Амирулмўъминин Умар ибни Хаттоб (р) аз Али ибни Абўтолиб (р) Умми Кулсум (р)-ро хостгори намуд.

Али (р) гуфт: Ман духтархоямро танхо ба ќабилаи чаъфар додаам. Умар (р) гуфт: Эй Али ўро ба никохи ман дароред, савганд ба Худо, дар рўи замин касе монанди ман бо ў хушмуомила нахохад буд. Али (р) бо хушхоли гуфт: Ќабул кардам. хазрати Умар (р) ин хабарро байни мухочирин, ки дар масчид машѓули зикр буданд, пахн намуд. Ба онхо гуфт: Тўи маро барпо кунед. Гуфтанд: Эй амиралмўъминин бо ки? Умар (р) бо чехраи кушода гуфт: Бо Умми Кулсум духтари Али ибни Абўтолиб. Савганд ба Худо, ман аз Паёмбар (с) шунидам, ки мегуфт: хамаи хешованди дар рўзи ќиёмат аз хам чудо мегардад, магар хешованди бо ман. Ман хамсўхбати Паёмбар (с) будам, пас мехохам ки бо Ў (с) насаб низ дошта бошам.кисахои али абўтолиб (р)

Комментарии

Комментариев нет.