ფიგურები 11.

09.2016.
ხშირად ვფიქრობ, რომ გავდივარ პალატებს,
გრძელ დერეფნებს, მოვერცხლისფროდ შეღებილს...
წარმოსახვა ვიცი, არ მიღალატებს:
მე ხანდახან მოჩვენებებს ვეხები!
კაცის ფორმის ჰაერი კი მიყურებს,
მძაფრხმოვანი, მკაცრი, როგორც ენგური...
ასე ამსხვრევს პოეზიის ფიგურებს
სიწყვდიადე, თითქმის თემურლენგური.
ყველგან მახე, ყველგან ბოღმის გისოსი,
ვერ ვჩერდები დაწესებულ ნიშანთან!
სადღაც გარბის მეფე ოიდიპოსი
და გზადაგზა ჯანმრთელ თვალებს იშანთავს.
ზვიად მეფარე