Сеҳр борасида келган (ҳужжат)лар ҳақидагибобАллоҳ таолонинг ушбу қовли: “Ахир (Аллоҳнингкитоби ўрнига сеҳрни) алмашган кимсаларгаохиратда ҳеч қандай насиба йўқ эканини билганэдилар-ку”. (Бақара/102).Ва ушбу қовли: “Бут ва санамларгасиғинаётганлар...”. (Нисо/51).Умар (розияллоҳу анҳу) шундай дедилар:“(Оятдаги) ﺍﻟﺠﺒﺖ (Алжибт) – сеҳр, тоғут –шайтондир”. (Ибн Жарир “Тафсир” (3/13, 5/83),Ибн Ҳажар “Фатҳ” (8/252)).Жобир (ибн Абдуллоҳ розияллоҳу анҳумо) шундайдедилар: “Тоғутлар – фолбинлардир. Уларга (сўзўғриси бўлган) шайтонлар келарди. Ҳар бирқабилада битта (шундай фолбин-тоғут мавжудэди)”. (Ибн Ҳажар “Фатҳ” (8/252), Ибн Жарир“Тафсир” (3/13)).Абу Ҳурайра розияллоҳу анҳудан ривоят,Росулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам шундайдедилар: “Еттита ҳалок қилувчи гуноҳларданчетланинглар”. Улар: “Эй Росулуллоҳ! Улар қайси(гуноҳ)лар?”,-дедилар. У киши (соллаллоҳуалайҳи ва саллам): “Аллоҳга ширк келтириш,сеҳр, Аллоҳ ҳаром қилган жонни ноҳақ ўлдириш,рибо ейиш, етим молини ейиш, (душман билан)юзма-юз турган кунда орқа ўгириб қочиш,(зинодан) ғофил, мўмина иффатли аёлларгатуҳмат қилиш”, - дедилар”. (Бухорий (5/393),Муслим (1/92)).Жундубдан “Марфуъ” (иснод) ила ривоятқилинди: “Сеҳргарнинг ҳад-(жазоси бўйнига)қилич билан урилмоқлигидир”. (Яъни, бошитанасидан жудо қилинишлигидир). Термизийривояти: “Ушбу (ривоят) “Мавқуф” эканлигисаҳиҳ қовлдир”. (Термизий (5/156), Табароний“Кабир” 1665-рақам остида, Дорақутний (3/114),Ҳоким (4/360)да саҳиҳ деди ва Заҳабий ушбугамувофиқ бўлди, Ибн Ҳажар “Фатҳ” (10/236)дазаиф деди).“Саҳиҳул Бухорий”да Бажала ибн Абададанривоят қилинади: “Умар ибн Хаттоб розияллоҳуанҳу: ҳар бир сеҳргар эркак ва аёлни қатлқилинглар, дея нома йўллади”. Айтдики: “Шундаучта сеҳргарни қатл қилдик”. (Шофеъий “Бадаиъал-Маннан” (1532)да нақл қилинганидек,Абдурраззоқ (10/179-180), Аҳмад“Муснад” (1/190-191), Абу Довуд (3/431),Байҳақий (8/136), Ибн Ҳазм (11/397) саҳиҳ деди).Ҳафса розияллоҳу анҳодан саҳиҳ йўлга кўраривоят қилинади: “У (Ҳафса розияллоҳу анҳо)ўзларини сеҳр қилган жорияни қатл қилишга амрқилдилар. Шунда у (жория) қатл қилинди”.(Молик “Муватто” (2/871), Байҳақий саҳиҳ санадила (8/136) ривоят қилди). Шунингдек,Жундубдан саҳиҳ йўлга кўра ривоят қилинди.Аҳмад шундай деди: “Пайғамбар соллаллоҳуалайҳи ва салламнинг саҳобаларидан (иборат) учкишидан (сеҳргарни қатл қилганликлари ривоятқилинди)”.Бобдаги масалалар:1) Бақара сурасидаги оятнинг изоҳи.2) Нисо сурасидаги оятнинг изоҳи.3) “Алжибт” ва “Тоғут”нинг изоҳи ҳамда иккисиорасидаги фарқ.4) Тоғут гоҳида жин тоифасидан, гоҳида эсаинсон тоифасидан бўлишлиги.5) Хос қайтарув ворид бўлган еттита ҳалокқилувчи гуноҳларни билмоқлик.6) Сеҳргарнинг кофир эканлиги.7) Сеҳргар қатл қилиниб, тавба қилишлигисўралмайди.8) Умар розияллоҳу анҳу даврларида ушбуҳолатнинг мусулмонлар орасида мавжудэканлиги. Энди, ундан кейинги замонлар ҳақиданима дейиш мумкин?!
тавхид китоби 1 боб
24.
Сеҳр борасида келган (ҳужжат)лар ҳақидаги
боб
Аллоҳ таолонинг ушбу қовли: “Ахир (Аллоҳнинг
китоби ўрнига сеҳрни) алмашган кимсаларга
охиратда ҳеч қандай насиба йўқ эканини билган
эдилар-ку”. (Бақара/102).
Ва ушбу қовли: “Бут ва санамларга
сиғинаётганлар...”. (Нисо/51).
Умар (розияллоҳу анҳу) шундай дедилар:
“(Оятдаги) ﺍﻟﺠﺒﺖ (Алжибт) – сеҳр, тоғут –
шайтондир”. (Ибн Жарир “Тафсир” (3/13, 5/83),
Ибн Ҳажар “Фатҳ” (8/252)).
Жобир (ибн Абдуллоҳ розияллоҳу анҳумо) шундай
дедилар: “Тоғутлар – фолбинлардир. Уларга (сўз
ўғриси бўлган) шайтонлар келарди. Ҳар бир
қабилада битта (шундай фолбин-тоғут мавжуд
эди)”. (Ибн Ҳажар “Фатҳ” (8/252), Ибн Жарир
“Тафсир” (3/13)).
Абу Ҳурайра розияллоҳу анҳудан ривоят,
Росулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам шундай
дедилар: “Еттита ҳалок қилувчи гуноҳлардан
четланинглар”. Улар: “Эй Росулуллоҳ! Улар қайси
(гуноҳ)лар?”,-дедилар. У киши (соллаллоҳу
алайҳи ва саллам): “Аллоҳга ширк келтириш,
сеҳр, Аллоҳ ҳаром қилган жонни ноҳақ ўлдириш,
рибо ейиш, етим молини ейиш, (душман билан)
юзма-юз турган кунда орқа ўгириб қочиш,
(зинодан) ғофил, мўмина иффатли аёлларга
туҳмат қилиш”, - дедилар”. (Бухорий (5/393),
Муслим (1/92)).
Жундубдан “Марфуъ” (иснод) ила ривоят
қилинди: “Сеҳргарнинг ҳад-(жазоси бўйнига)
қилич билан урилмоқлигидир”. (Яъни, боши
танасидан жудо қилинишлигидир). Термизий
ривояти: “Ушбу (ривоят) “Мавқуф” эканлиги
саҳиҳ қовлдир”. (Термизий (5/156), Табароний
“Кабир” 1665-рақам остида, Дорақутний (3/114),
Ҳоким (4/360)да саҳиҳ деди ва Заҳабий ушбуга
мувофиқ бўлди, Ибн Ҳажар “Фатҳ” (10/236)да
заиф деди).
“Саҳиҳул Бухорий”да Бажала ибн Абададан
ривоят қилинади: “Умар ибн Хаттоб розияллоҳу
анҳу: ҳар бир сеҳргар эркак ва аёлни қатл
қилинглар, дея нома йўллади”. Айтдики: “Шунда
учта сеҳргарни қатл қилдик”. (Шофеъий “Бадаиъ
ал-Маннан” (1532)да нақл қилинганидек,
Абдурраззоқ (10/179-180), Аҳмад
“Муснад” (1/190-191), Абу Довуд (3/431),
Байҳақий (8/136), Ибн Ҳазм (11/397) саҳиҳ деди).
Ҳафса розияллоҳу анҳодан саҳиҳ йўлга кўра
ривоят қилинади: “У (Ҳафса розияллоҳу анҳо)
ўзларини сеҳр қилган жорияни қатл қилишга амр
қилдилар. Шунда у (жория) қатл қилинди”.
(Молик “Муватто” (2/871), Байҳақий саҳиҳ санад
ила (8/136) ривоят қилди). Шунингдек,
Жундубдан саҳиҳ йўлга кўра ривоят қилинди.
Аҳмад шундай деди: “Пайғамбар соллаллоҳу
алайҳи ва салламнинг саҳобаларидан (иборат) уч
кишидан (сеҳргарни қатл қилганликлари ривоят
қилинди)”.
Бобдаги масалалар:
1) Бақара сурасидаги оятнинг изоҳи.
2) Нисо сурасидаги оятнинг изоҳи.
3) “Алжибт” ва “Тоғут”нинг изоҳи ҳамда иккиси
орасидаги фарқ.
4) Тоғут гоҳида жин тоифасидан, гоҳида эса
инсон тоифасидан бўлишлиги.
5) Хос қайтарув ворид бўлган еттита ҳалок
қилувчи гуноҳларни билмоқлик.
6) Сеҳргарнинг кофир эканлиги.
7) Сеҳргар қатл қилиниб, тавба қилишлиги
сўралмайди.
8) Умар розияллоҳу анҳу даврларида ушбу
ҳолатнинг мусулмонлар орасида мавжуд
эканлиги. Энди, ундан кейинги замонлар ҳақида
нима дейиш мумкин?!