Аз Анас (р) ривоят аст, ки марде назди Паёмбар (с) омада гуфт:

- Эй Расули Худо (с), ман марди сиёхпусти бадшакли нодорам.
- Агар бо он мушрикон то дами охиринам бичангам, оё дохили чаннат мешавам?
Он хазрат (c) мефармоянд:
- «Бале».
Сипас, он мард вориди майдони набард мешавад ва то охирин нафасаш мечангад ва кушта мешавад. Вакте часади бечони уро назди Расули Худо (с) меоварданд, мефармояд:
- «Худованд чехраи зебо, буйи хуш ва моли зиёдеро насиби шумо гардонид».
Инчунин мефармоянд:
- «Ду хамсари уро аз хурул-айн дидам, ки барои дар оѓуши вай даромадан бо хам кашмакаш мекарданд»

Комментарии

Комментариев нет.