ჩონგურის ხმა 16.

08.2014.
ვისაც არ ესმის ჩონგურის ხმა, ვეღარც გაიგებს,
ჩრდილოეთისკენ თუ შეხარის ბალალაიკებს
და თუ შიგ გულში უქრისტეო გვიკბინა ბზიკმა,
შუბლზე, ხელებზე და ფეხებზე დაგვაჩნდა სტიგმა,
გვსურდა, გაგვევსო ოქრო-ვერცხლით ღამის ქოთანი
-- მუდამ გვაკლდება ნაღდი ხალხი, დავრჩით ცოტანი!
აღარაფერი აღარ არის წესი და დოგმა,
ასე წაგვლეკა დემონების ურიცხვმა ჯოგმა,
ალბათ, ამაყი მამა-პაპა საფლავში გოდებს,
ჩვენ კი ვცეკვავთ და უცხო ტომი გვიკითხავს ნოტებს,
ეშმაკის ცოლის მეანობას რადგან ვაბარებთ,
ჩირქის ჩანჩქერის ჩაიხუვლებს სულში კაბარე,
სისხლისგან მიწა იწრიტება, ღრიალებს იქ ცა,
ის, რაც ყიოდა ჩვენს ძარღვებში, ტალახად იქცა
და როცა ყველგან და ყოველთვის, ფული გვაბოდებს
სული ლოდივით ჩაასკდება ტბის კალაპოტებს.
ზვიად მეფარე