- მენატრები... და იცოდე, მედარდები, ვცადე, მაგრამ ვერ გავედი... თუმცა მითქვამს - მე წავედი!.. ახლაც შენს გულს ვებარები, როგორც ბავშვი - გებარები, შენს სუნთქვასაც ვედარები, მტკივა, რომ ვერ გეკარები, გიხსენებ და მემართები რომ ვერ გხედავ, ვგრძნობ, ვბერდები, რამ აღმართა ეს კედლები?.. თუ კი დამთმობ, დავიღლები... არა, უფრო დავინგრევი უშენობით, არ ვიქნები დამიბრუნდი, გევედრები, მხოლოდ შენით დავმკვიდრდები ჰოდა, ისევ გავიშლები და არასდროს გავშიშვლდები... სულში სანთლად აგენთები... და შენს შიგნით ჩავიღვრები... მენატრები... და იცოდე, მედარდები... ვცადე, მაგრამ ვერ გავედი... თუმცა მითქვამს - მე... წავედი