მე მძულს სამყარო რომელიც არ მგავს,

ზოგი მიძენს და ზოგი მკარგავს ,
მე მძულს ორპირი სახეს რომ მალავს,
გაგიღიმებს და თითქოს გბაძავს,
თავის ქცევებით რომ უფრო გძაბავს..
მე მძულს სამყარო ნიღბით მოსხმული ,
და ანგარება ვერცხლით მორთული..
მიყვარს სიმართლე თუნდაც ნატკენი გულით მოცული ,
მიყვარს კითხვებს რომ არ ვსვამ ნამდვილია ცრუ თუ ორპირი ,
მიყვარს სიკეთე რომელსაც არ ვითვლი ,
რომ არაფერისთვის არ ვიბრძვი ..
უნიღბოა და ნათელი
იშვიათად მაგრამ მაინც რომ ვიტყვი ,
რომ არ ჭირდება რაიმეს ფიცი
რომ სამყაროა უკვე ჭრელი ,
დრო ყველაფერს ცვლის ,
ნამდვილებს კი არ ერევათ დროც კი
ნამდვილები იწვრთნებიან ბრძოლებში ,
სამყაროც კი გახდა პირფერი
მეც მოვდუნდი ცოტა ფიქრად მოვეშვი ,
ზოგჯერ მეც კი ვიბნევი
რა რიგ როლებს მოირგებენ უტიფრად,
ბოროტებამ სიკეთეს მერამდენედ უბიძგა ,
ისევ დროის უსასრულო მიმოსვლა,
და მივყვები ამ დროების გარბენას ,
და სამყაროც ვეღარ უძლებს ამდენ გავლენას ...
მე კი ისევ მდუმარებით მოცული
და ფიქრებით მორთული ,
მერამდენედ წერის მუზაც გამეხსნა
ეს სამყაროც რეალობას გაექცა.....
გულინა კბილაშვილი
26.12.2024წ