IBROHIM ALAYHISSALOM

Ibrohim alayhissalom özidan kegin ötgan barcha
Payg'ambarlarning otasi bölganligidan (Abul-anbiyo)
Payg'ambarlar otasi deb nomlangan. Ibrohim alayhis
salom uchala din vakillari (yaxudiylar)( nasroniylar)
( musulmonlar)tomonidan hurmat bilan tilga olinadi.
Ibrohim alayhissalom dajla va firot daryosi oralig'idagi
bobil davlatiga qarashli savot degan joyda tavalut topdi.
Bu payitda Namrut podsholik qilardi bu vaqtlarda xar bir
shaxar axolisining öz ilohi bölib öshanga
sig'inishardi. shaxardan chetdagi qishloqlardaham
sig'inadigon butlar mavjud edi ularni kichik ilohlar deb
etqot qilishardi.
Ibrohim alayhissalom ko'p hudolik keng tarqalib but
sanamlarga sig'inish avjiga
chiqan bir davrda dunyoga keldi. Ibrohimning Otasi Ozor
butlarga sig'inuvchilarning sardorlaridan biri edi. Ozor
butga sig'inibgina qolmay o'zi but yasab sotardi. Ibrohim
o'z otasini hidoyatga davat etish muqaddas burchi
ekanligini xis etib
xush momilalik bilan uni yolg'iz Allohga ibodat qilishga
davat qildi. Otasiga bu sig'inayotgan butlari
eshitmaydigon ko'rmaydigon xich narsaga qodir
bo'lmagan jonsiz narsalar ekanlikgini tushuntirishga
harakat qildi. Lekin zalolat girdobiga g'arq bo'lgan Ozor
Ibrohimga xali sen butlarga sig'inishdan yuz
ogirmoqchimisan agar bu felingdan qaytmasang seni
tosh bo'ron qildiraman. joningni saqlayin desang
ko'zimga ko'rinma dedi. Ibrohim yanada vazmin
oxangda Otasiga qarab men sizga hich qachon
yomonlikni ravo ko'rmasman. Agar mening hidoyatga
davatim sizga
og'ir botgan bo'lsa sizdan va siz sig'inayotgan butlardan
uzoqroqqa ketib yolg'iz Alloh taologa ibodat qilib
yururman deya javob qaytardi.
Ibrohim o'z Otasi so'zini qabul qilmagan bo'lsada
kishilarni hidoyatga davat qilishdan to'xtamadi. Bayram
kunlarida kishilar hursandchilik bilan bayramni
nishonlash uchun shaxar tashqarisiga otlandilar.
Ibrohimham ular bilan birga
edi. lekin betopligi sabab tezda shaxarga qaytdi. Butlar
o'rnatilgan joyga kelib barcha butlarni bolta bilan chopib
maydalab tashladi. eng katta butga tegmay boltani uning
qo'liga osib qo'ydi. shaxar axolisi uylariga qaytishdi.
O'zlari har kuni sig'inadigon butlarni parchalanib
yotganini ko'rib buni Ibrohimdan boshqa hichkim
qilmagan deya undan nimaga bunday qilganini so'rashdi.
Ibrohim bu butlar botil hich narsaga qodir emaslikini o'z
qavmi anglash fursati yetganlikgini aytib bu mayda
butchalarni anavi katta but chopib tashladi
ishonmasangizlar butchalarning o'zidan so'ranglar dedi.
qavm bu butlar so'zlay olmasligini bayon qilib o'z
xatolarini anglay boshladilar ammo qalblari zalolat ila
muxurlangani sababli jaxolat yana ustun keldi. ular
bunday suxbat natijasida o'zlari sharmanda bo'lishlarini
anglashib
kuch ishlatishga o'tishdi. O'zaro maslaxat qilishib
Ibrohimni o'tda kuydirishga qaror qildilar. U xabar shoh
namrutga yetib borgach u fuqarolarini o'tin to'plashga
buyurdi. shohning amriga muofiq kishilar 1-oy
davomida o'tin to'plash bilan mashxul bo'ldilar
to'plangan o'tinni xar tomondan yoqishga amr boldi.
gulxan shu
darajada baland ediki xatto ko'kda uchib ketyotgan
qushlarxam kuyib tushardi. podsho o'z ayonlari bilan
maslaxatlashib Ibrohim alayhissalomni qo'l ayoqlarini
bog'lab o'tga irg'itmoqchi bo'ldilar. Inson va jinlardan
boshqa yeru ko'kdagi barcha maxluqotlar faryod qilib
Parvardigoro yer yuzida Ibrohimdan boshqa ibodat
qilguvchi kimsa yo'q. U sening do'sting bo'lsayu qanday
u o'tda kuyadi sen o'zing
unga yordam va madad bergin deya nido qildilar.
Ibrohim alayhissalomni o'tga otishga xozirlik ko'rilyotgan
payitda.. Suvlarga muakkal bo'lgan Farishta kelib- ey
Ibrohim barcha suvlar ixtiyori mening qo'limdadir. agar
xoxlasan buyururman suvlar o'tni o'chirur dedi.
Shamolga muakkal bo'lgan Farishta kelib- ey Ibrohim
agar xoxlasang shamolga amr eturman butun o'tni
uchurub yo'qotur dedi. Ibrohim alayhissalom ularga
sizlarning yordamingizga muhtoj emasman deb boshini
yuqoriga kotardida...
PARVARDIGORO SEN YAGONASAN AXADSAN MENDAN
BOSHQA SENGA IBODAT QILADIGON KIMSA YO'QLIGINI
O'ZING BILURSAN dedi.
ayrim rivoyatlarda takitlanishicha namrudning amri bilan
bir oy davomida to'plangan o'tin yo'qib bo'lgach
olovning tafti balantligidan Ibrohimning o'tga shunchaki
uloqtirishning iloji bo'lmadi. namrut atrofidagilar bilan
maslaxatlashib
Ibrohimni palohmonga solib uloqtirishni lozim topdi. uni
qo'l ayoqlarini bog'lashdi.
shu on Jabroil alayhissalom hozir bolib- yo Ibrohim
menga biror xojating bormi dedi??
Ibrohim alayhissalom Jabroil ga senga hojatim yo'q dedi.
Jabroil alayhissalom unda hojatingni Robbingdan so'ragin
dedi!!!
Ibrohim bunga javoban Parvardigorim mening holimni
bilib turibdi Ollohning o'zi menga kifoya qilur Va u eng
yaxshi vakildir dedi. Ibrohim alayhissalom duoni o'qishi
bilan
Xaq Subhanaxuvataolo olovga
EY OLOV SOVUQ VA SALOMAT QILGUVCHI BO'LGIN deya
xitob qildi.
Farmonu ilohiydan so'ng o't faqat Ibrohimni qo'l
ayoqlari bog'langan iplarnigina kuydirdi va o'ziga
zarracha tasir etmadi. Ibrihim alayhissalom o'tga
uloqtirilgach namrut va uning ahli Ibrohimdan qutuldik
diya xursand bo'lishdi. Parvardigor o'z xalilini alanga
ichida omon saqlaganligini bilishmasdi. ayoqlari
bog'langan iplarnigina kuydirdi va o'ziga zarracha tasir
etmadi. xarorati xar tomonga yoyilgan hich bir maxluq
omon qolmaydigon gulxan o'rtasida Ibrohim
alayhissalom
Parvardigoriga ibodat qilib hich bir azosiga zarar yetmay
soq salomat chiqib keldi. bir necha kun balant alanga
bilan yongan olovdan chiqib kelgan Ibrohimni ko'rgan
namrut xayajonga tushsada Ibrohimni davatiga quloq
solmadi Allohga imon keltirmadi
Ibrohim alayhissalomning vafotlari xaqida qur'onu
karimda xich narsa aytilmagan.lekin boshqa manbalarda
175 - yil umur ko'rganlari farzandlari Ismoil va Isxoq
alayhissalom tomonidan xozirgi Madinatul- xalil degan
joyga dafn etilganlari bayon qilingan. Ibrohim
alayhissalom xaqidagi yana boshqa rivoyatda
namtut Allohga imon keltirmagach parvardigor unga
bosh og'riqi dardini berib shu kasal bilan jonini olgani u
7- chi do'zahga tashlanganin qiyomatgacha soralmasligi
aytilgan.
Payg'ambarimiz isro va meroj kechasida Ibrohim
alayhissalomni 7- chi osmonda
baytil mamurga suyanib o'tirganini ko'rgan ekan.
Assalomu alekum va Raxmatillohi va Barakotuhu