերիս համար.

— Մեկը շշուկով պատմում է կամաց

Մեկը իմ հոգին տանջում է համառ։

Այդ հուշերի մեջ կա մի քաղցր ցավ.

                                    Մի թովիչ երազ.

— Մեկը իմ սիրտը փշրելով անցավ

Ու հեգնությունով նայում է վրաս։

Սակայն չեմ կարուղ ես նրան ատել —

                                    Սիրում եմ նրան.

— Ւմ կյանքը մի նուրբ մշուշ է պատել,

Գուրգուրում է ինձ մի լույս ֊հանգրվան...

Մեկը իմ սիրտը փշրելով անցավ.

                                    Օ՜, քաղցր արբանք։

— Օըհնըված եք դուք, սեր, ցընորք ու ցավ,

Օրհնըված եք դուք, երկիր, երգ ու կյանք...

Երբ կյանքը սուր փշերով
Կարյունոտե քո հոգին,
Հիշի՛ր, որ սուրբ հուշերով
Շղթայված ես դու մեկին։
Երբ մենք հեռու կըլինենք,
Երբ կանջատվենք առհավետ,
Հիշի՛ր, որ կա սրբազան
Հանդիպումի արահետ։
Հիշի՛ր, որ երբ մի անգամ
Մահին հաղթեց խնդագին,
Էլ չի կարող մոռանալ
Ակնթարթն այն մեր հոգին։
Քո խոսքերը սրբազան
Չեն խավարիլ խավարում,
Շուրջը, շուրջը ամեն ինչ
Կերգե անդարձ քո հեռուն։
Դու կըլինես իմ հոգում,
Դու ամեն տեղ կըլինես,
Որպես քաղցր մի խոկում,
Ե՛վ անմարմին, և՛ անտես։
Մեզ ամեն ինչ այս երկրում
Հմայում է և խաբում,
Բայց կա անհաս մի բերկրում,
Հրաշք-անկարծ հանդիպում…
ԵՐԲ ԿԼԻՆԵՆՔ ՄԵՆՔ ՀԵՌՈՒ
ԱՆՎԵՐԱԴԱՐՁ ԵՎ ՕՏԱՐ
ՀԻՇԻ՛Ր, ՈՐ ԻՆՁ ՄԻ ԱՆԳԱՄ
ՀԱՎԵՐԺԱԲԱՐ ԴՈՒ ԳՏԱՐ…..