კლავიშების გოდოლი 06.
09.2013.
უკრავს ჩუმ დარბაზებში ოფლდასხმული ვივალდი,
გრძელ თითებქვეშ ტკაცუნობს "წელიწადის დროები,"
ყველა ოქროს მარაო ხევში გადამივარდა,
სულში გრილი ნოტების თრთიან საღამოები.
ისევ ცაში აიჭრა მოლივლივე ფოთოლი,
ტყეთა ოკეანემდე მხოლოდ კლდეა ფრიალო,
აისვეტა ღრუბლამდე კლავიშების გოდოლი,
რომ დაბმული დუმილი ცაში ავაღრიალო!
გულს წვიმების მუსიკა საუკუნოდ დაქონდა,
ახლა დროა, აკივლდეს, ვიდრე დილა ანათებს,
მოთქრიალე ცრემლები მახრჩობს, ვით ანაკონდა,
ახლა ვიწვევ დუელში გველთა სიმუხანათეს!
ჭრილობაზე ირბენენ ისევ ქალის ფრჩხილები,
თანახმა ვარ, მდუმარეს ეს იარაც მტკიოდეს,
დარდი მღრღნის და საკუთარ სიცილს ვებორკილები:
ისევ შეცვლის ვიღაცა წითურ ისკარიოტელს.
ზვიად ნეფარიძე
Комментарии
Для того чтобы оставить комментарий, войдите или зарегистрируйтесь
კლავიშების გოდოლი 06.09.2013.
უკრავს ჩუმ დარბაზებში ოფლდასხმული ვივალდი,
გრძელ თითებქვეშ ტკაცუნობს "წელიწადის დროები,"
ყველა ოქროს მარაო ხევში გადამივარდა,
სულში გრილი ნოტების თრთიან საღამოები.
ისევ ცაში აიჭრა მოლივლივე ფოთოლი,
ტყეთა ოკეანემდე მხოლოდ კლდეა ფრიალო,
აისვეტა ღრუბლამდე კლავიშების გოდოლი,
რომ დაბმული დუმილი ცაში ავაღრიალო!
გულს წვიმების მუსიკა საუკუნოდ დაქონდა,
ახლა დროა, აკივლდეს, ვიდრე დილა ანათებს,
მოთქრიალე ცრემლები მახრჩობს, ვით ანაკონდა,
ახლა ვიწვევ დუელში გველთა სიმუხანათეს!
ჭრილობაზე ირბენენ ისევ ქალის ფრჩხილები,
თანახმა ვარ, მდუმარეს ეს იარაც მტკიოდეს,
დარდი მღრღნის და საკუთარ სიცილს ვებორკილები:
ისევ შეცვლის ვიღაცა წითურ ისკარიოტელს.
ზვიად ნეფარიძე
უკრავს ჩუმ დარბაზებში ოფლდასხმული ვივალდი,
გრძელ თითებქვეშ ტკაცუნობს "წელიწადის დროები,"
ყველა ოქროს მარაო ხევში გადამივარდა,
სულში გრილი ნოტების თრთიან საღამოები.