ДИЛБАР.

14-қисм.
—Ўғлим, сен мени арслонимсан. Ишонганим, суянганим сенсан.
Носир, Муҳаммадни елкасини қоқди.
—Бир куни қувончли хабар эшитдик, яъни набиралик бўлганимизни эшитдик. Хурсанд бўлиб, туғруқхонага бордик. Борганимзда эса, қудам билан куёвим, Одинани қўлига болани тутқазиб қўйишди. Ўғил муборак деб
Шу пайт, Муҳаммад йиғлаб ўтирган Дилбарга қаради.
—Кечир, ука... Мен дадамни орзусини амалга ошириш учун қилгандим бу ишни.
Дилбар, Муҳаммадга қарай олмай ерга қаради.
Муҳаммад қанча уринсада, ёшларини беркита олмай, ташқарига отилиб чиқиб кетди. Машинасини ҳайдаб кетди.
—Кечир қизим, айтмасам бўлмасди. Ҳақиқатни шунча йил яширдик, барибир ошкор бўлар эди.
Носир, Дилбарни қучди.
—Хафа эмасман дадажон. Укам албатта тушуниб, қайтиб келади.
Дилбар кўз ёшларини беркитди
—Қизларим, ойингиз билан кўришишни хоҳлайсизми?
Одина қизларига савол берди.
—Мен хоҳламайман. Ундай аёл билан, учрашишдан ор қиламан.
Зуҳра қатъий гапирди.
—Ундай дема, у сени туққан онанг.
Одина зорланди.
—Мен.... Мен хоҳлайман.
Фотима, ерга қаради
—Мен кўрганман. Ойи ўшанда мени алдаган экансизда, сени ойингман деб.
Шалола йиғлаб гапирди
—Ҳозир онанг эмасманми?
Туққан она эмас, боққан она бўлади. Агар хоҳласангиз, онангиз билан борди келди қилинглар. Қачон келсангиз эшигим очиқ, мен ҳеч қачон, ҳеч бирингизни Дилбардан кам кўрмаганман.
Одина, кўз ёшларини артиб, тепа қаватга кўтарилди.
—Қизларим, мен онангизга муомилангиз, ўзгаришини хоҳламайман. У сизларни деб, ёш умрини ўтказди, ўзи севган ишидан ҳам воз кечди, умрини бахшида этди. Яхшилаб ўйлаб кўринглар, ўзларинг ҳам онасизлар, болани катта қилиш қийинчилигини яхши биласизлар.
Носир ҳам Одинани ортидан чиқиб кетди.
—Опа шунча нарсани билиб ҳам, индамагансиз бизга
Зуҳра Дилбарга юзланди
—Мен сизларни, ўгай деб кўрмаганман ва индамаганман. Агар энди фикрингиз ўзгарган бўлса, майли ўзингиз биласиз.
Дилбар, телефонни қўлига олиб, Русланни номерини терди.
—Ассалому алайкум ойижон..
—Руслан, мени келиб олиб кет, бобонгни уйидаман.
Русланни гапини ҳам эшитмай, телефонни ўчириб ташқарига чиқиб кетди. Дилбарни хаёли Муҳаммад қаёққа кетганида эди.
☘☘☘☘☘☘☘☘☘
—Қўйиб, юбор қайтараман ўша пулингни
Элдор икки ёнидан ушлаб олган, икки барзангига кучи етмай типирчиларди.
—Қачон, қайтарасан. Нечта одамга қайтарасан? Бўйнингача қарзга ботиб ётибсанку?
Элдорни дарахтга занжирлаб қўйишди.
—Кимга айтсанг айт. Пулни олиб келишади кейин қўйиб юборамиз. Бўлмаса хотинингни олиб келиб, кўз олдингда қўлма қўл қиламиз.
Барзанги йигитлар бир бирига қараб, қўл ташлашди
—Яхши бўлардида. Аёли ҳам офатижон, оппоққина....
—Дима, шериклари борку, бирга иш қиладиган? Ўшаларга телефон қил, пулни тўлаб олиб кетишсин.
Қоқ жазирамада дарахтда бойлаб қўйилган Элдор тинмай типирчиларди.
—Ма, гаплаш.
Элдорни қулоғига телефонни тутди. Элдор Қобил акаси билан гаплашди. Икки кунда пулни олиб келмаса, хотинимни олиб келишмоқчи деди.
Телефон ўчгач, ҳожатга кириб чиқмоқчи эканини айтди Димага.
Элдор ҳожатхонага кириб, Одинага қўнғироқ қилди.
—Ойи, Шалолани уйга жўнатмай туринг илтимос. Кейин тушунтириб бераман, болаларим сизга омонат.
Элдор, кичкинагина телефонини ўчириб, яна яшириб қўйди.
☘☘☘☘☘☘☘☘
—Дадаси, куёвингиз қўнғироқ қилди.
Одина ҳали ҳам Элдорни гапини мағзини чақа олмай, Носирга юзланди.
—Қайси бири? Нима дейди?
Ўйланиб, ўтирган Одинага қаради.
—Шалолани, уйга жонатманг. Болаларим сизга омонат деди.
—Тинчликмикан?
Носир, ётган жойидан ўтирди
—Ҳайронман.
—Шалолани чақир....
Одина шошиб ташқарига чиқди.
—Шалола, эринг тинчми? Ҳозир қаерда?
Одина тез тез гапирди
—Билмайман ойи, тинчликми?
Шалола, ҳайрон бўлди.
—Даданг чақираётган эди. Тез кир хонага.
Одина ортига ўгирилди.
—Тинчликмикан?
Уч қиз бирга киришди.
☘☘☘☘☘☘☘☘☘
—Наҳотки, ўз онамни опа деб юрган бўлсам. Мен умримда бундай, бўлади деб ўйламаган эканман. Демак, ойи деб юрганим бувим, опа деб юрганим онамми?
Муҳаммад ўша кетганда, гулистонга жўнаб кетган эди. Сўлим бир жойга ўтирганча, анча ўйланиб ўтирди.
Шу даражада, тушкунликка тушиб қолган эдики, кўнглига қил ҳам сиғмасди.
Ҳаётини, ҳар бир дақиқаси, кўз олдидан кино тасмадек, ўтарди.
Носир ҳам Одина ҳам бирор марта, ҳеч бирига ёмон муомила қилмаган, нима деса кўнглига қараб, ҳамма айтганларини муҳайё қиларди. Бировдан кам қилмаган эди.
—Қизим, эринг қаерда? Уйга келяптими?
Носир Шалолага синчковлик билан қаради.
—Ха келяпти дадажон, тинчликми?
Шалолани юраги ўйнади
—Ойингга қўнғироқ қилди. Сенларни уйга жўнатмай туринг дебди.
Нимадир бўлдими?
—Бир иккитасидан, қарз олган эди. Шулар тақиб қилиб юрганди, балки шунгамикан?
Шалола ўйланиб қолди.
—Мен уйга кетишим керак.
Шалола, шошди
—Ақлини **** қўйган бу қиз. Ҳеч қаёққа кетмайсан.
Носир дўқ урди.
Шалола индамай ташқарига чиқиб кетди.
—Бу қиз ҳеч нимадан қўрқмай қўйди.
Носир асабийлашди
—Асабийлашманг дадажон.
Фотима Носирни елкасини силаб қўйди
☘☘☘☘☘☘☘☘☘
—Муҳаммаддан хабар борми?
Носир ишчисига қўнғироқ қилди.
—У гулистонга кетибди, кузатгани одам қўйиб қўйганман. Хавотир олманг хўжайин.
—Сенга бошқа топшириқ бор.
Куёвимни кимдур ушлаб кетган, ўшани топ вазиятни ўрган.
Сенга эртага, кечгача муҳлат.
Носир телефонни ўчирди.
—Дадаси, Муҳаммадни топишибдими?
—Ҳа гулистонга кетибди, қўявер ўзига келиб олсин. Кейин ўзи қайтади хавотир олма, ёнида ишончли одам бор.
—Қаерда бўлса ҳам, яхши бўлса бўлди.
Одина кўзидаги ёшни, секин артиб қўйди.
☘☘☘☘☘☘☘
—Ойи, кечадан буён ўзингизга кела олмаяпсиз.
Нима бўляпти? Докторга олиб борайми?
Руслан, Дилбарни қучди
—Тоғанг билан гаплашмадингми?
Дилбар, Зуфар қуйиб қўйган Русланни юзига тикилди.
Уч ўғлим хам ўзимга ўхшамабди. Хаммаси дадасига ўхшаган.
Дилбар ичида ўйлади.
—Йўқ, икки кундан буён, телефони ўчиқ. Ишларимиз ҳам қолиб кетди, бобомни уйига боргандим уйда ҳам йўқ экан
Руслан елка қисиб қўйди
—Хўжайин, куёвингиз топилди
Латиф қўнғироқ қилди.
—Қаерда экан?
Носир шошиб сўради
—Аҳволи жуда ёмон, тезроқ олиб чиқиш керак. Итни олдига занжирлаб қўйишибди.
—Нима экан сабаби?
—Қарзи бор экан. Тўламабди, шунга бойлаб қўйишибди.
—Тез кел, мени олиб кет. Бирга борамиз.
Носир кабинетдан ташқарига чиқди
☘☘☘☘☘☘☘☘
—Вой болам, қаерларда юрибсан?
Уйга кириб келган, Муҳаммадни Одина бағрига босди.
—Бир иккита ишларни битириб келдим. Ойижон кечиринг, сизни хавотирга қўйдим
Муҳаммад маҳкам қучди
—Мени бундай аросатда қолдириб, кетма болам
Уч кунда сочига оқ тушган, кўзлари киртайиб қолган Муҳаммадни юзига термулди
—Бошқа қайтарилмайди, кечиринг.
Муҳаммад айбдорона бошини эгди
—Қорнинг қандай?
—Қорним думалоқ
Муҳаммад ҳар кунги ҳазилини қилиб, эркаланди
—Ўзимни арслоним. Кел овқат тайёр эди.
Опаларинг ҳам шу ерда. Шалола билан Фотима
Одина ошхонага етаклади
☘☘☘☘☘☘☘☘
—Қанча қарзи бор.
Носир ичкарига виқор билан кириб борди
—Уч минг
Сигаретасини тутатди
—Қани ўзи?
—Юринг....
Элдор, ётган жойга олиб борди
—Шу пулни деб, одамни шунчалик қиладими?
Қўйиб юбор.
Итдан баттар бўлиб, ерда ётган Элдорни кўриб ичи ачишди
—Латиф.. пулини бер ортиғи билан.
Носир Элдорни олиб ташқарига чиқди.
Элдор бошини кўтариб, Носирга қарашга ҳам юзи чидамас эди. Йўлда кетишаркан.
—Латиф... Бўш дом борми, ёки ҳаммасига одам қўйганмисан?
—Иккита бўш, қолганлари банд.
—Куёвни уйига бориб, ижара уйни топшириб, ўша уйга кўчир. Кечга бораман гаплашиб олишимиз керак сиз билан куёвбола.
Носир Элдорга қаради
—Кечиринг дада. Хўп бўлади
Элдор шу гапни айта олди холос. .
—Қизим, эрингни олиб келдим. Катта қарзга ботибди, биттасини тўлаб олиб чиқдим, нима қилмоқчисан, шунда ҳам яшайсанми?
Носир, Шалолани хонасига чақирди
—Дадажон, қарзга ботиб, бошига иш тушганда ташлаб кета олмайман. Яна бир бор имкон беринг.
Шалола, ҳиққиллаб гапирди.
—Мен болаларингни етим қилиш ниятим йўқ. Сени қарорингни қўллаб қувватлайман.
Носир Шалолани овутди
—Қизим, хеч кимни ҳаёт йўли, бир текисда кечмайди. Ҳаёт, ҳар хил синовлар билан инсонни сабр, матонатини топлайди. Сен сиқилма, зеро Аллоҳ сабрлиларни севади. Мени қизларимни Аллоҳ севган экан, ҳар хил йўллар билан синаб келмоқда. Ҳали бу сабрни ажрини ҳам кўрасизлар.
Нима ёрдам керак бўлса, мен тайёрман. Сенларга уй тайёрлаб қўйдим, энди ўш уйда яшайсизлар. Сен эртага кетасан, мен бугун куёв билан гаплашиб олишим керак.
Шалолани қучиб, сочини силаганча гапирди
—Раҳмат дадажон, сиз бор экансиз мен ҳеч нимадан қўрқмайман.
Шалола Носирни юзидан, ўпиб қўйди.
☘☘☘☘☘☘☘☘
—Ойи, укам қайтдими?
Дилбар Муҳаммаддан хавотир олиб, Одинага қўнғироқ қилди.
—Ҳа келди қизим. Биз ҳам тек ташлаб қўйдик, ўзига келиб олсин деб. Уч кунда қайтди.
—Худога шукур, яхши эканми?
—Болам бечорани, кўзлари киртайиб, сочига оқ тушибди.
Ўй ёмонда, уч кунда ўзини **** битирибди.
Одина, йиғлаб гапирди.
—Ойи йиғламанг, ўғил бола шуда. Муҳаммад узоқни ўйлайдиган бола, хавотир олманг ундан
Дилбар тасалли берди Одинага.
☘☘☘☘☘☘☘☘
—Энди нима қилмоқчисиз?
Носир Шалолани янги уйига борди.
—Кечиринг дада, энди бу йўлга қайта кирмайман.
Элдор бошини хам қилди
—Мен охирги марта, Шалолани ва болаларни сизга ишониб бераман. Бу сўнгги имконият, агар бу сафар ҳам ишончимни оқлай олмасангиз, кейин мендан хафа бўлиб юрманг.
—Энди бундай бўлмайди, хавотир олманг.
Эртасига Шалола янги уйга борди, Носир ҳамма шароитлари бор уй совға қилди.
Элдор ҳам яхши йўлга кириб, ўз шахсий бизнесини йўлга қўйди. Секин аста қарзларидан қутила бошлашди. Шалола ҳам қараб турмади, эри билан тенг иш қилиб, пул топиб ўзини ўнглай бошлашди.
Икки боласини ҳам, чиройли мактаб, боғчаларга беришди.
Бир кичикроқ, жойни арендага олиб, ром ишлаб чиқариш цехи очди. Ишчи ишлатмай, ўзи ишлаб ҳалол меҳнат ортидан, пул топа бошлади.
—Ука, машинанг бор. Шу кира хаққини сенга берсам, сенга ҳам ҳарна бўлади
Элдор, укаси Илҳомга қўнғироқ қилиб, таклиф билдирди
—Ака, яхши бўларди, шу кунларда иш ҳам яхши бўлмай қолди
Илҳомга ҳам бу таклиф, ёқиб тушган эди
Ака, ука цехга бориб, материалларни олиб чиқадиган бўлишди.
Бир рейс, юк олиб чиқиб ясаб сотиб, кейин пулини беришга келишишди.
Шундай қилиб, икки ака ука рўзғорларини тебратар эди.
—Ака, кеннайим бозорда, иккимизга кридитга телефон олиб берсин номига. Биз тўлаймиз пулини.
Илҳом энди, шу йўлни ўйлаб топди
—Майли олиб, беради эртага борамиз. Бугун мени ишим роса зарил.
Элдор ишини давом эттирди.
Эртасига Шалолани кўндириб, иккита энг охирги русумдаги телефонни олишди.
☘☘☘☘☘☘☘☘
—Сарвар ака, биз қайтмоқчимиз уйга, сиз келаман деб келмадингиз. Мана уч ойдан буён шу ердамиз. Ишим ҳам қолиб кетди
Фотима Сарварга қўнғироқ қилди
—Келмай туринглар, ишингдан хавотир олма. Бир малакали шифокорни қўйганман ўрнингга, бу ерда вазият яхши эмас. Мен ҳам бориб қолишим мумкин. Дадамни кўндиришим билан кетаман.
—Нега, бормаймиз? Ахир қачонгача бу ерда яшаймиз ?
Фотима асабийлашди.
—Фоти, мен сенга тушунтира олмаяпман шекили. Сен мени гапимга хўп де. Бирорта уй суриштир, пул жўнатаман уй оласан. Ўша ерда яшаймиз, мен ҳам бораман Ўзбекистонга.
Сарвар куюниб тушунтирди
—Майли, сиз келсангиз. У ердаги шифохонам нима бўлади?
Фотима ўйланиб қолди
—Бир гап бўлар. Майли ўзингни эҳтиёт қил
Сарвар суҳбатни якунлади.
—Негадир ғалати
Фотима ўйланиб қолди, қайнонасига қўнғироқ қила бошлади
—Ассалому алайкум ойижон...
Фотима телефонга жавоб берган, қайнонасига салом берди.
—Ҳа Фотима, тинчликми?
Саломига алик олишни ҳам хоҳламай гапирди.
—Сарвар акам яхшими, негадир кайфияти йўқ.
Телефон қилганини, хушламаган қайнонаси билан суҳбат тезроқ тугаши учун, гапни дангалига ўтди.
—Яхши, ўша ерда туриб ҳам, ўғлимни тинч қўймаяпсизми? Бўлдида энди, келмай ўша ерда яшайверинглар. Баъзида бориб туради ўғлим. Келишингиз шарт эмас.
Қайнонасини, гапини мағзини чақиб улгурмасдан, юзига ўчирилган телефондан, Фотима гангиб қолди.
—Наҳотки, қайнонам мақсадига етиб, бизни ажратаётган бўлса
Фотимани юзига ёш юмалади.
Тезда, ёшини артиб атрофга аланглади.
☘☘☘☘☘☘☘☘☘
Зуҳрани бизнеси, гуллагандан гуллади. Уйларни битказиб, ремонтигача қилдирди. Аброр билан умуман гаплашмай қўйди.
Бошида уйга кетаман деди, Муҳаббат опа кўнмади.
Шундан кейин, Зуҳра кўнглини бир жойга қўйиб ҳаракатини бошлади..
Акасини уйланганидан хабар топган Сарвинозни жаҳли чиқиб, Зуҳрани олиб Ферузани уйига борди.
—Келинглар, сизларга ким керак?
Эшикни Ферузани дадаси очди
—Сиз керак, кўчада қолиб кетган қизингиз хақида гаплашгани келдик
Сарвиноз заҳрини сочди
—Ичкарига киринглар, қўшнилар эшитмасин
—Кирмаймиз, эшитишсин билишсин сизларни қандай эканлигингизни. Бир оилани бузиб, уч болани етим қилишга қандай виждонингиз чидади?
Зуҳра бақирди
—Нима демоқчисизлар? Сизлар ўзи кимсизлар?
—Аброрни аёли бўлади, мен синглисиман.
—Қанақасига? Ахир аёлим билан онам оғир касал. Ҳеч кимим йўқ деган эдику?
—Нима? Шу аёлни касал деб ўйлаяпсизми?
Сарвиноз қўлини пеш қилди.
—Биз билмаган эдик, унга ишонган эдик.
—Наҳотки, суриштириш хаёлингизга келмадими?
Зуҳра, кўзларида ёш билан турарди.
—Юринг опа, буларга гап ҳайф. Уч боламни уволи урсин, ҳаммангни худога солдим.
Зуҳра югуриб, машинага чиқиб кетди.
Сарвиноз, анча жанжал қилиб, маҳаллада шармандасини чиқариб, кўнгли ўрнига тушиб машинага ўтирди.
—Хафа бўлманг, Зуҳрахон. Ҳали ҳаммаси яхши бўлади.
Сарвиноз машинада йиғлаб ўтирган Зуҳрани қучди.
☘☘☘☘☘☘☘☘
—Дада шу ерга яқин жойдан бирорта уй суриштириб беринг.
Фотима кечки овқат маҳали гап бошлади
—Нега тинчликми қизим?
Носир Фотимани кайфиятсиз юзига қаради
—Сарвар акам бирорта уй ол. Мен ҳам бораман ўша ерда яшаймиз деганди.
Фотима бу гапга ўзи ҳам ишонмай гапирди
—Нима гап экан? Нимадир бўлдими?
—Билмасам, Туркияга қайтамиз дегандим. Келманглар, ўзим бораман деди. Қайнонамга қўнғироқ қилсам жаҳл қилди.
Фотима, зўрға ўзини босиб гапирди
—Нега жаҳл қилади сенга. Келаётганингда ҳеч гап йўқмиди?
Носир, қошиғини ликопга қўйди, иштаҳаси бўғилиб оғзини артди.
—Ҳеч гап йўқ эди. Биздан кейин ўзгариб қолибди шекилли.
—Ўзим ҳам ўйлаб тургандим, ҳеч бунча кўп қолмасди булар деб.
Носир, сочиқни сиқимлади.
—Дадаси, асабийшманг. Бирор сабаби бордир, балки.
Одина Носирни елкасини силаб қўйди
—Мен қайнотанг билан гаплашайчи, нима гап экан.
Носир, стол устидаги телефонни олиб ичкарига кириб кетди.
☘☘☘☘☘☘☘☘
—Анави мегажин, хотинингиз билан синглингиз дадамни олдига боришибди. Маҳаллани бошига кўтаришибди.
Феруза Аброрга дийдиё қилди
—Куйиб, ёняпти қўявер. Муҳими биз бахтлимизку.
Аброр Ферузани кўтариб айлантирди.
—Сени севсам бўлдида, шу камми?
—Етади, мени ташлаб кетмасангиз бўлгани
Феруза, Аброрни бўйнидан қўлидан ўтказди.
—Сарвар ака, мана бошқа уйга кўч дедингиз, кўчдик. Сиз нега айтган **** турмадиз. Келганимизга беш ой бўлди, янги уйга кўчганимизга икки ой бўлди. Сиз бўлса ҳалиям йўқсиз, нега бундай қиляпсиз?
Фотима, йиғлаб гапирди
—Фотимам, озгина қолди. Бораман, сени ташлаб қаёққа ҳам кетардим.
Сарвар, шодон овозда гапиришга гапиришга уринди
—Сўз берасиза? Мени ташлаб кетмайсиза?
Фотима тутилиб гапирди
—Картангга пул ташладим, клиникангни оч, ишингни йўлга қўй. Бу ердаги шифохонанг ҳам юриб турибди. Тушган фойда, картангга тушадиган бўлди.
—Кеча айтганингиздан кейин. Бир икки жойни кўрдим, эртага яна бориб, келишамиз опам билан.
—Болаларни хусусий мактабларга жойладингми?
—Албатта. Улар яхши ўқишапти, улардан хавотир олманг. Фақат сизни келмаётганингиз учун хафа бўлишяпти.
—Тез кунда бораман жоним. Ўзингни ва болаларни эҳтиёт қил.
Сарвар телефонни ўчирди.
☘☘☘☘☘☘☘
Орадан ойлар ўтди. Фотима ўз шахсий шифохонаси очди. Ўз устида ишлаб анча ривожлантириб олди. Икки ўғлини ҳам, хусусий мактабларда ўқитиб, қўшимча дарсларга ҳам берди. Бу орада, Сарвар бир марта келиб, бир ҳафта туриб яна Туркияга жўнаб кетди.
Сарвар, ҳамма нарсасини таъминлаб турарди. Ўзи эса Туркиядаги ишини давом эттирди.
☘☘☘☘☘☘☘☘☘
—Аброр ака, пулларни жойладингизми? Ишончли жойидами?
Феруза, чемадонини жойларкан, Аброрга гапирди
—Ҳа хамма нарсани жойладим. Сен ўзингни нарсаларингни, солдингми?
—Ҳа, калитни кимга топширасиз.
—Қўшнини, уйига бериб кетаверамиз. Тезлаш самалётга кеч қоламиз.
—Феруз, мени чемадонимдан қандайдир дори чиқибди. Мен сен билан, кета олмайман шекили. Сен манабу пулларни ол, ортингдан етиб бораман. Боргач уй оламиз, сен бу рейсдан қолиб кетсанг, пулларимиздан хам айриламиз, бир йил йиғиб терганимиз ҳавога учмасин.
Аброр, Ферузани четга олди.
—Лекин, сиз сиз қандай кетаман. Тез бораман деб ваъда берасизми?
Феруза ёлғондан кўз ёш қилди
—Албатта, сен боравер. Мен тез ортингдан бораман. Қандайдир англашилмовчилик бўлган шекилли.
Аброрни, аирапорт ходимлари ичкарига олиб кириб кетишди. Феруза эса, Ўзбекистонга қайтди.
Аброрни эса, ичкарига олиб кириб қўйишди.
☘☘☘☘☘☘☘☘
Орадан ойлар ўтди.
—Равшан, акангдан хабар борми?
Муҳаббат опа, боласидан хавотирда эди
—Йўқ ойи, мана тўрт ойдан бери хабар йўқ, хотинига ҳам қўнғироқ қилдим, тушиб бўлмаяпти.
—Ишқилиб, тинчмикан. Дом дараксиз, йўқолиб кетсая. Кеннайингни уволи тутмаса бўлди бу болани, шундай аёлни билмади.
Муҳаббат опа рўмолини четига, кўз ёшини артди.
☘☘☘☘☘☘☘☘
—Одина опа...
Зулфия оёғида зўрға турарди, эшик олдида
—Сизга нима бўлди?
Одина, Зулфияни суяб уйга олиб кирди.
—Одина опа, умрим оз қолган. Илтимос қизларимни кўрай, уларни кўрмай бу дунёдан ўтиб кетгим йўқ....
Зулфия ҳансираб, зўрға гапирди
—Бўлди, толиқиб қоласиз...
Одина сув ичирди.
Бироз, дам олган Зулфия ўзига келди.
—Сизга нима бўлди, нега бу аҳволга тушиб қолдингиз?
Одина, Зулфияга ачиниб гапирди
—Мен, бедаво дардга йўлиқдим.
Кўкрак саратонига чалиндим.
Зулфия йиғлаб гапирди.
—Бўлди сиқилманг, хозир қизларни чақираман келишади ҳаммаси.
Одина Зулфияни қийшайиб қолган, рўмолини тўғриламоқчи бўлиб, қўлини теккизган эди ҳамки рўмоли пастга тушиб кетди.
—Сочларингиз.....
Зулфия шошиб, рўмолини чугди.
—Тўкилиб, кетяпти. Бу мени касалимда, оддий ҳол экан.
Зулфия ерга қараб гапирди.
Одина, индамай ўрнидан туриб ошхонага кирди.
Қизларига қўнғироқ қилиб чақирди. Кейин Носирга хабар берди
Давоми бор...
НОДИРА ҚОСИМОВА.