Сигорӣ нестам, вале ҳамеша бо худ як гӯгирд нигаҳ медорам.

Ҳар замоне қалбам ба гуноҳе руҷӯъ мекунад, чӯбе аз гӯгирдро оташ зада, ба кафи дастам мегирам ва баъдаш бо худ мегуям: Алӣ! Ту, ки таҳаммули гармои ин оташи ночизро надорӣ, оташи тоқатфарсои ҷаҳаннамро чӣ гуна таҳаммул хоҳӣ кард?
— Муҳаммад Алӣ