სევდა მაქვს გულში, ცარიელი ქუჩების სევდა...

და თითქოს აღარც გაზაფხული ბატონობს გარეთ.
მე მაინც რაღაც თავისებურ გაფრენას ვბედავ,
მე მაინც თითქოს მოვიტოვე გულცივი მთვარე...
და მხოლოდ წვიმის ნაბიჯები ისმის არიად,
სიცარიელით სავსე ხელებს სტკივა მკლავები.
და ეს ცრემლები სიხარულის საწინდარია,
გავიქცევი და მე ჩემს თავსაც დავემალები..