"У дўстлар

даврасида
хушнуд.
Сени хатто ўзига дўст деб хам
билмайди" - дейишди. "Бахтли
бўлсин" - дедим...
"У сенсизликда хам хурсанд
юрибди" - дейишди. "Бахтли
бўлсин" - дедим.
"У ўша сен билан юрган
боғларда бугун бошқа бир
инсон билан қўл ушлашиб
юрибди" - дейишди. "Бахтли
бўлсин" - дедим...
"У хеч қачон, хатто исмингни
хам айтишса сени эсламас,
сенга хатто қайрилиб хам
қарамас экан" - дейишди. "На
илож, бахтли бўлсин" - дедим...
"У, у турмушга чиқаётган экан,
шу кунида хатто хурмат учун
хам сенга бир оғиз тўйи
бўлаётганини айтиб қўйишни
билмабди" - дейишди. "Майли,
чидайман, бахтли бўлсин" -
дедим...
Билмадим-у, негадир уни
эсласам, хаёт ташвишлари
бўғзимга келганда, кўзимга
аламдан ёш келган тақдирда
хам чидадим. Харчанд
хохлаганимда хам еғламадим.
Лекин... Лекин... Унинг исми
қўйилган, хали бир ёшга хам
тўлмаган жажигина кизалоғим
огир хасталикдан, худди У
каби мени бутун умрга
ёлғизликда қолдириб кетди...
Шунда еғладим, ха дарё бўлиб
еғладим...