O adın qarşısında bir qultek hemişe secdede olmaq, bize fexaretdir!» - deyib böyük senetkarımız Cefer Cabbarlı. Budur, Ferid kimi igid oğul dünyaya getiren bir qehreman ana ile üzbeüz oturmuşam. Göz yaşları dayanmır ananın… Nece, ne ile ovudum onu, bilmirem, söz tapmıram. Bu anda düşündüm ki, bele qehreman analar her terife layiqdirler! Nergiz ana oğlu Feridin ona yazdığı bir şeiri mene gösterir. Heyatda şerefim, qelbde qürurum, Qollarımda gücüm, gözümde nurum, Güvencim, qeyretim, üreyim, ruhum, Qiblegahım anam, Kebem atamdır. Dörd misralıq bu şeiri Ferid ad gününde anasına gönderdiyi şeklinin arxasına yazmışdı. Sanki olacaqları qabaqcadan duyan oğul ana üçün en gözel hediyyenin ele mehz övlad resmi olduğunu bilirdi. Bu evezsiz hediyyeni alan ana ise olacaqlardan xebersiz, sevincle oğlunun ad gününü qeyd etdi. Dörd il idi ki, atasını itiren Ferid üçün Nergiz ana hem ana idi, hem de ata. Neçe minlerle uşağın terbiyeçisi olan Nergiz Ehmedova 1999-cu ilde «İlin müellimi» adını layiq görülüb. Mehz bele ananın bele de övladı olmalı idi! …Ferid 1986-cı il yanvarın 19-da Celilabad rayonunda anadan olub. 1992-cı ilde N.Gencevi adına Celilabad rayon 1 saylı orta mektebinin birinci sinfine gedib. 2003-cü ilde mektebi bitiren Ferid Heyder Eliyev adına Ali Herbi Akademiyaya qebul olub. 2007-ci ilde oranı ela qiymetlerle bitiren müdavim Ferid Ehmedov rütbe almaq üçün Telim- Tedris Merkezine gönderilir. Kursu uğurla başa vuraraq leytenant rütbesi alır ve Gence şeherinde yerleşen «N» saylı herbi hissede tağım komandiri vezifesine teyin edilir. Xidmete başlayandan sonra Türkiyeye gönderilir. Orada 6 ay yüksek telim kurslarını başa vurur ve ferqlenme nişanı ve diplomla teltif olunur. Sonra Gencedeki «N» saylı herbi hisseye xidmete qayıdır. 2009-cu ilde Gencedeki xidmetini başa vuran Ferid öz erizesi ile Terter rayonunda yerleşen «N» saylı herbi hissede xidmete başlayır. Qısa müddet erzinde herbi hissede hörmet ve etimad qazanan Ferid Ehmedov keşfiyyat bölüyünün komandiri teyin edilir. 2010-cu il sentyabrın 3-den 4-ne keçen gece Terterin Çilebürt kendi yaxınlığında ermeni qesbkarlarına qarşı vuruşan Ferid qehremancasına şehid olur. Birbaşa döyüş xettinde helak olduğu üçün Ferid Ehmedovun meyidi düşmen terefde qalıb ve yalnız noyabrın 6-da Ermenistan ve Azerbaycan tereflerinin razılaşmaları neticesinde qaytarılıb. 2010-cu il noyabrın 7-de Azerbaycan Respublikasının Prezidenti İlham Eliyev baş leytenant Ferid Güloğlan oğlu Ehmedovun “İgidliye göre” medalı ile teltif edilmesi (ölümünden sonra) haqqında serencam imzalayıb. Serencama esasen, şehid Ferid Ehmedov bu medala herbi borcunu heyatı tehlüke altında yerine yetirerken igidlik gösterdiyine göre layiq görülüb. Ferid Ehmedov Azerbaycanın qehremanlıq tarixine ebedi imzanı atmış oldu. Anası Nergiz xanımın dedikleri: «Ferid uşaqlıqdan qeyretli, namuslu idi. Çox istedadlı, qeyri-adi uşaq idi. Uşaq vaxtlarında gözel şekiller çekerdi. Hemin şekillerde de vetenperverlik hissleri vardı. Hele altıncı sinifde oxuyanda merhum prezident Heyder Eliyevin şeklini çekmişdi. Resmlerinde cengaverlik sehnelerini tesvir etmeyi xoşlayırdı. Bir defe de şirle pelengin döyüş sehnesini canlandırmışdı. Hemişe mene deyerdi ki, bunları ele- bele çekirem. Bir defe oturarsan, senin şeklini de çekerem. Yas meclisine gelen kurs yoldaşı mene danışdı ki, bir defe dersde müellim danışdıqca Ferid de şekil çekirmiş. Birden müellim soruşur ki, sen orda neyleyirsen? Ferid şekli müellime gösterir. Müellim heyranlığını gizlede bilmeyib deyr: «Ferid, senin ki bele istedadın vardı, herbiye niye gelirdin, gerek ressam olaydın». Dediyim kimi, Ferid hem de gözel şeirler yazardı. Uşaqlıqdan merd, sözübütöv idi. Mekteb illerinde öz yoldaşlarını müdafie ederdi. Her işini özü hell eder, narahat olmayım deye, çox şeyleri mene demezdi. Herbi Akademiyada oxuduğu müddetde iki defe emeliyyat keçirmişdi. Bir defe qrıcadan, bir defe de elinden. Amma mene 3-4 ay keçenden sonra bildirmemişdi. Herbi mektebde çavuş idi. İki kursant dalaşanda onları ayıran zaman elinden zedelenmişdi. Ona göre de emeliyyat etmişdiler. İstemirdi ki, men narahat olum. Yadımdadır, Feridin 8 yaşı vardı, evimiz tikilen zaman idi, bir defe oynayanda demir qolunu kesdi. Hekim tikiş qoymalı oldu. Hemin tikişin izleri qalmışdı. Hemişe zarafatla mene deyerdi ki, itsem meni bu çapıqla taparsınız. Ele bil her şeyi bilirdi. Onun bu uşaq zarafatı kederli gerçek oldu. Sonradan xestexanada biz Feridi elinde ve qolundakı hemin çapıqla tanıdıq. Ferid haqqında danışmaq mene çox ağırdır. Herbi mektebde oxuduğu 4 il erzinde de hamıdan seçilib. 9-cu sinifden herbi mektebe hazırlaşırdı. Hem özünün marağı vardı, hem de atası onun herbçi olmasını isteyirdi. Cemi iki uşaq idiler ailede, bir bacı , bir qardaş. 5 ay evvel, aprel ayında bacısını gelin köçürdü. Deyirdi ki, Gülü, ne çetinliyin varsa, mene de. Ferid menim arxam, dayağım idi. İster orta mektebde, isterse de herbi mektebde yaxşı oxuyurdu. Herbi mektebe qebul olunandan sonra mene teşekkürnameler gelmeye başladı. Yazırdılar ki, bele övlad böyütdüyünüze göre çox sağ olun. Tebii ki, men bir ana kimi bu sözlerden qürur hissi keçirirdim. Ve onu da bilirdim ki, Feridin herbi işe marağı çox güclüdür. Tesadüfi deyil ki, sonralar Türkiyede tehsil alanda ona sertifikat veren türk general Feridin elini sıxaraq demişdi: «Sen esl herbçisen!». Onu da deyim ki, Ferid Türkiyeden qayıdandan sonra özü erize yazıb döyüş bölgesine - Terter rayonuna xidmete gedib. İstemirdi ki, fikir çekim, ona göre çox şeyi mene bildirmirdi. Her defe zeng edende deyirdi ki, Gencede işlerim yaxşı gedir, narahat olma. Sonradan bilmişem ki, Ferid Gencede yox, düz bir il iki ay imiş Terterde qulluq edirmiş. Dediyim kimi, könüllü getmişdi ora. Sonradan herbi hissenin reisi, zabitler bildirdiler ki, Ferid nece işler görüb, herbi hissede hamının hörmetini qazanıb, bir komandir kimi orda nece nizam-intizam yaradıb. Onun bacarıqlı olduğunu diqqetden yayınmır. Feride leytenant rütbesi verilir ve qerargah reisi onu rota komandiri teyin edir. O vaxt Ferid çox genc idi, cemi 23 yaşı vardı. General şexsen özü Feride demişdi ki, sen yegane zabitsen 23 yaşında bu rütbeni qazanmısan. Mene dememişdi, amma sonradan bildim ki, Ferid keşfiyyat bölmesinin de reisi olubmuş. İyul ayında mezuniyyet götürüb Bakıya bacımgile getmişdim. Ferid zeng etdi ki, ana, gelmek isteyirem, üçgünlük mezuniyyet götüreceyem. Men de dedim onda Bakıya gel. Cavabında Ferid bildirdi ki, ana, sen qal istirahet ele, men gedim rayona, Celilabada getmek isteyirem. Balam ilde iki-üç defe menim eziz qonağım olurdu. Üreyim nece dözerdi? Belelikle, men de getdim rayona. İyulun 14-15-i olardı. Ehvalı mene xoş gelmedi Feridimin. Narahat oldum. «Oğul, sene ne olub axı?» - deye soruşanda: «Narahat olma, ana, havalar isti keçir, yemek olmur. Ona göre beleyem». Hele de bilmirem ki, o ne üçgünlük mezuniyyet idi? Ele bil vidalaşmağa gelmişdi. Gelen kimi bacısını görmeye getdi. Çox fikirli, qemli görünürdü. Sanki menden qaçmağa çalışırdı. Gedende de menimle pillekende görüşdü, onu darvazaya qeder ötürmeye qoymadı. Men evde olmayanda mobil telefonunda Mübariz İbrahimovun şekillerini nenesine gösterib, deyib ki, gör nece oğuldur? Vaxt gelecek, men de şehid olacağam. Mübarizin cesedinin düşmen terefde qalması onu çox üzürdü, buna göre çox narahat idi. Mene deyilenlere göre, Ferid Mübarizin meyiti ile deyişdirilmesi üçün ermeni zabiti ele keçirmek isteyirmiş. Ona göre de tez- tez keşfiyyata gedirmiş. Hemişe esger ve zabitlere deyirmiş ki, görersiniz, bu oğul (özünü gösterib) gedib Mübarizi getirecek! Mübarizle fexr edirdi. Hemişe de deyirmiş ki, biz nece herbçiyik ki, onun cesedini qaytara bilmirik. Telefonunda Mübarizin şekillerinin üstünden yazıbmış ki, biz seninle fexr edirik. Bunu yoldaşları da görübmüş. Birinci kursda oxuyanda Ramil Seferov Feride ders demişdi. Sonradan Ramil Macarıstanda hebs olunanda Ferid özüne yer tapa bilmirdi. Ferid menim ona ehtiyacım olan vaxtda, vetene lazım olan zamanda getdi. Amma bir şeyle teselli tapıram ki, Veten üçün, torpaq uğrunda canını qurban verdi. Sentyabrın 3-de kapitan Ehmed Abdullayevle birlikde (o da bizim rayondan idi) keşfiyyata gedibler. Ehmed yaralananda Ferid rabiteçi ve esgerlere emr edib ki, Ehmedi götürüb geri çekilsinler. Özünü ermenilerin sengerine ataraq Ehmede deyib ki, «Sen ailelisen, balaların var, men ise subayam, seni qoruyacağam!». Feridin keşfiyyatdan qayıtmadığını eşidende yoldaşları da serhedi keçmek isteyibler… İndi de yuxularımda menden halallıq isteyir… Onun telefonunu özümde yadigar saxlayıram». Dayısı Aslan müellimin dedikleri: «Biz din adamlarıyıq, yeni namaz qılan, oruc tutanıq. Ferid de namaz qılırdı. Onu uşaqlıqdan kiçik dayısı öyretmişdi. Herbi mektebe gedene qeder her zaman namazını qılardı. Amma seneti ile elaqedar sonradan vaxtın azlığına göre qıla bilmedi. Bununla bele, qehremanlıqla helak olduğu gün ramazan ayına tesadüf etdiyi üçün Ferid oruc idi. Biz tekce dayı-bacıoğlu yox, sanki yaxın dost idik. Hemişe ne ise olanda «dayı canı» deyerdi. Danışırdı ki, bir defe Genceden avtobusla gelende yanında bir qız oturubmuş. Arxada oturan iki oğlan qıza söz atıblar. Ferid de dözmeyib birine bir kelle vurur. Deyirdi, «Dayı canı, o biri qorxusundan özünü yuxuya vurdu». Yeni sözüm odur ki, Ferid qeyret, namus çeken idi. O, haqqın terefdarı idi. Bir dayı kimi, Feridin qehremanlığı menim üçün hem ferehli, qürurverici, hem de kederli bir işdir. Burda sevinc, keder, vetenperverlik hamısı birleşib. Biz hem de sevinirik ki, o, şehadete çatıb. Şehidlik çox şerefli bir işdi ve bu şeref her kese nesib olmur. Allah da şehidliyi yüksek qiymetlendirir. Ferid Ehmedov ömrünün bahar çağında neinki Nergiz ananın, bütün neslin ümidlerinin ona köklendiyi bir vaxtda heyatdan köçdü. Onun vaxtsız, lakin qehreman kimi heyatdan gedişi neinki bir ailenin, bir neslin, bir rayonun, ümumiyyetle, bütünlükde xalqımızın - qehremanlarıyla her zaman öyünen Azerbaycanımızın kederidir. Hem de fexridir! O öz qehremanlığı ile Vetenimiz Azerbaycanın adını daha da yükseklere qaldırdı. Şehidliyin mübarek, igid Türk evladı!
DƏNIZDƏN BIR DAMLA
:ραδ αλλαχα ((Zəhra aşiqi
«Ana!
O adın qarşısında bir qultek hemişe secdede olmaq, bize fexaretdir!» - deyib böyük senetkarımız Cefer Cabbarlı. Budur, Ferid kimi igid oğul dünyaya getiren bir qehreman ana ile üzbeüz oturmuşam. Göz yaşları dayanmır ananın… Nece, ne ile ovudum onu, bilmirem, söz tapmıram. Bu anda düşündüm ki, bele qehreman analar her terife layiqdirler! Nergiz ana oğlu Feridin ona yazdığı bir şeiri mene gösterir. Heyatda şerefim, qelbde qürurum, Qollarımda gücüm, gözümde nurum, Güvencim, qeyretim, üreyim, ruhum, Qiblegahım anam, Kebem atamdır. Dörd misralıq bu şeiri Ferid ad gününde anasına gönderdiyi şeklinin arxasına yazmışdı. Sanki olacaqları qabaqcadan duyan oğul ana üçün en gözel hediyyenin ele mehz övlad resmi olduğunu bilirdi. Bu evezsiz hediyyeni alan ana ise olacaqlardan xebersiz, sevincle oğlunun ad gününü qeyd etdi. Dörd il idi ki, atasını itiren Ferid üçün Nergiz ana hem ana idi, hem de ata. Neçe minlerle uşağın terbiyeçisi olan Nergiz Ehmedova 1999-cu ilde «İlin müellimi» adını layiq görülüb. Mehz bele ananın bele de övladı olmalı idi! …Ferid 1986-cı il yanvarın 19-da Celilabad rayonunda anadan olub. 1992-cı ilde N.Gencevi adına Celilabad rayon 1 saylı orta mektebinin birinci sinfine gedib. 2003-cü ilde mektebi bitiren Ferid Heyder Eliyev adına Ali Herbi Akademiyaya qebul olub. 2007-ci ilde oranı ela qiymetlerle bitiren müdavim Ferid Ehmedov rütbe almaq üçün Telim- Tedris Merkezine gönderilir. Kursu uğurla başa vuraraq leytenant rütbesi alır ve Gence şeherinde yerleşen «N» saylı herbi hissede tağım komandiri vezifesine teyin edilir. Xidmete başlayandan sonra Türkiyeye gönderilir. Orada 6 ay yüksek telim kurslarını başa vurur ve ferqlenme nişanı ve diplomla teltif olunur. Sonra Gencedeki «N» saylı herbi hisseye xidmete qayıdır. 2009-cu ilde Gencedeki xidmetini başa vuran Ferid öz erizesi ile Terter rayonunda yerleşen «N» saylı herbi hissede xidmete başlayır. Qısa müddet erzinde herbi hissede hörmet ve etimad qazanan Ferid Ehmedov keşfiyyat bölüyünün komandiri teyin edilir. 2010-cu il sentyabrın 3-den 4-ne keçen gece Terterin Çilebürt kendi yaxınlığında ermeni qesbkarlarına qarşı vuruşan Ferid qehremancasına şehid olur. Birbaşa döyüş xettinde helak olduğu üçün Ferid Ehmedovun meyidi düşmen terefde qalıb ve yalnız noyabrın 6-da Ermenistan ve Azerbaycan tereflerinin razılaşmaları neticesinde qaytarılıb. 2010-cu il noyabrın 7-de Azerbaycan Respublikasının Prezidenti İlham Eliyev baş leytenant Ferid Güloğlan oğlu Ehmedovun “İgidliye göre” medalı ile teltif edilmesi (ölümünden sonra) haqqında serencam imzalayıb. Serencama esasen, şehid Ferid Ehmedov bu medala herbi borcunu heyatı tehlüke altında yerine yetirerken igidlik gösterdiyine göre layiq görülüb. Ferid Ehmedov Azerbaycanın qehremanlıq tarixine ebedi imzanı atmış oldu. Anası Nergiz xanımın dedikleri: «Ferid uşaqlıqdan qeyretli, namuslu idi. Çox istedadlı, qeyri-adi uşaq idi. Uşaq vaxtlarında gözel şekiller çekerdi. Hemin şekillerde de vetenperverlik hissleri vardı. Hele altıncı sinifde oxuyanda merhum prezident Heyder Eliyevin şeklini çekmişdi. Resmlerinde cengaverlik sehnelerini tesvir etmeyi xoşlayırdı. Bir defe de şirle pelengin döyüş sehnesini canlandırmışdı. Hemişe mene deyerdi ki, bunları ele- bele çekirem. Bir defe oturarsan, senin şeklini de çekerem. Yas meclisine gelen kurs yoldaşı mene danışdı ki, bir defe dersde müellim danışdıqca Ferid de şekil çekirmiş. Birden müellim soruşur ki, sen orda neyleyirsen? Ferid şekli müellime gösterir. Müellim heyranlığını gizlede bilmeyib deyr: «Ferid, senin ki bele istedadın vardı, herbiye niye gelirdin, gerek ressam olaydın». Dediyim kimi, Ferid hem de gözel şeirler yazardı. Uşaqlıqdan merd, sözübütöv idi. Mekteb illerinde öz yoldaşlarını müdafie ederdi. Her işini özü hell eder, narahat olmayım deye, çox şeyleri mene demezdi. Herbi Akademiyada oxuduğu müddetde iki defe emeliyyat keçirmişdi. Bir defe qrıcadan, bir defe de elinden. Amma mene 3-4 ay keçenden sonra bildirmemişdi. Herbi mektebde çavuş idi. İki kursant dalaşanda onları ayıran zaman elinden zedelenmişdi. Ona göre de emeliyyat etmişdiler. İstemirdi ki, men narahat olum. Yadımdadır, Feridin 8 yaşı vardı, evimiz tikilen zaman idi, bir defe oynayanda demir qolunu kesdi. Hekim tikiş qoymalı oldu. Hemin tikişin izleri qalmışdı. Hemişe zarafatla mene deyerdi ki, itsem meni bu çapıqla taparsınız. Ele bil her şeyi bilirdi. Onun bu uşaq zarafatı kederli gerçek oldu. Sonradan xestexanada biz Feridi elinde ve qolundakı hemin çapıqla tanıdıq. Ferid haqqında danışmaq mene çox ağırdır. Herbi mektebde oxuduğu 4 il erzinde de hamıdan seçilib. 9-cu sinifden herbi mektebe hazırlaşırdı. Hem özünün marağı vardı, hem de atası onun herbçi olmasını isteyirdi. Cemi iki uşaq idiler ailede, bir bacı , bir qardaş. 5 ay evvel, aprel ayında bacısını gelin köçürdü. Deyirdi ki, Gülü, ne çetinliyin varsa, mene de. Ferid menim arxam, dayağım idi. İster orta mektebde, isterse de herbi mektebde yaxşı oxuyurdu. Herbi mektebe qebul olunandan sonra mene teşekkürnameler gelmeye başladı. Yazırdılar ki, bele övlad böyütdüyünüze göre çox sağ olun. Tebii ki, men bir ana kimi bu sözlerden qürur hissi keçirirdim. Ve onu da bilirdim ki, Feridin herbi işe marağı çox güclüdür. Tesadüfi deyil ki, sonralar Türkiyede tehsil alanda ona sertifikat veren türk general Feridin elini sıxaraq demişdi: «Sen esl herbçisen!». Onu da deyim ki, Ferid Türkiyeden qayıdandan sonra özü erize yazıb döyüş bölgesine - Terter rayonuna xidmete gedib. İstemirdi ki, fikir çekim, ona göre çox şeyi mene bildirmirdi. Her defe zeng edende deyirdi ki, Gencede işlerim yaxşı gedir, narahat olma. Sonradan bilmişem ki, Ferid Gencede yox, düz bir il iki ay imiş Terterde qulluq edirmiş. Dediyim kimi, könüllü getmişdi ora. Sonradan herbi hissenin reisi, zabitler bildirdiler ki, Ferid nece işler görüb, herbi hissede hamının hörmetini qazanıb, bir komandir kimi orda nece nizam-intizam yaradıb. Onun bacarıqlı olduğunu diqqetden yayınmır. Feride leytenant rütbesi verilir ve qerargah reisi onu rota komandiri teyin edir. O vaxt Ferid çox genc idi, cemi 23 yaşı vardı. General şexsen özü Feride demişdi ki, sen yegane zabitsen 23 yaşında bu rütbeni qazanmısan. Mene dememişdi, amma sonradan bildim ki, Ferid keşfiyyat bölmesinin de reisi olubmuş. İyul ayında mezuniyyet götürüb Bakıya bacımgile getmişdim. Ferid zeng etdi ki, ana, gelmek isteyirem, üçgünlük mezuniyyet götüreceyem. Men de dedim onda Bakıya gel. Cavabında Ferid bildirdi ki, ana, sen qal istirahet ele, men gedim rayona, Celilabada getmek isteyirem. Balam ilde iki-üç defe menim eziz qonağım olurdu. Üreyim nece dözerdi? Belelikle, men de getdim rayona. İyulun 14-15-i olardı. Ehvalı mene xoş gelmedi Feridimin. Narahat oldum. «Oğul, sene ne olub axı?» - deye soruşanda: «Narahat olma, ana, havalar isti keçir, yemek olmur. Ona göre beleyem». Hele de bilmirem ki, o ne üçgünlük mezuniyyet idi? Ele bil vidalaşmağa gelmişdi. Gelen kimi bacısını görmeye getdi. Çox fikirli, qemli görünürdü. Sanki menden qaçmağa çalışırdı. Gedende de menimle pillekende görüşdü, onu darvazaya qeder ötürmeye qoymadı. Men evde olmayanda mobil telefonunda Mübariz İbrahimovun şekillerini nenesine gösterib, deyib ki, gör nece oğuldur? Vaxt gelecek, men de şehid olacağam. Mübarizin cesedinin düşmen terefde qalması onu çox üzürdü, buna göre çox narahat idi. Mene deyilenlere göre, Ferid Mübarizin meyiti ile deyişdirilmesi üçün ermeni zabiti ele keçirmek isteyirmiş. Ona göre de tez- tez keşfiyyata gedirmiş. Hemişe esger ve zabitlere deyirmiş ki, görersiniz, bu oğul (özünü gösterib) gedib Mübarizi getirecek! Mübarizle fexr edirdi. Hemişe de deyirmiş ki, biz nece herbçiyik ki, onun cesedini qaytara bilmirik. Telefonunda Mübarizin şekillerinin üstünden yazıbmış ki, biz seninle fexr edirik. Bunu yoldaşları da görübmüş. Birinci kursda oxuyanda Ramil Seferov Feride ders demişdi. Sonradan Ramil Macarıstanda hebs olunanda Ferid özüne yer tapa bilmirdi. Ferid menim ona ehtiyacım olan vaxtda, vetene lazım olan zamanda getdi. Amma bir şeyle teselli tapıram ki, Veten üçün, torpaq uğrunda canını qurban verdi. Sentyabrın 3-de kapitan Ehmed Abdullayevle birlikde (o da bizim rayondan idi) keşfiyyata gedibler. Ehmed yaralananda Ferid rabiteçi ve esgerlere emr edib ki, Ehmedi götürüb geri çekilsinler. Özünü ermenilerin sengerine ataraq Ehmede deyib ki, «Sen ailelisen, balaların var, men ise subayam, seni qoruyacağam!». Feridin keşfiyyatdan qayıtmadığını eşidende yoldaşları da serhedi keçmek isteyibler… İndi de yuxularımda menden halallıq isteyir… Onun telefonunu özümde yadigar saxlayıram». Dayısı Aslan müellimin dedikleri: «Biz din adamlarıyıq, yeni namaz qılan, oruc tutanıq. Ferid de namaz qılırdı. Onu uşaqlıqdan kiçik dayısı öyretmişdi. Herbi mektebe gedene qeder her zaman namazını qılardı. Amma seneti ile elaqedar sonradan vaxtın azlığına göre qıla bilmedi. Bununla bele, qehremanlıqla helak olduğu gün ramazan ayına tesadüf etdiyi üçün Ferid oruc idi. Biz tekce dayı-bacıoğlu yox, sanki yaxın dost idik. Hemişe ne ise olanda «dayı canı» deyerdi. Danışırdı ki, bir defe Genceden avtobusla gelende yanında bir qız oturubmuş. Arxada oturan iki oğlan qıza söz atıblar. Ferid de dözmeyib birine bir kelle vurur. Deyirdi, «Dayı canı, o biri qorxusundan özünü yuxuya vurdu». Yeni sözüm odur ki, Ferid qeyret, namus çeken idi. O, haqqın terefdarı idi. Bir dayı kimi, Feridin qehremanlığı menim üçün hem ferehli, qürurverici, hem de kederli bir işdir. Burda sevinc, keder, vetenperverlik hamısı birleşib. Biz hem de sevinirik ki, o, şehadete çatıb. Şehidlik çox şerefli bir işdi ve bu şeref her kese nesib olmur. Allah da şehidliyi yüksek qiymetlendirir. Ferid Ehmedov ömrünün bahar çağında neinki Nergiz ananın, bütün neslin ümidlerinin ona köklendiyi bir vaxtda heyatdan köçdü. Onun vaxtsız, lakin qehreman kimi heyatdan gedişi neinki bir ailenin, bir neslin, bir rayonun, ümumiyyetle, bütünlükde xalqımızın - qehremanlarıyla her zaman öyünen Azerbaycanımızın kederidir. Hem de fexridir! O öz qehremanlığı ile Vetenimiz Azerbaycanın adını daha da yükseklere qaldırdı. Şehidliyin mübarek, igid Türk evladı!