Քո՛ւյր, փռվեց ահա իմ տրտմած հոգում, Որպես երազում ապրած երեկո — Մի խամրած մշուշ մանուշակագույն... Հիշում եմ հիմա, որ մի իրիկուն, Ժպտալուց հետո, երբ ոսկի շղթան Ընկավ ամոթխած գիրկը լռության — Փռվեց քո դեմքին, իմ տրտմած հոգում Մի խամրած մշուշ մանուշակագույն...
ՊՈԵԶԻԱ
:sirun nerov
Կապույտից հետո և ոսկուց հետո,
Քո՛ւյր, փռվեց ահա իմ տրտմած հոգում,
Որպես երազում ապրած երեկո —
Մի խամրած մշուշ մանուշակագույն...
Հիշում եմ հիմա, որ մի իրիկուն,
Ժպտալուց հետո, երբ ոսկի շղթան
Ընկավ ամոթխած գիրկը լռության —
Փռվեց քո դեմքին, իմ տրտմած հոգում
Մի խամրած մշուշ մանուշակագույն...