FARXOD VA WIRIN 2

atayin juda sekin va ho`plab
ichardi.
- Qo`lingizdagi qanday kitob
namuncha kotta?
- Hazirat Alesher Navoyining
Hamsasi...
- Ko`rsam maylimi? -Farxod yana
biroz gaplashib voqt cho`zishni
maqsad qilgandi.
- Marxamat! -dedi, qiz bir bo`lak
qog`ozchani hatcho`p o`rni
foydalanib o`qiyotgan betga
qistirdi. So`ng Farxodga kitobni
uzatdi.
Farxod kitobni varog`lar ekan,
hech nimani tushunmay bir ikki
jumlani o`qigan bo`ldi. Asta
zimdan qizni oyday, ammo masum
chehrasiga termuldi. Qiz ham yigit
qarab turganini sezib, ko`zlarini
olib qochdi. Hayajonini
bildirmaslik uchun barmog`larini
uchuni o`ynadi.
- Kitob o`qishni yaxshi ko`rar
ekansizda? -asta qizga kitobini
uzatdi.
- Ha bekor o`tirgandan ko`ra...
- Uyda bekor changbosib yotgan
kitoblar bor sizga olib kelib
bersam bo`lar ekan... -dedi.
Qiz bu notanish yigitning
kutilmagan marhamatidan, biroz
hayron qoldi.
- Man ertaga kelaman, kitoblarni
albatta olib kelaman! -Farxod
qo`lidagi piyolani qizga berdiyu
o`zi ketdi...
Uyiga kelib, hamma javonlarni
qidira-qidira nihoyat ikkita kitob
topdi. Buklangan varoqlarini
avaylab to`g`irladi, changlarini
tozaladi. Qani endi, tezroq erta
kelaqolsa edi. Huddi ertangi
imtixonga tayorlanayotgan
talabaday yuragi beyhalovat
urardi...
Erta to`ngdan korxonasiga bordi.
Ishlari ancha to`xtab qolgan. Lekin,
bugun hafa emas avvalo
hujjatlarni ko`rib chiqdi. Bugun
hodimlariga baqirib-chaqirmadi,
yaxshi gapirib, biroz ishni oldiga
jilitgan bo`ldi...
O`zi esa yana o`sha masuma qizni
oldiga oshiqdi. Mashinasi ko`cha
bo`shida qoldirib o`zi tor ko`chaga
kirdi. Har doyimgiday o`sha
xonadan eshigi ochiq, xovliga
qaradi. Xech kim yo`q...
O`tib ketdi, yana bugun ham
qarzdorni uyini chaqirgisi kelmadi.
Asta ortiga qaytdi. Ochiq darvoza
oldida turar ekan, bugun qizni
ko`ra olmaganidan afsusda...
Birzum hayolga cho`mib, hovlida
o`ziga qarab turgan ayolni
ko`rmay qoldi. Ayol savolomus
nazar bilan boqib turardi. Bu
galham o`g`riday ketib qolgisi
kelmadi. Ikki qadam qo`yib
ichkariga kirdi.
- Assalomu a`laykum!
- Va`alaykum assalom, keling
o`g`lim? -ayol xaliham hayrat
nazarida qarab turardi.
- Qizingiz ko`rinmaydilar!
- Qizimda nima yumushiz bor
o`g`lim? -endi ayolni qiyofasi
jiddiylashdi.
- Kitob vada qilgan edim, shuni
berib qo`ysayz! -Farxod paket
sumkaga solingan kitoblarni, qizni
onasiga uzatdi.
Ayolni mehribon chehrasida,
mamnunlik paydo bo`ldi.
- Qizim u ichkarida edi, berib
qo`yaman. Sizga kattakon rahmat
o`g`lim!
- Arzimaydi, uyda yana kitoblar
ko`p keyingi gal yana opkelaman.
Bo`pti man boraqolay! -Farxod
nimalar degani o`zi ham
tushunmay, asta ortiga qaytdi.
- Kechirasiz o`g`lim! -ayol Farxodni
to`xtatdi.
- Eshitaman!
- Sizni bir nechabor, ko`rdim.
Mamurjonni topa oldizmi?
- Yo`q!
- Manimcha, kechga yaqin kelsayz
uylarida bo`lishsa kerak! -dedi
ayol. Farxod ayolni bu
malumotidan hayron bo`lganini
yashirmay ayolga o`ychan nazar
tashladi.
- Mamurjonni katta o`g`lini qonida
virus bor ekan, o`shanga ular
yugur-yugur