Ջինջ ճախրում են ղողանջները հորիզոնից-հորիզոն, — Ինչ տրտո՜ւմ է, կապո՜ւյտ աղջիկ, հավերժի երեկոն... Տրտմություն ու լույս է իջել քո աչքերում, իմ հոգում Օրհնե՛նք, օրհնե՛նք այս երկրային հրաժեշտի երեկոն... Եվ թող ծալվե՛ն, ձուլվե՛ն, մարվե՛ն իրիկնային կապույտում Մեր կույս հոգու իրիկնային սպասումները տրտում։ Եվ զանգերը անրջորեն, հորիզոնից-հորիզոն, Օրհներգելով թող օրորեն հրաժեշտի երեկոն...
ՊՈԵԶԻԱ
:sirun nerov
ՀՐԱԺԵՇՏԻ ԵՐԵԿՈՆ
Ջինջ ճախրում են ղողանջները հորիզոնից-հորիզոն,
— Ինչ տրտո՜ւմ է, կապո՜ւյտ աղջիկ, հավերժի երեկոն...
Տրտմություն ու լույս է իջել քո աչքերում, իմ հոգում
Օրհնե՛նք, օրհնե՛նք այս երկրային հրաժեշտի երեկոն...
Եվ թող ծալվե՛ն, ձուլվե՛ն, մարվե՛ն իրիկնային կապույտում
Մեր կույս հոգու իրիկնային սպասումները տրտում։
Եվ զանգերը անրջորեն, հորիզոնից-հորիզոն,
Օրհներգելով թող օրորեն հրաժեշտի երեկոն...