გრანელს

***********
შენ მოკვდი, თითქოს და არა მართლა!
შენი სულია საქართველოს უკვდავებაში
კვლავ რომ ბობოქრობს!
გზა აბნეული დაეხეტება და ისევ
ვერ შემწვდარ სიყვარულს ითხოვს.
შენი ტკივილი და ფიქრები დღეს ჩემს სხეულში დასახლდნენ თითქოს,
განსხვავებულად, მაგრამ
სიკვდილი მეც მალე მიხმობს.
ცრუ იმედები და შენი ლექსი
ლეგენდებს მითხრობს,
ცაში გაფრენა რომ გეწადა
და ტკივილი ციხის კარს გიხშობს.
ბრბო თითქოს ნანობს,
ამ ცოდვილთა შორის
ვიღაც შენს კვლავ მოსვლას ლამობს.
არ დაიჯერი არშეცდე წამით!
ნუთუ არ იცი აქ მოსულთ,
რომ ჰკლავენ ძალით.
ღმერთთან ხარ ახლა
მე კი მივდივარ, მაგრამ არვიცი საით.
ლეონ ლომაია