20 окт 2014
➳♥➳Մարդկանց մեծագույն մասն իր կյանքի լավագույն պահերն օգտագործում է այն բանի համար, որպեսզի վատը դարձնի առավել վատթար: Մենք ցանկանում ենք լինել բոլոր խնդությունների աղբյուրը, իսկ եթե դա անհնար է, ապա բոլոր դժբախտությունների աղբյուրը նրա համար, ում սիրում ենք: Դժբախտությունների առաջ այնպես ամոթալի է երջանիկ լինելը: Այդ իսկ պատճառով էլ եկեք ծիծաղենք՝ չսպասելով այն պահերին, երբ մեզ երջանիկ պիտի զգանք, այլապես մենք կարող ենք մեռնել՝ այդպես էլ ոչ մի անգամ չծիծաղելով: Կյանքը կարճ է, եթե հաշվի առնենք, որ կյանք կոչվել նա արժանի է միայն այն ժամանակ, երբ մեզ ուրախություն է պարգևում: Մի տեղում հավաքելով մեր բոլոր հաճելի ժամերը, մենք ընդամենը երկար տարիները մեկտեղում ենք մի քանի ամիսների մեջ:Երջանիկ զգալու համար պետք է գոհ լինել նրանցից, ում մենք սիրում ենք, երազել, զրուցել նրանց հետ, լռել, մտածել նրանց մասին, մտածել ինչի մասին կուզեք,- միայն թե չբաժանվել: Մնացյալն էական չէ:Ոչ մեկի առաջ չխոնարհնել և չսպասել, թե կգան ձեր առաջ խոնարհվելու.
- ահա բերկրալի կյանքը, ոսկե դարը, մարդու բնական վիճակը:
այբուբենը, դա հետո էլ կսովորեինք։
Հետո թվաբանության դասատուն մեզ անգիր անել տվեց բազմապատկման աղյուսակը ...
երբ կյանքում մենք անընդհատ բաժանվելու էինք՝ մեր մտերիմներից, մեր հույսերից, մեր ապրած տարիներից
Սովորեցրին հին ու նոր ժամանակների պատմություններ, որ ի՞նչ . Եվ ոչ
ոք չսովորեցրեց ինչպես հասկանալ կողքինի տխրությունը, ինչպես լսել
լռությունը, ինչպես տառապել ... արժանապատվությամբ։
Թողեցին, որ այդ ամենը
սովորենք ինքնակրթությամբ՝ ինչպես ասում են։ ... Իսկ ավելի մարդավարի ասած՝ մեր սրտերի վրա ստացած վերքերով պիտի սովորեինք ամենակարևոր բաները։
Իսկ վերքերից սպիներ են մնում .