ვდგევარ და ვტირივარ ,წყალს გაჰყვა იმედი,

ვფიქრობდი- გიპოვო,იქნება.
სიზმარში მდინარე გვყოფდა და გვსაზღვრავდა
კალაპოტს ანგრევდა დინება.
გაღმა ნაპირიდან მესმოდა შენი ხმა,
როგორც,- გედის ბოლო სიმღერა.
მტრედების ღუღუნსაც ჰგავდა და არც ჰგავდა
ცას ეკრა შავი და უკუნი.
ხელი რომ გაგიშვი ,მე მაშინ დაგკარგე
ვიცი,რომ არ უნდა გამეშვი.
თიკო არაგველი