#ҚИЗИМ

Мафтуна Абдуллаева
- Ўлиб кет ҳамманг. Жонимга тегиб кетдиларинг!
- Аяжон, аяжон- бурчакда сингиллари еган калтакдан қўрқиб ўтирган Гулжамол йиғлаб келиб аясини бўйнига осилди,- йиғламанг, ая.
Ҳулкарни ҳўрлиги келиб баттар йиғлади. Ахир шулардан бошқа кимга кераги бор уни. Гулжамол онасини қўйиб, бешикда йиғлаётган Ўғилойни ечиб ола бошлади.
- Асалим, жоним ўзимни,- дерди йиғи аралаш уни эркалаб. Бешикда иссиғи чиқиб кетиб, камина йўтал тутаётган қизча опаси кўтариб олгач бир оз тинчланди. Ҳулкар ўзини қўлга олиб болага қўл чўзди.
- Бер менга,- Ўғилой онаси кўкрак тутгач тинчланди. Эмишга ҳам ҳоли келмай тўхтаб ~тўхтаб эма бошлади. Ҳулкар уй бурчагида ҳалигина тортишаётган, калтак егач бир-бирини пинжига кириб олган қизларига қараб яна дили ўртанди. Ўзини ёмон кўриб кетди.
- Шаҳина, Орзу, келилар ўзимга.
Шаҳина тез келиб онасини қучоқлаб олди. Орзу эса одатича аразлаб ўтирди.
- Келмайсанми, Орзуйим. Кел, ўзимга.
- Мени урдиш,- уч яшар қизалоқ ҳамон ҳиққилларди.
- Кел майли мени ҳам ур.
- Боймийман.
- Бор, бўлмаса аям яна йиғлайди,- уни тепасига Гулжамол борди. Бу гапни ўзидан Ҳулкарни кўзи ёшланди. Онасини йиғисидан безор бўлибди шугина. Катта бўлгани учун кўп нарсани у кўради. Кўчага чиқиб ўйнай ҳам олмайди. Уззукун бешикни олдида. Онасини кўзи ёшланганини кўриб, Орзу тез келиб уни қучоқлади.
- Йиғламанг, мен шишди яхши кўяман,- деди юзларидан ўпиб қўйиб.
Йиғлаб кўнгли бўшаган Ҳулкар ўрнидан ухлаб қолган Ўғилойни ерга ётқизиб ташқарига чиқди. Уй ишларини уни изтироблари билан нима иши бор. Қаторлашиб кутиб ўтиришарди.
Ҳулкар овқат қилишга тутинди. Қайнонаси ким биландир телефонда кулиб гаплашаётган экан, уни кўриб ҳўмрайиб ҳовли тўрига кетди. Ҳулкар уни "ҳа, рози, кўрамиз, бирон ҳафтада ўтиб қолармиз" деган гапидан совчилик ҳақида гап кетаётганини сезиб, ҳалигина бўшаган кўнгли шубҳа билан ўралди. Овқат қиляпти~ю, ҳаёли ташқарида.
- Кимни айтяпти бу. Уйлантирадиган ким бор,- Ҳулкар ҳаммани бир-бир ҳаётидан ўтказди. Аниқ бир номзод тополмай, баттар ҳуноби ошди. Қайнонасидан сўрашни ҳам ўйлади~ю барибир тузук жавоб бермайди. Ораларида муносабати анча олдин бузилган. Ҳулкар учта туғиб ҳам тана дашном берган қайнонасини кечирганди. Аммо... Ўғилойдан олдин ҳам битта қиз ҳомила кўтарганди. Уч ойлик бўлган куни шахсан Мақсад холани ўзи бориб аппаратда қизлигини билиб олдиртириб ташлаганди. Уч ойлик болани қирқиб олишар экан... Ҳулкар ҳатто ҳозир ҳам шуни ўйласа сесканиб кетади. Виждон азобидан ёнади. У ҳам тирик жон эди, ахир. Буни қотилликдан кам жойи борми! Тортган азобини~ку айтмаса ҳам бўлади...
Ҳулкар Ўғилойни қизлиги етти ойда маълум бўлганида, Аллоҳга шукур айтганди. Ахир аввалроқ маълум бўлганда, уни ҳам аборт столи кутарди... Овқатни сувини солиб чиқиши билан қайнонасига тўқнаш келди. У нима учундир одатига хилоф равишда бир нарса деб заҳрини сочмай ўтиб кетди. Қайнонасини ўтмишдаги қилиғини эслаб чалғиган Ҳулкарни яна шубҳа ўз домига тортди.
"Мухтор акам билан муносабатимни қандай бўлмаси яхшилаб олишим керак" Ҳулкар ички бир туйғу билан эрини ҳаётида кимдир пайдо бўлаётганини сезди. Йўқ. У қанча жеркиса ҳам, гапирмаса ҳам, қиз туғдинг деб таъна қилса ҳам эрини яхши кўради. Уни бировга бериб қўя олмайди.
Ҳулкар эри келар олди кийимларини алмаштирди. Бир бурчакда қайнсинглиси эскисини берган парфюмериясини топиб ўзига оро берган бўлди. Эри келса яхши гапириб, аввалгидек ҳазил~ҳузул қилишни дилига тугди. Майли жеркиб берса ҳам. Аста-аста ўрганади.
Аммо Овқат сузиш учун ошхонага кирганида қайнонаси айтган гап ниятларини чиппакка чиқарди.
- Мухтор бугун кечроқ келар экан. Овқатга кутманг. Кеч келаман деди.
Ҳулкар "ҳўп" деди-ю, шалвираб қолди. Дўстлари билан ўтирса биринчидан кеч келади. Иккинчидан... Яна кимдир нимадир деса, келиб Ҳулкардан аламини олади. Ўтириб гаплашишни орзу қилмаса ҳам бўлади.
Ҳулкар болаларини овқатлантириб, ошхона ишларини битириб уйга кирди. Кўнгли ғаш тортиб тез-тез уффф тортиб қўярди. Болалари соат кечки 10 да ухлаб қолишди. Ҳулкарни эса бўлажак кўнгилсизлик ҳақида ўйлаб юраги безилларди... Мана машина келиб тўхтади.
7⃣
#ҚИЗИМ
Мафтуна Абдуллаева
Ҳулкар дик этиб ўрнидан туриб дарвоза очиш учун ташқарига чиқмоқчи эди, Мухторни ўзи тарақлатиб дарвозани очгани эшитилди. Ҳулкар шундай бўлса~да Мухторга пешвоз чиқди. Эри эса уни кўриб бир оз эсанкирагандек бўлди.
- Ухлайвер, мен бошқа хонада ётаман. Чарчадим- деди даҳлизга кириб, болалари ётадиган хонага эмас бошқасига кириб кетар экан.
Ҳулкар бир оз серрайиб туриб қолди. Чунки эри чарчаганга ўхшамасди. Ундан кейин Мухтордан аёллар атрини ҳиди келгандек бўлди.
🌹
- Мухтор, нима қилдинг? Совчи бўлиб бораверайми?- Мақсад хола Ҳулкар кечки овқатни идишларини юваётган пайт ошхонада ўтирган ўғлини гапга тутди. Мухтор ялт этиб ташқарида идиш чаяётган Ҳулкарга қаради.
- Эшитмайди. Эшик дераза ёпиқ. Эшитса ҳам нега қўрқасан?! Айб ўзида. Ҳайдаб юбормаганимизга шукур қилсин.
- Она... Кўнглим ҳеч чопмаяпти.
- Гаплашиб юрибсан~ку.
- Гаплашган бошқа... Уйланган бошқа... Одамлар нима дейди. Ундан кейин бу ҳам қиз туғса~чи.
- Бир марта ўғил туққан туғади. Нима ё айб ўзингда деб ўйлаяпсанми?!
Мухтор бош чайқади.
- Мен Фароғат опа билан ҳам келишдим. Бўйида ўғил бўлмагунча ҳомиладор бўлса ҳам туғмайди. Олдиради.
Мақсад хола ўзига гинали қараган ўғлини жеркиб берди.
- Ўшанда мен болани олдириб ташлатмаганимда ҳозир мана буниси бешинчиси бўларди. Кейин қандай юрардинг.
Мақсад хола ўғлини нозик жойидан тутди.
-Бундоқ эркакка ўхшаб бош кўтариб юриш ниятинг борми ўзи. Сенга қолса ҳолва шимиб ўтмоқчисан дунёдан.
- Бўпти она. Фақат ўзим айтаман Ҳулкарга.
- Тезлаштир. Синглингни тўйини, чалларини ўтказиб олайлик, кейин акангни уйига олиб борамиз. Болали бўлгач, шу ерда яшайверади. Ҳулкар бир куяди, икки куяди. Кўнади. Ўғил кўришим керак деган ташвишдан ҳам қутилади.
Мухтор бош силкиб хонасига кирди. Уни кўриб чувиллашаётган қизлари бирдан жим бўлди. Кўзларида қўрқувга ўхшаш бир нарса бор. Гулжамол икки синглисини нимадир деб шивирлаб оёқ ости бўлмасин деб бир чеккага олиб қўйилган хонтахта олдига олиб бориб қоғоз берди. Иккиси расм чизишга ўтгач, ўзи инграган синглисини тебратишга тушди.
- Яхши ҳам сен бор экансан,- деб кўп айтади Ҳулкар катта қизига. Мухтор ўзига солиб қўйилган ўринга чўзилиб тармоққа кирди.
Ташқарида эса Мақсад хола ишини битириб кириб кетмоқчи бўлган Ҳулкарни тўхтатиб ошхонани ҳам яхшилаб тозалаб чиқишни буюрди.
- Овқатланишдан олдин тозалагандим,- деди кичкинасини тоби йўқлиги учун хонасига шошилаётган Ҳулкар.
- Болани баҳона қилиб чопмай уй ишини ҳам қойиллатинг. Доим чала иш қиласиз. Эрта эрталаб нон қилиш керак. Ҳамма нарсасини тайёрлаб уч ~тўртларда қилиб ташланг. Қудалар келади. Бу ёғи тўй. Кўп лаллайманг. Қизларингиз қаторлашиб ётибди. Ўрганиб қўйинг қиз чиқаришни. Ундан кейин одамлар онасини кўриб қизини ол дейди. Ҳамма жойни кўзга ярақлатиб қўйсангиз ўзингизга қизларингизга пюс.
"Қизларимга одамларни плюси эмас, яқинларини меҳри керак ҳозир",- деди Ҳулкар аламли пичирлаб.
Мақсад хола эса келинни ҳасратидан бехабар гоҳ қизини тўйи, гоҳ ўғлини ўғил кўришини ҳаёл қилиб уйқуга кетди.
🌹
Мартни бешинчи санасида белгиланган тўйга Мақсад хола жуда катта тайёргарлик қилди. Ҳар гапини бирида, "биттагина қизим бор, қанча орзу ҳавас қилсам кам, анави ерда тўртта~бешта бўлиб ётган бўлса экан қисиниб~қимтинсам" деб қўярди. Иш кўп болам касал деб ҳа деганда хонасига зинғиллайдиган келини кўзига ёмон кўриниб кетарди. Шунақа ҳам ишёқмас бўладими одам. Уйида ёрдамчилар борлиги учун ҳам тишини ~тишига қўйиб жанжал қилишдан тийиб турарди.
- Шахзодани ёрдамга чақирдим,- деди Мақсад хола тўйдан икки кун олдин Мухторга.
- Нега?- ғалати бўлиб кетди у.
- Дангал қизлиги ёқади~да менга,- деди Мақсад хола ўғлини гапига жавоб бермай,- келин бўлишдан аввал бир келиб кўр. Кейин бекор қилган эканман деб юрма, десам. Борсам боравераман дейди. Ҳали эрта келади. Ҳудойига ёрдамга.
- Нима кераги бор, она,- астойдил ранжиди Мухтор,- эрта эшитган қулоқ нима дейди.
8⃣
#ҚИЗИМ
Мафтуна Абдуллаева
- Одамлар билан нима ишинг бор. Ҳали мен холанг, Шахзода ва онасидан бошқа ҳеч ким билмайди. Қолаверса жияним. Сен уни қандай чаққонлиги кўр. Анави лаллайма хотининг ёқмай ҳам қолади.
Мақсад холага ҳар доимгидек ўғли бошқа қарши сўз айтолмади. Аёл оилада ҳаммага сўзини ўтказиб жуда ўрганиб қолганди. Аслида ёшлигида ҳам шўх шарттаки эди. Мана ёши улғайиб ҳам ҳамон ушлаган жойини кесади. Энди ҳовлисига ҳам ўзидек кескиргина келин олаётганидан хурсанд эди.
🌹
Мухтор шу куни тунда шифтга термулиб ётиб, Ҳулкар билан унаштирувдан кейин илк марта учрашганларини эслади. У жуда уятчан эди. Мухтор ўзига ўргатиб олгунча роса тер тўкканди. Биринчи мартаси эса... Ҳулкар холасини уйидан чиқди. Иккиси бир оз юргач, Мухтор:
- Юринг машинада гаплашамиз,- дейиши билан Ҳулкар:
- Йўқ,- деди кескинлик билан. Кейин овозидан ўзи ҳам уялиб кетди.
- Майли, унда пиёда юрамиз.
- Мен... Мен кўп қолмайман.
- Ҳўп. Унда ҳеч йўқ анави дарахт тагида озгина гаплашайлик. Мухтор қизни гапга тутиб эгаси кўчиб кетган уйни олдида анча тарвақайлаб ўсган ҳол томон бошлади. Унчалик ҳам кеч бўлмагани учун уларни олдидан икки марта одам ўтиб, безрайиб кимлигини аниқлаш учун тикилиб ўтди.
- Юр ичкарига кирайлик,- деди Мухтор. Уй дарвози ўрнига омонат тахта эшик қўйилганди.
- Нима? Мен... Мен сиз ўйлаган қизлардан эмасман,- кутилмаганда Ҳулкар чопқиллаб холасини уйи томон кетиб қолди. Мухтор эса ҳеч нарсани тушунмай қолаверди... Кейинчалик қиз унга ўрганиб қолгач. Ўшанда нега ундай деганини уялибгина айтиб берганди:
- Битта дугонам... Мени йигитим учрашувга чақириб нуқул пана жой излайди... Кейин...- жим бўлиб қолди қиз.
- Нима қиларкан кейин?- Мухтор гап нимадалигини тушуниб кулди.
- Мана сиз ҳам куляпсиз. Қизлар билан шунақа қилиб юргансиз!
- Қанақа?
- Мухтор ака жаҳлимни чиқарманг. Билиб турибсиз нима демоқчи эканимни. Ёши катта йигитлар... шунақа бўлар экан.
- Қанақа?
- Бўлди мен кетдим,- аразлади қиз.
- Бўпти, бўпти кулмайман. Лекин айтчи. Нега ёши катта йигит бўлар эканман. Ҳали ўттизга кирмаган бўлсам.
- Барибир мендан саккиз ёш каттасиз. Билмадим нимага уйланмагансиз шу пайтгача.
- Сени кутганманда... Шу қизни бахтли қилай деганман.
Мухтор хотиралари шу жойига келганда ҳўрсиниб қўйди. "Сен мени, мен сени бахтли қилолмадик. Қанийди биттагина ўғлимиз бўлганда... Қолган нарсалар аҳамиятини йўқотар эди. Ёки мен сени ўзим ўйлагандек севолмадим"
Мухтор боши ғовлаб кетганда ўйлаб қачон ухлаб қолганини ҳам билмай қолди. Уйғонганида ҳовлида аллақачон бугунги тадбир учун ҳаракат бошлаб юборилганди. У ҳам тезгина ювиниб ишга киришди. Чоп ~чоп билан бўлиб Шахзода ҳақидаги гап эсидан чиққан экан. Уни ўзига дуч келиб қолиб алланечук бўлиб кетди. Ёрдамга келгани учун кўйлак лозимада эди. Уй кийими ҳам кўчада киядиган кийимидек ярашиб тураркан. Бир зум онасини гапи ёдига тушиб сал аввал ошхонадан ҳомиладорлик пайтида тиктиргани учун ҳозир ўзига катта, ҳалпиллаб турган кўйлак ичида кўзлари киртайиб турган Ҳулкар билан солиштирди.
- Ассалому алайкум,- Шахзода кулимсираб ёнидан ўтиб кетди. Йигитни кўнгли ғалати бўлиб кетди. "Олов бу, олов" деган таъриф шу аёлга тўғри келарди. Ҳамма билан бир зумда чиқишиб кетди. Нима қаерда билиб ҳам олиб, зипиллаб ҳаракат қиларди. Мухтор Ҳулкар билан иккисини кулишиб ўчоқ бўйида чучвара пишираётганини кўриб "Келишиб яшашса нимаси ёмон,- деган ўй ўтди ҳаёлидан,- қизларим билан Ҳулкардан кеча олмайман. Ўғилсиз ҳам ўтолмайман. Ҳулкар ҳам туғиб чарчади. Шахзода битта ўғил туғса бўлди. Менга бошқа нарса керакмас... Ҳулкар кўнса керак... Ҳозир ҳам деярли гаплашмаймиз. Тўшакка ҳам Ўғилой сабаб қачон тортганим эсимда йўқ"
Мухтор отасини чақириғидан ўзига келиб, аёллардан кўзини узди. Ўғлини Шахзодага қарашини кузатган Мақсад хола ҳам мамнун турарди. У Шахзодани бугун кўриб қарори тўғри эканига яна бир карра амин бўлди. Атайин меҳмонлар келиб ~кетгач меҳмонхонани тозалаётган Шахзодага мебелларни суришга ёрдамга Мухторни юборди.
9⃣
#ҚИЗИМ
Мафтуна Абдуллаева
- Пардаларни ҳам бир тўғирлаш керак экан,- деди Шахзода диван креслоларни суриб бераётган Мухторга қараб.
- Билмасам, ўзинг билиб ишларни қилавер.
- Кичкина қизингизни тоби йўқми янгам боя изиллаб кириб кетди.
- Билмасам,- деди Мухтор ҳафсаласиз.
- Кичкиналигимизда ҳам шунақа қилардингиз. Одамни қилиғи ўзгармас экан,- кулди Шахзода.
- Қанақа?
- Нимадир ёқмаса чап лабингиз билан елкангиз тепага қараб кетади.
- Йўғей... Шунақа қиламанми?
- Ҳа, нима ҳеч ким айтмаганми?
- Йўқ.
- Демак сизни менча биладиган йўқ экан,- парда тўғирлаган бўлиб ўгирилган Шахзода нозланиб қўйди.
- Ҳа. Болалигимиз бирга ўтганда.
- Эҳҳ қани энди қайтиб келса ўша пайтлар. Жуда ажойиб дамлар эди. Ғам~ташвиш йўқ. Одамлар яхши эди,- Мухторни бир ўнғайсизланганини кўриб гапни бурди Шахзода.
- Ҳа.
- Майли ўтган нарсага афсусланиш керак эмас,- дераза токчасида турган Шахзода ерга сакради. Аммо оёғини нотўғри қўйиб, олдинга қалқиб кетди. Уни Мухтор тутиб қолди. Деярли Мухторни қучоғига тушган қиз бир зум уни кўзларига қараб қолиб кейин ўзини тортди.
Мухтор ҳам ундан келган ёқимли атир ифорни туйиб ғалати бўлиб кетди. Шахзода шартта гапга мавзу топиб, вазиятдан чиқди. Мухтор ҳам ҳаёлини йиғиштириб ишини якунлашга киришди.
Кун оғир ўтиб чарчаган бўлса ҳам, Мухтор Шахзодага қўнғироқ қилди. Иккиси бир соатча гаплашишгач, Шахзода унга ҳайрли тун тилади.
- Энди тўйда кўришамиз.
- Майли соғ бўл.
Қўнғироқни якунлаб ухлаш учун кирганида, Ҳулкар деворга суяниб, қўлида ухлаб қолган Ўғилойни силкилаб ўтирарди. Мухтор тунчироқ ёруғида уни кўзларида ёш кўрди. Аммо индамади. Негадир кўзига шумшайиб туриши ёмон кўриниб кетди. Ўз ўрнига бориб уйқуга кетди.
🌹
Ҳулкарга ҳеч нарса татимай қолди. Чунки у ўша Шахзода уларникига ёрдамга келган куни меҳмонхонада бир~бирини пинжига кириб ўтирган эри билан қайнонасини жиянини кўриб ичи куйиб тамом бўлди. Эрини оҳирги пайтлардаги ўзгариши сабабини англади. Ажрашмоқчи! Фақат қудалар олдида юзлари шувут бўлмаслиги учун жим ўтиришибди. Аллақачон келин ҳам топилибди. Шу пайтгача бу қиз бирон марта уйларига келмаганди. Энди бирдан ёрдамга келиб, ҳамма билан чақ~чақчақлашиб ўтирибди. Бу ишда қайнонасини қўли биринчи ўринда бўлса керак. Авваллари салом аликдан нарига ўтишмасди. Ҳудойида эса... Қайнонаси бутун уй билан таништирди уни. Бир~бирларига бекорга суйкалишиб ўтиришмаган экан.
Тўй куни икки кўзи Мухтор билан Шахзодада бўлди. Улар бу аҳмоқ ҳеч нарсани сезмайди деб ўйлашдими, гўёки бир қариндошдек кўриниб кулишиб гаплашишарди. Ҳулкар лўппигина рақибасини шундоқ ҳам оппоқ ва доғсиз юзини янада очиб юборган пардозига қараб ўзидан уялиб кетди. Унга тузукроқ пардоз ҳам қилишга вақт беришмади. "Энди сенга ким ҳам қарарди. Кимга ҳам керагинг бор" дегандек.
Ҳулкар қанча ўзини қўлга олишга уринса ҳам, қариндошлари даврага тортган Мухтор ва Шахзода рақс тушаётган пайти улардан кўз узолмай қолди. Юраги парча~парча бўлаётган бўлса ҳам ўзини азоблашни истагандек улардан нигоҳини ололмасди. Тўй ташвиши билан эътибор камайгани учун яна касал бўлиб қолиб, иситма зўридан кўзини очолмай қолган боласига ҳам қарамай бўлажак кундошини кузатарди.
- Сиз куёвни уйига бориб ётманг,- келинни уйидаги қиз базми тугаб, ҳамма куёв тарафга кетишга тайёргарлик кўришни бошлаган пайт қайнонаси дори ичириш учун уйига қизини олиб кирганида изидан кириб келди.
- Ҳўп.
Эшикдан чиқар~чиқмас қайнонасини "Шахзода, қаердасан?" деган овози эшитилди. Ҳулкар қулт этиб ютинди. Ҳудди "келин" дегандек эшитилди унга.
Қўли ишга бормади. Ташқарига чиқмай ўтираверди. Бағрида Ўғилой. Биров уни сўраб ҳам келмади. Қизларини ҳам ким кийинтирса кийинтириб келин~куёв билан айланишга юборибди. Ташқарида ҳамма ёқни сарамжон~саришта қилаётган аёллар овози эшитилиб турибди.
- Ҳа демай бу уйдан ҳам кетаман,- деди Ҳулкар ўзига~ўзи,- ҳеч бўлмаса кетишимни кутишса бўларди. Эри билан Шахзодани эслаб куйиб кетаётган кўксини ғижимлади.
- Ё Худойим сабр бер менга,- Ҳулкарни икки томчи ёши сизиб чиқиб Ўғилойни юзига томди. Аммо қизча буни сезмади. У қаттиқ иситма ичида сезмади ҳам онасини кўз ёшини.
1⃣0⃣
#ҚИЗИМ
Мафтуна Абдуллаева
🌹
Мақсад хола Ойнисони тўйидан кейин ҳамма маросимни жой~жойига қўйиш учун эри билан ўғилларидан пул олди. Бир ҳафта ўтиб чаллари қилмоқчи эди. Шунга латта-путта яна йиғиб қўйганидан ташқари нарса олиш учун Мухтор ишдан қолган куни уни машинасига миниб йўлга тушди. Ёнига Шахзодани ҳам олди. Мухторга ярим йўлда Шахзодани уйи томонга бурилишни айтганда, уни ичи бир ғимирлади. Ўзи Шахзодани кўргиси келиб турганди.
Қиз ҳам ҳар доимгидек очилиб сочилиб чиқди. Фақат бу гал ёнида ўғли ҳам бор эди. Уч ёшлардаги ширингина болакай машинани олд ўриндиғини кўрсатиб нимадир деди:
-Ассалому алайкум. Амакиси шу ерда ўтирса майлими? Қишлоқдан чиққунча кейин оламан,- деди Шахзода жилмайиб.
- Майли қани чиқ полвон,- Мухтор болакайни чиқишига ёрдам берди.
- Мен ҳам бораман деб ёпишиб олди. Узр хола.
- Ҳеч қиси йўқ.
Мақсад хола қайтага яхши бўлди деб ўйлади. Баҳонада бола билан ҳам танишиб олади. У болани гапга солиб кетаётган ўғлига қараб орзиқиб кетди. "Тезроқ, ўзингни ўғлинг эгалласин машинангни олд ўриндиғини" деб қўйди ичида. Бозорга етиб келишгач, икки аёл нарса танлагунча Мухтор болани кўтариб юрди. Шахзода ҳар замонда уларга кўз қирини ташлаб ишлатган ҳийласига ўзи хурсанд бўлиб қўярди.
Мақсад хола ҳам овқатлангунча Мухторни кузатиб турди. "Ўғил бола қандай ярашиб турибди ёнингда. Мен уйлан десам ўйланасан, мана қара ўзинг ҳам одамлар ўғлинг деб ўйлаётганига бир бошқача бўлиб ўтирибсан. Ҳали ўзингни ўғлинг туғилса кўрасан. Мен ҳам сени каминг бўлмасин дейман болам, бўлмаса Ҳулкардан нима ёмонлик кўрдим. Шунинг учун кетмасин демайман. У ҳам юраверади. Сен ҳам Шахзодага уйланиб, ўғлини бошини силасанг Худойим ўзингга ҳам ўғил беради".
🌹
- Ҳамма иш битди,- кечки овқат маҳал деди Мақсад хола. Шахзода билан бориб хаммасини "есть" қилиб келдим.
Ҳулкар гапирган қайнонаси бўлса ҳам ялт этиб эрига қаради. Мухтор ҳам буни сезди, лекин овқатланаётган киши бўлиб хотинига қарамади. Ҳулкарни эса шу ерда иштаҳаси йўқолди. Қанча уринмасин қошиғига олган овқатни сувини ҳам ичолмади. Болани баҳона қилиб ўрнидан туриб хонасига кетди.
Мақсад холани ҳам диққат марказидан четда қолмади албатта бу ҳол. Қайтага мамнун бўлди. "Ўрганади" деди ичида. Аммо шашти тушиб қолган ўғлини кўриб қош чимирди. Қизини чалларисини ўтказиб эртаси куни совчи бўлиб боришни дилига тугиб қўйди. Ҳайрли ишни эрта~кечи бўлмайди.
🌹
Мухтор эшикдан кириб келганига ҳам эътибор бермай, бола эмириб ўтирган Ҳулкарни ёнига келиб ўтирди. Қизлар ухлаб қолибди. Ўғилой ҳам ухлаб ётарди. Аллақачон эмишдан тўхтаган бўлса ҳам Ҳулкар бошини бешикка суяб ўтирарди. Эрини ёнига ўтирганини кўриб, кўйлагини тўғирлаб замогини ўтказди.
- Ҳулкар,- деди Мухтор паст овозда.
- Ҳа,- Ҳулкар ҳиссиз эди. У адо бўлганди. Шубҳаларим балки ўринсиз деб қилган умидлари чиппакка чиқди. Мухтор ҳатто ўша аёлни ўғлига оталик ҳам қилишни бошлабди. Ўғилойни бетига ҳам қарагани йўқ. Аммо... ўғил бўлгани учун бегонани боласига қарабди. Ҳулкар Мухтордан айрилдим тамоман деб тақдирга тан берди. Зотан курашмоқ унинг учун эмасди. У доим тез таслим бўларди. Ҳозир эса ғолиб чиқишга бўлган зарра имкон кўрмади. Эримни кўнгли буткул совиди деб ўйлади.
Мухтор эса аксинча бугун Ҳулкар ниманидир сезганини англагач, мен бошқа хотин оляпман деб айта олишига кўзи етмади. Юрагини бир нарса чимдим~чимдим олар, кўз олдидан Ҳулкар билан кечирган бахтли кунлари ўтарди. Қанчалар севади уни ахир.
- Қўшни хонага ўт.
- Нега?- деди Ҳулкар. Ҳаёлига келган биринчи фикр "Шахзода ҳақида айтади" деган гап бўлди.
- Ўтсанг биласан?- Мухтор ўрнидан туриб чиқиб кетди. Йўтали учун тинчлантирувчи ичган Ўғилой тинчгина ухларди. Ҳулкар судралибгина эрини олдига ўтди. Мухтор телефон титиб ўтирарди. Ҳулкар ҳам уни ёнига чўкди. Мухтор телефонни ўчириб ўрнидан турди. Бориб чироқчи ўчирди. Кейин ҳайрон бўлиб турган Ҳулкарни соғинч билан қучди:
1⃣1⃣
#Қизим
Мафтуна Абдуллаева
- Сенга мени керагим бўлмай қолди шекилли,- деди уни юзларидан лабларидан ўпар экан. Ҳулкарни эса нима учундир йиғлагиси келди.
Мухтор онасига совчилик ишини бир оз орқага суриб туришни айтишга қарор қилди. Шахзодага ҳам кун бўйи телефон қилмади. Ҳар гал қўнғироқ келганда, у бўлса нима дейман деб ўйларди. Аксига олгандек шу куни телефони тинмади. Дўстлари Наврўз олди Россияга жўнаб кетадиган Жўрабек учун йиғиладиган бўлибдилар. Уч~тўрттаси шу масала бўйича телефон қилди. Мухтор ишларини битириб онасига қўнғироқ қилди. Кечки овқатга кутмасликларини айтди. Ишдан чиқиб дўстини уйига борганида ўртоқларини баъзилари бошлаб юборганди. Мухтор бошида умуман ичмасди.
Аммо оҳирги бир йил ичида бошлаб, сўнгги пайтлар кўпайтиришни бошлаганди. Ҳозирги давра ҳам ол~ол билан бошланди. Кайфи ошиб қолганлар Жўрабек билан ҳайрлашиш учун қадаҳ ҳам кўтарарди. Овқат изидан яна овқат келиб, уни изидан ичиш ҳам зўр бўлди. Соат ўнлардан ошганда Мухтор кетаман деб қолди. Ана шу пайти Мухторни ҳозиргина янги машинага тўлов қилгани ҳақидаги гапдан ичи куйиб ўтирган Нишон мастлик таъсирида оғзига келганини қайтармади.
- Эртачи кетиб нима қиласан? Сен ўтира тур, мен бораман уйингга. Дўстга дўст оғир пайти билинади. Ўзим битта ўғил ясаб бераман сенга?
Мухтор меъёр билан ичганди. Оғзидан нима чиқаётганини билмаётган Нишонга бир неча сония ғазаб билан термулиб туриб, кейин ўхшатиб мушт туширди. Орага тушган Муҳаммадали зўрға ажратиб олиб кетди. Кўчага чиқишгач, Мухтор уни силтаб ташлаб машинасига чиқди. Алам билан машина ролини муштлаб кетар экан йўл четидаги ароқ сотиладиган дўкон очиқ турганини кўриб, машинасини тўхтатди.
Қанча ичди билмайди. Уйига машинани ҳайдаб келгани ҳам ёдида эмас. Дарвоза очган Ҳулкарни кўриб ҳаёли бир йиғилди. Унга еб қўйгудек олайиб ҳожатхона томонга ўтиб кетди.
🌹
Эрини туришини кўриб Ҳулкар яна кимдир, катта эҳтимол билан Нишон уни асабига текканини сезди. Тавба, одамлар кимнидир уйида жанжал чиқишидан наҳотки роҳатланишади. Ҳулкар Нишонга бир умид бермаган бўлса нега ундан бунча аламзада. Ҳулкар Ўғилойни бешикка белаш учун тайёрлай бошлаган пайти Мухтор кириб келди. Ҳулкар эрталаб "чалларигача беш кун бўлса ҳам "детский" га ётиб келасизлар деган эрини гапидан хурсанд бўлиб турганди. Бирон гап эшитган бўлса, эрта олиб боришга кўнармикин деган ўй ўтди ҳаёлидан. Энди қизини қўлидан олган ҳам эдики, тепки зарбидан мункиб кетди.
- Сен... мени шарманда қилдинг. Сен... ни деб жўраларим даврасига киролмай қолдим.
Ҳулкар эридан сира калтак емагани учун довдираб қолди. Гавдаси билан боласини тўсди. Аммо Мухтор сочидан бураб турғизди:
- Нишон билан нима алоқанг бор. Ааа.
Мухтор ҳудди хотини жўрасига нимадир деб умид берган деган ҳаёлни миясидан чиқара олмай қолди. Ҳулкар кетма~кет тушган тарсакилар зарбини ҳам индамай қабул қилди. У қаттиқ қўрқиб кетган фақат йиғларди. Мухторни эса бундан баттар жаҳли чиқарди. Аямай юзига мушт туширди.
- Дадажон,- отасини бақиришидан уйғониб кетган Гулжамол онасини ерга йиқилиб қолганидан кейин югуриб бориб дадасини қучиб олди,- урманг аямни. Дадажон.
- Йўқол. Ҳамма ёқ қ... қа тўлиб кетди,- Мухтор қизини силтаб ташлади~ю, аммо қайтиб Ҳулкарни урмади. Бешик олдида биғиллаб йиғлаб қолган чақалоққа бир қараб сўкиниб чиқиб кетди.
Ҳулкар эса бурнидан оққан қонни сезиб бошида осилиб қолган рўмоли билан босиб Ўғилой томон юрди.
- Йиғлама, қизим, йиғлама,- деди ўзини кўзидан жувиллаб ёш оқар экан.
- Ая менга беринг, сизни бурнингиз қонаяпти,- ҳиқиллаб йиғлаётган Гулжамол Ўғилойни қўлига олди.
Ҳулкар ташқарига чиқиб кетди. У ҳозир жуда ~жуда ўлишни истарди. Ичкарида чирқираётган боласи бўлмаса бориб ўзини осарди. Аммо қолган бир кунини кўрса ҳам Ўғилойга ҳеч ким қарамайди. Ҳулкар бурнига пахта тиқиб ичкарига кирди. Ўғилойни олиб кўкрак тутди. У чарчаб қолган экан, ухлаб қолди. Гулжамолни олдида қанча ўзини қўлга олишга уринмасин Ҳулкар елкалари силкиниб ўксиб~ўксиб йиғларди. Бешик ёнига чўкиб ўзига қараб кўзидан ёш оқаётган қизини кўриб баттар ҳўрлиги келарди. "Ё Аллоҳим, қизларимни бошига мени кунларим тушмасин.
1⃣2⃣
#Мафтуна_Абдуллаева