Бугун атам кундогундой уйго

мас келди, дагы апамды ура
баштады. Ар дайым коркуп
бурчта отурчу, мен негедир
бугун болуша кеттип апама,
муштумум кичик болсо да,
"Апамдын жанын оорутпан"
деп ура бердим атамды. Мени
бир туртуп, кайра эле чапты
апамды, бурча барып
жыгылды, козун жумуп алып
уктап жаткандай, кубара тушту
жан апам.
Кыйкырып "тийбен апама"
муштадым мен да атамды,
кармап алып колумду
каткырып кулду камрабай.
Когала болгон денеси, айрыла
кеткен илеби апам байкуш
турбастан, жатат полдун
устундо.
Турсаныз апа тактадан, отуп
кетет астына, жатчы туруп
суранам, жумшак тошок
краватына. Турунуз апаке, тура
кой, эч болбосо козун ач,
коркутпачы суранам, качып
мындан кетели, жаным апам
ойгончу, апаке, жан апа ...
Ушул убак эшик такылдап,
кирип келди бир киши, атам
ага карай басып, колуна алды
бычакты.
Ызы'чуудан мен болсо
жоготупмун озумду. Бир убак
мага карап, бейтааныш эле
эжеке:
- Кандайсын Мирлан жакшыбы,
чочуулабай мени ук, жакшы
бала экенсин, апан сенин тээ
асманда, айтырып жиберди
сага салам. Ыйлабасын деп
айты, журом мен анын
жанында, жашайм даайым
мобул жеринде деп (журогумду
корсотту). Апан сени менен,
айтканыны сен кылып,
ыйлабайсын ээ,- деди.
Анан дагы бул жерде тетиги
караул байке болот сага атаке,
мобул ашпозчу эже болот сага
апаке, а мен сага жардам
берем, окуганды уйротом, кеч
жатканда сага да жомокторду
айтамын, бул жерде коп
балдар бар, болот алар сага
дос, тил табышып бат эле
ага'ини болосун. Кеч да кирип
калдыго, жур жаткынын эми
сен, эрте менен эртелеп
таанышасын баары менен...
Эми менин уйум ушулбу, неге
кетти асманга, менин суйуктуу
апакем, эми мага келбейби,
алпкетпейби бул жерден,
чындап эле апаке келбейсизби
сиз эми, озумо озум суйлодум,
ооруду го эжеке корсоткон,
мобу жерим, эми сиз шул
жериме кантип кирип
алдыныз...
Сырта добуш угулду, ким
экенин билбедим.
Уктадыбы Мирлан деп,
суйлогону угулду.
Эртен койот жайга апасын,
атасы болсо камалды, эки киши
олуму мойнуна илинди жазасы.
Кыйын болду балага, апа олду,
ата абакта...
Кулагым менин тунарды,
козумдон жаш чубады, жек
кором ичкен атамды, кайтса
эле болду жан апам, эми
корбоймунбу апамды! Эх
апакем, апакем, оорутпачы
мобу жеримди.
Анда мен уч жашта элем, азыр
мына бой жеттим, було кутуп
турамын. Апаке сага соз берем,
кандай кырдаал болсо да, тук
оозума албаймын, мен
ичкилик!!!