Бошга салла урабсиз

Тошкентимнинг
имоми, бошқа қонун сўйлабсиз, колиб
Рахмон каломи. Мехроблар хам қорайди сассиқ
хиднинг дастидан, борми энди айтаётган ёлғонингиз
тамоми. Оми халкни бошладингиз
тоғут рахбар томонга, дедингиз хам хозир куръон туғри
келмас замонга. Қамоқларга бориб кўринг
мехнатингиз мевасин, мўъминларни қаматтириб
боқмадингиз ёмонга. Эртаю кеч
юртбошим деб ёниб яшамоқдасиз. Ўзингизча даъват қилиб, динга тош
отмоқдасиз, Кўзгуга бир қаранг, эҳе аҳволингиз
не бўлди? Исломда туғулиб, бугун нифоқда
кетмоқдасиз. Болакайга
масжидларни остонасин тўсдингиз, ўзингиз хам бесоқолсиз
бесоқолдир дўстингиз. Ўзбегимнинг аёллари ҳижобини
унутди, ичингиз бир шалтоқ экан,
ялтироқдир устингиз. НАМАНГОНИЙ