Ինչի՞ եկար, թե էլ պիտի չլինեիր,

Ինչի՜ եկար ...
Ինչի՝ քնից, մեռած տեղից ԿԻ՛Ն արթնացրիր,
Հավա՜տ տվիր , ո՜ւժ՝ սիրելու,
Հետո թողիր ու գնացիր՝ չեկածի՜ պես։
Ինչի՜ եկար,
Զարթնած հոգիս ինչի՜ արիր դժողքի փայ,
Ինչի եկար ու խաբեցիր՝ սիրել գիտես ...
Չգիտեի՜ր...
Սեր ասվածը քեզ համար լոկ
Ցավ ու խոց էր , հպարտություն,
Չվստահվա՜ծ, կիսա՜տ ապրում,
Անպատասխան անթի՜վ զանգեր ու ...
Մերժված տո՜ղ...
Չգիտեի՜ր...Ինչի՜ եկար ...
Դու այդպես էլ չհասկացար ,
Որ սիրո մեջ հպարտություն չկա՜ բնավ,
Սիրո հարցում,
Հպարտ պիտի լինել միայն նրա՛ համար,
Որ դու մեկին երջանկության ճամփով տարար,
Հպարտ լինել նրա՛ համար,
Որ սեր ունես սրտիդ խորքում ու ....
դատարկ չի՛ հոգիդ շնչում ....Կարողացի՛ր հեռու վանել սուտ անցյալդ,
Նորի՛ց սիրիր ու հավատա,
Ապրիր նորի՛ց ու ապրեցրու,
Ապրեցրու ի՛նձ , ի՛նձ հավատա....
Աստծո տվածին, ա՜խ, քարով մի՜ տա,
Վաղը էլ չի տա՜... այսօր մի՜ գնա ...