💥КУНДОШЛИ УЙ.

(хаётли хикоя) 7-қисм.
Муаллиф: Дилфуза Зарипова.
Зохид эртаси куни келди. Кимдир Гул-шириннинг кайтиб келганини кунгирок килиб айтган шекилли.
Гулширин эрига кузи тушибок энди узи-га тамоман бегона эканини хис килди. Хатто каршисига югуриб чиккан бола-ларни хам бегоналардек номигагина кучоклади.
- Ассалому алайкум...- Гулширин ала-му гиналарини ичига ютиб, эрига пеш-воз чикди. Зохид унинг саломига алик олмади, таънали нигох солиб, индамай уйга кириб кетди. Гулширин ортидан кирди.
- Келибдилар-да, - кинояли кулди Зо-хид. - Нима дадажонингнинг уйида сиг-мадингми?
- Болалар дадамга борамиз деб куйиш-мади, - хурлиги келди жувоннинг. - Ле-кин сиз уларни хатто эсламаганга ухшайсиз хам. Вактингиз бекор утмага-нга ухшайди.
- Менга кара, - овозини баландлатди Зохид. - Сен билан ади-бади айтишиш ниятим йук. Уйга сендан ёки бировдан куркканим учун келганим йук. Болалар учун кайтдим. Сенга илгари айтган га-пимни яна айтаман: Нозимага никох укитиб уйланганман, у менинг хотиним. Уникига кучиб утдим. Лекин сизларни хам ташлаб куймайман. Кунсанг-шу...
Гулшириннинг юрагидаги сунгги умид хам чирт этиб узилди. У кетиб колгани учун Зохид узини айбдор хис килишини, Гулшириннинг кадрига етмагани учун афсусланишини, кечирим сураб, хаёт-ларини янги сахифадан бошлашни, эс-ки дилхираликларнинг барини унутиши-ни таклиф килишини кутганди.
Аммо Зохиднинг сузларида афсус-на-доматдан асар хам йук эди. У узини ракиб билан булган жангда голибликни кулга киритган саркарда каби тутарди.
"Кунсанг-шу..." Бу Гулширин кундош-
лик азобига чидаб яшаши учун чикари-лган хукмми? Гулширин хотини устига хуштор тутган эркакларни билади, аммо уларнинг хеч бири хушторини ои-ласидан устун куймаган. Нега унинг эри хамма нарсадан осонликча воз кечяп-ти? Уша Нозима иссик-совук килиб ол-димикан ёки?
Илгари Зохид ишни бахона килиб ярим тунда кайтган булса, энди уч-турт кун-да бир куриниш беради. Ушанда хам Гулширин билан деярли гаплашмайди.
Болалари, ота-онаси билан гаплашган буладию, тунни мехмонхонада утказиб, эрталаб уша ердан чикиб кетади. Гул-ширинга айтадиган гаплари "Тоза куй-лак топиб бер!", "Пайпогимни ювиб куй" дан бошкасига утмайди. Ич-этини **** куяётган Гулширин бир ойда курук ус-тихонга айланиб колди. Уни илгари кур-ганлар хозирги Гулширинни таний ол-масди.
Эл огзига элак тутиб булмас. Зохид-нинг иккинчи хотини борлиги хакидаги миш-миш куни-кушнилар орасида хам таркаб кетди. Кимдир Зохидни айбла-са, бошка биров Гулшириннинг узини кунгил бушликда айблади. Куни-кушни уртасидаги гапларнинг бир чеккаси Гулшириннинг кулогига хам етиб келар-ди.
"Зохид иккинчи хотини билан куча-куй-
да бемалол етаклашиб юрган эмиш...", "Тилла дуконида уша хотинига катта олмос кузли узук олиб бераётганмиш..."
Бу миш-мишлар катталарнинг огзи-дан утиб болаларнинг кулогига хам ет-ди. Кучага уйнашга чикиб кетган Сарвар куп утмай йиглаб кириб келди.
- Нима булди углим, нега йиглаяпсан? - Гулширин бир нохушликни сезиб, юраги увишди.
- Мурод билан Зафар "сенинг иккита онанг бор, даданг ёшгина хотин топиб олган", деб кулди. Сизларги ташлаб, уша хотининикига кетиб колган, деди.
Аяжон, дадам бизни ташлаб кетмаган- а? "Даданг доим сафарда юради" дега-ндингиз-ку? Ёки ёлгон гапирганмидин-гиз? - Сарвар уксиб-уксиб йигларди.
Гулширин эндигина бешга кирган угли-нинн гапларини эшитиб, кукси пора-по-ра булди. У шундан - эрининг хиёнати болаларининг кулогига етишидан курк-канди. Боланинг калби нозик булади, унга етказилган жарохат бир умр бит-майди.
- Уша Мурод билан Зафар ёлгон айтган углим.
- Аяжон, бошка уйга кучиб кетайлик, - хикиллади Сарвар.
- Нена бундай деяпсан, углим? - болани узига каратди Гулширин.
- Мурод билан Зафар устидан кулгани-да бошка болалар хам кулди. Энди мен убар билан уйнамайман, уйнайдиган уртокларим колмади.
Боласининг гапидан Гулширин тукилиб тамом булди. Эрида-ку инсоф йук экан, кайнона-кайнотасичи? "Севги"дан кузи кур булган углини тугри йулга со-либ ололмайдими?
Миясига кон тепиб, юзлари бугрикиб кетган аёл кайнона-кайнотаси утирган уйга шамолдек учиб кирди. Унинг важохатини куриб кайнонаси "Яна нима гап?" дегандек ёктирмай каради.
- Ойи, шу пайтгачв болаларимни деб тишимни тишимга куйиб чидадим. Лекин бугун болам отасининг килмиши-дан эзилганини куриб юрагим тукилиб кетди. Нега углингизни йулга солиб ол-майсиз, ойи? Майли, мен ёмон эканман, лекин болаларнинг нима айби бор? Нега улар эзилиши керак?
Чол-кампир бир-бирига караб олишди.
- Нима, Зохид ёш боламидики, "ундай килма, бундай кил" деб акл ургатади-ган? Айтдик, бу йулдан кайт, дедик. Айтганимизни килмаса, уриб йулга со-ламизми? - келинининг бу тарзда бос-тириб киришидан аччикланди Холида хола. Мардон бобо кампирининг каф-тига кул куйиб, "бас кил, гапирма", де-гандек бош чайкади. Сунг салмокланиб суз бошлади:
- Она кизим, йигит киши бир адашади. Зохид хам хозир уша ёшда. Хозир унинг кузига хеч нарса куринмайди. Тугри йулга солмокчи булган одам хам унга душмандек куринади. Бу пайтда аёл киши сабр килмоги керак. Хозир аччик устида бирор нима десангиз, бундан баттарини килиши мумкин. Сабр килинг кизим.
"Бундан баттар килиши мумкин..." Бун-
дан баттар яна нима булиои мумкин? Узининг хурлангани, болаларининг эзи-лишидан баттари борми яна? Кечки па-йт овсини Ирода топиб келган гап уша "баттар" кандай булишини курсатди.
Бирор марта ошхонага бош сукиб ка-рамайдиган Ирода кечки овкатдан кейин чойнак кутариб Гулшириннинг оркасидан кирди. Гулширинг унинг ни-мадир демокчи булаётганини сезди, ле
кин узини хеч нарсв билмагандай тут-ди.
- Иродахон, чойнакни беринг, чой дам-лаб бераман.
- Янга, купайишадиган булибсизлар-да - а? - китмирлик билан суради Ирода.
- Тушунмадим гапингизга?..- Гулширин унинг гапига дастлаб эътибор бермади.
- Вой, нимасини тушунмайсиз, янга? Ахир, кундошингиз хомиладор эмиш-ку, эшитмадингизми? Сарварга укача ёки сингилча опкелармикан?
Гулширин калкиб кетди. Чойнак кули-дан тушиб, чил-чил синди. Кайнок чой оёкларини куйдирди, аммо у буни сез-масди. Калб куйиги олдида тана куйга-ни нима булибди?
- Сиз...сиз каердан биласиз? - бехол су-ради у.
- Вой, буни хамма билади-ку, янга! - де-ди Ирода кузларини катта-катта очиб. Кеча ойим дадамга "Зохиднинг хотини хомиладор эмиш. Бу бола нималар ки-либ юрибди-я?" дедилар. Аввалига сиз хакингизда гапиряптилар, деб уйладим
Кейин "уша аёлни танимасак, билмасак хам боласи бизнинг авлодимиз булади, унга хам бизнинг насабимиз берилади. Бола тугилса, уни неварамиз деб тан оламиз. Ахир, сассик деб бурунни кесиб ташланмайди-ку?" дедилар. Янга, кай-нона кайноналигини киларкан-да, сиз-нинг шунча йиллик хизматларингизни тан олмай, уша кундошингизнинг бола-сини неварам дейишса-я..
Ирода яна нималардир деб жавради, аммо унинг колган гаплари Гулширин-нинг кулогига кирмади. Кулоклари ос-тида факат "Кундошингиз хомиладор эмиш-ку!" деган суз жарангларди. Кун-доши-Нозима хомиладор! Тугиладиган боласи эрининг хам боласи! Гулширин энди кай деворга бошини урсин? Бу из-тиробларнинг чеки борми?
Кундошининг хомиладор эканини эши-тиб Гулширин телбасифат булиб колди. Атрофида булаётган вокеаларга бутун-лай бефарк, хатто болаларига хам ка-рашга хои йук. Унинг жони мухаббат ва нафрат оралигида халак эди. Мухабба-ти, садокати эвазига хиёнатга лойик кургани учун Зохиддан нафратланар ва шу нафрат тула юраги билан уни се-вар, бу севги рашк олови билан жонига баттар озор берарди. Бир танада икки Гулширин яшарди гуё. Бири-нафрати оламни-да кунпаякун килишга кодир аёл, иккинчиси хиёнату нафратга тик караб, куз очиб курган жуфтига каттик кунгил берган ожиза. Гох униси, гох бу-ниси устунлик килиш учун курашар, бундан Гулшириннинг жони азобда эди.
У туккиз ойни ана шундай утказди. Ой утгани сайин у ёлгон булишини истаган гап-сузлар баттар купаярди: "Зохид иккинчи хотинини аппаратда текшир-тирибди. Боласи угил эмиш. Шу гапнинг суюнчисига тилла сирга олиб берибди. Бола тугилгач, олмос кузли сирга-узук олиб бераман, дебди...", "Холида хола кичик неварам тугилса, чилласи чикку-нича узим карашиб тураман. Келиннинг карашадиган хеч ким йук, деганмиш..." Бу гапларни эшитиб Гулширин кадрига йиглади. У хам эрига угил тугиб берган-ди, аммо бирор совга раво курилгани йук. Буни хатто хаёлига хам келтирма-бди. Кизи тугилган пайтда угди шамол-лаб, иситмалаб колди. Эндигина бушанган Гулширин икки болаю рузгор уртасида сарсон булди. Ушанда кайно-насининг унга рахми клиб, бир кечагина Сарварни бирга олиб ётгани йук. "Туккан булса карасин, биз хам шунча болани тугиб, узимиз катта килганмиз" деганди.
Кейинги кунларда кайнонасининг ха-ловати бузилди. Тез-тез кимгадир кун-гирок килиб гаплашади, маслахат сура-йди. Нимадандир каттик ташвишда.
Товукхонадаги товуклардан бирини су-
йдириб, Гулширинга шурва тайёрлашни буюрди. Овкат тайёр булгач, идишга солиб, каергадир кетди.
- Соддагина овсиним-ей, - кулди Ирода кайнонаси чикиб кетиши билан. - Булар сизнинг соддалигингиздан фойдаланиб хар куйга солишади. Ойижонимиз сиз пиширган шурвани кутариб каерга кет-ганларидан хабарингиз борми?
- Билмадим, - елка кисди Гулширин. У овсини билан гаплашишни сира истама-ётганди. Качон карасанг, бирор фиску фасод бошлаб юради.
- Ана шунакасиз-да, янга, - унга ачин-
гандек бош чайкади Ирода. - Ахир, хо-зиргина уз кулингиз билан кундошин-гизга шурва пиширдингиз-ку?! У киши корнини каппайтириб, маза килиб ичиб утиргандир шурвани. Сизнинг урнингиз-да булганимда овкатга захар кушиб куярдим. Захарланиб, узи хам, боласи хам уларди.
Гулширин сесканиб кетди. Йук, бу кайнонаси унга овкат тайёрлатиб, кун-дошига олиб кетганидан эмас, Ирода-нинг охирги сузларидан эди. Овсини бу сузларни шу кадар совук охангда айт-дики, гуё чиндан хам шу ишни килишга кодирдек.
- Сиз лаллайиб огзингизни очиб утира-веринг, улар булса сиздан фойдалана-веришсин, - хамон сузида давом этди Ирода. - Мундок кузингизни очсангиз-чи, овсинжон! Кундошингиз касалхона-да ётганмиш врачлар "соглиги яхши эмас, тугиш чогида огир холат булиши мумкин" деганмиш. Шунинг учун эрин-гиз дарров касалхонага ёткизибди. Ойижонимиз хам хавотирга тушиб кол-ганлар, - деди у "ойижонимиз" сузига кинояли ургу бериб. Сунг у ёк-бу ёкка аланглади-да, Гулширинга якинрок ке-
либ, шипшиди:
- Янга, хозир кундошингиздан кутулиш-нинг айни пайти. Тезрок харакат килса-нгиз узидан хам, боласидан хам куту-ласиз.
- Канакасига? - хеч нарсага тушунмади Гулширин.
- Нимасини тушунмайсиз? Кундошинги-зни даволаётгае врачни кулга олиш ке-рак. Суриштириб курдим-эри улган бе-ва аёл экан. Якинда кизини узатаркан. Ёлгиз аёлнинг шу замонда киз узатиш осонми? "Куда томон мебель чет элни-ки булсин, сарпо-сурукларни сарасидан килинг. Тагин кушнилар олдида уялти-риб куйманглар, деяпти. Ёлгиз бошим билан уларнинг талабини кандай бажа-раман, бу ёкда яна учта укаси ейман, ичаман деб турган булса" деб нолиган-миш. Хозир у пул топиш учун хар канд-ай ишга рози. Сиз шу пайтдан фойда-ланиб колинг. Манавиларингизни, - Ирода Гулшириннинг буйнию кулогида-
ги тилла занжир ва зиракка ишора кил-ди, - кейин тешикда яшириб куйганла-рингизни сотиб, уша врачга олиб бориб беринг. Кулогига секингина кундошин-гизни гумдон килиш кераклигини айта-сиз. У ёгини кейин узига куйиб беринг.
Пул кулини куйдиргандан кейин кундо-
шингизни бола-поласи билан узи тинчи-тади.
Гулшириннинг вужуди музлаб колди. Овсини бу гапларни шу кадар совук охангда айтардики, дахшатдан оёк-кулига титрок кирди. Ироданинг енгил хаётга учлигини биларди, аммо бундай ёвузликларни режалаштиришини сира хаёлига келтирмаганди. Ёки бу гаплари билан Гулширинни синамокчими?
- Менга каранг, - овсинининг зазархан-да гап-сузларига чидаб келган Гулши-рин биринчи марта унга тик караб га-пиришга куч топди. - Мен котил эмас-ман! Узингизни менга ичи ачишгандек килиб курсатиб, аслида чохга итармок-чимисиз? Эрингиз устингизга хотин олса сиз шундай килишингиз мумкин, аммо мен бундай килолмайман.
- Вой-бууу! - Ироданинг узун ингичка кошлари чимирилди. - Узи одамларга яхшилик ёкмайди. Мен бу кишига рах-мим келиб жо куйдирсаму...- у шундай деганча бурилиб кетиб колди.
Ирода кетганидан кейин хам Гулши-рин анча пайтгача узига келолмади. Хаёли алгов-далгов булиб кетди. Ха, у уша бир мартагина курган кундошидан каттик нафратланарди, аммо уни жис-монан йук килиш, йулидан олиб ташлаш асло хаёлига келмаган. Хатто уни кар-гамади хам. Онаси рахматли "Хеч ким-ни каргама, болам, каргишнинг бир учи узингга келиб тегади. Сени огринтирга-нларни худога солиб куй", дерди. Гулширин факат бир мартагина кундо-
шининг уйига борганида, "Болаларим-нинг уволи тутсин!" деганди. Ушанда уз холатидан чикиб кетган, нима деяётга-
нини билмасди. Хозир уша гапларни эс-лаб, юраги бир калкиб кетди. Кейинги кунларда эри тунларни уйда утказяпти, негадир уйчан булиб колган.
Гап бу ёкда экан-да. Нозима касалхо-нада ётгани учун уйга келаётган экан. Кузлари ич-ичига ботиб кетган, соколи усик эрини куз унгига келтириб, Гулши-риннинг юраги увишди. Хар канча кунг-
лига озор етказган булмасин, уни юрак юракдан яхши куришини англади. Хаёлан эрининг сочларини силаб, юпат-ди. Канийди, кузини юмса-ю, ширин хаётига огу солган уша вокеаларни унутса. Кошкийди, мияда хотирадаги ёкимли вокеаларни учирадиган тугма-ча булсаю, бир босиб, узининг ва эри-нинг хотирасидаги Нозима деган исмни учирса. Афсус, бунинг имкони йук.
Кейинги уч кун эри умуман ухлагани йук. Кечаси билан мехмонхонанинг чи-роги учмайди, Зохид ким биландир гап-лашиб чикади. Болаларини ухлатиб, узи хам уларнинг ёнига чузилган Гулширин-нинг кузига анча пайтгача уйку келма-ди. Канча вакт утди, билмайди, бир па-йт ташкарида кимдир юргандай туюл-ди. Деразадан караб эрини курди. Хаво совук булишига карамай Зохид юпун кийинган, тинмай сигарет тутатарди. Шу тобда у Гулшириннинг кузига гариб ва ночор куринди. Бир эрига, бир ухлаб ётгае болаларига караб аёлнинг кунгл-ида галати хислар уйгонди. Ундан бего-налашиб кетган эркак мана шу кора-кузларининг отаси. Энди улар яна бит-тага купаяди, факат унинг онаси бошка
Зохид уша аёлни уйлаб ташвишланяпти Уз бахтини бошка бир аёл билан були-шиш накадар огир. Аммо Гулширин юрагига хиёнат тигини синчган мана шу одамни нафратланиб севса, ундан кеча олмаса нима килсин?!
Бошини кафтлари орасида чангалла-ган Зохид анча пайтдан кейин мехмон-хонага кирди. Гулширин бошкаларни уйготиб юбормаслик учун оёк учида юриб чикиб, ошхонага кирди. Чой куйиб дамлади, сунг иккилана-иккилана эри утирган мехмонхона томон юрди. Эши-кка етганида Зохиднинг овози эшитил-ди:
- Опажон, илтимос, хотинимнинг ёнидан жилмай утиринг. Мени хар кадамда ха-бардор килиб туринг. Оёкларингизни тагида тилла сочаман. Факат бола хам, онаси хам соглом булиши керак.
Гулшириннинг ичидан бир нима узилгандек булди. Эри уша аёл хакида кайгуряпти. Нозиманинг ахволи шу ка-дар огирмикан, кечаси билан бошида врач утириб чикса? У эшикни секингина чертди ва киришга рухсат булишини кутмай ичкарига кирди. Зохид уни ку-
риб, хайрон бокди, бир пайтлар бир-би-рига факат мухаббат билан боккан, эн-ди эса бегоналашиб кетган кузлар бир зум тукнашди. Уртага сукут тушди. Жимликни биринчи булиб Зохид бузди:
- Ухламадингми?
Унинг саволи "Нега келдинг?" дегандек янгради.
- Ухлай олмадим, - Гулширин чойнакни хонтахта устига куйди. - Узингиз-чи, нега ухламаяпсиз? - унинг гапи хам "Бирор нима булдими?" дегандек эши-тилди. Зохид индамади, кузини Гулши-
риндан олиб кочди. Нима хам десин? "Нозиманинг соглиги ёмонлашган, ка-салхонада ётибди. Ундан хавотирдам-ан" десинми?
- Сен...боравер...болалар уйгониб, кур-киб кетишмасин...-у нокулай вазиятдан кандай чикишни билмади.
Гулширин ортга бурилиб, эшикни очишга кул чузганида Зохиднинг овози эшитилди:
- Гул...
"Гул!" Аёлнинг вужуди титраб кетди. Бир пайтлар эри уни ана шундай чаки-рарди, бу сузни хар айтганида калб оташини кушиб айтарди. Гулширин ор-тига угирилди. Эрининг кузи мунгли эди.
- Бирор нима керакми?
Зохид "йук" дегандек бош чайкади. Гулширин тик боколмай, нигохдари уз-узидан пастга кадалди.
- Нозиманинг ахволи ёмон дейишяпти духтирлар. Биламан, сени каттик ран-житдим. Лекин, илтимос, Нозимани каргама...
Гулшириннинг бгзига нимадир кадал-гандек булди. Йиглаб юборишдан узи-ни зурга тийди.
- Нега бундай дейсиз? Икки йул ораси-да турган аёлни каргаб буладими? Шундай килсам икки дунёим куйиб кетмайдими?
У шундай деб отилиб чикиб кетди. Чикди-ю, боя бугзида тикилиб колган фарёд отилиб чикди. Овозини хеч ким эшитмасиги учун ошхонана югуриб кир-ди. Туйиб-туй б йиглади. Кундошлик азоби бунча каттик булмаса...
ОПА-СИНГИЛЛАР..
Каттик ухлаб колган экан, тонг корон-гисида эрининг саросимали овозини ги-ра-шира эшитди: "Ойи, тезрок булинг, бошланибди!" Эшикнинг тараклаб очил-гани кайнонасининг "Машинани ут ол-диравер, хозир чикаман" деган овози эшитилди. Гулширин бу овозларни ту-шимда эшитяпман деб уйлади. Уйку че-
киниб, фикри тиниклаша бошлаганида Холида хола билан чикиб кетган эди. Гулширин уларнинг каерга кетганини аник билмаса-да, аммо тахмин килар-ди. Уларнинг тонг коронгисида шошиб чикишларига сабаб Нозима билан бог-лик булса керак. Нозиманинг тулгоги бошландимикан? Тахминларига жавоб бера оладиган хеч ким йук. Бир гапни-нг исини тезда оладиган овсини Ирода-ни хам хеч нарса сурай олмайди. Уша кунги кескин гапидан кейин Ирода Гул-ширин билан гаплашмай куйган, уни курса ошкора пешонасини тириштириб утади. Гулшириннинг ичи кизиб кетди. Узини чалгитиш учун рузгор юмушла-рига уннади, аммо хаёли бошка жойда булгани учун иши унмади. Назарида ва-кт бир жойда тухтаб колгандек.
Кун пешинга якинлашаётганда Зохид онасини машинада олиб келди. Холида холани дарвозадан киргизиб, узи яна кайгадир шошди.
- Жим булиб кетмай мени хабардор ки-либ тур, - деб колди Холида хола унинг ортидан. Мен Зийнат отинни чакириб, иримини килдираман. Зора, йуллари очилиб кетса.
Холида хола ховлига кириб, узига са-вол нигохи билан караган Гулширинни курди. Негадир айбдор кишидек нигох-ларини олиб кочди. Кайнонаси хоргин киёфада эди.
- Чарчадим, бир пиёла чой беринг, - де-ди. Хар гал амирона айтиладиган бу сузлар бу гал илтимос охангида айтил-ди. Чой кайнагунича Гулшириннинг ичи тошиб кетди. Чойнакни кутариб келиб, эшик олдида кайнонасининг ташвишли овозини эшитди. Холида хола Мардон бобога гапираётганди:
- Боякиш саккиз соатдан буён тулгок азобида кийналиб кетди. Духтирлар "ё онани, ё болани омон саклаь колиши-миз мумкин" дейишяпти. Ахволини ку-риб рахмим келиб кетди. Хеч бир бан-дасини бундай кийнамасин. Узи бир ах-волда-ю, нукул "боламни саклаб коли-нглар" дейди. Зохидгинам соб булди. Куринган духтирга "хотинимни саклаб колинглар" деб ялинади. Отаси, Гулши-рин келин каттик огриндимикан? Как-шагани учун кундоши туголмай кийна-лаяптимикан?
Гулширин кирди-ю, Холида хола жим булиб колди. Кайнонаси бир зум тара-ддудланиб, секингина томок кирди.
- Келин, келинг, ёнимда утиринг, - Холи-да хола чолига "Сиз чикиб туринг" дега-ндек имо килди.
- Келинжон, гапларимни диккат билан эшитинг, - Холида хола шу хонадонга тушиб келганидан буён биринчи марта Гулширинни "келинжон" деб атаётган-ди. Кекса аёл ажин босган кафтлари орасига келинининг кулларини олди. - Биламан Зохиддан хам, кундошингиз-дан хам каттик ранжигансиз. Лекин нима килайлик, шу ут кетгур севгиси иккисининг хам кузини кур килиб куй-ди, - Холида хола гапини кандай давом эттиришни билмай бир зум жим колди.
- Нозима...у огир ахволда. Туголмай кийналяпти. Кизим, кунглингиздаги кинларни чикариб ташланг, жон болам. Зора, мушкуллари осон булиб, боласи-ни эсон-омон багрига босса. Сизни зо-риллатгани учун жони азобдадир...- Холида хола унга илтижо билан бокди.
- Ойи, мен худомидимки, норозилигим сабаб уша аёл тугишга кийналса, - Гул-ширин кулини кайнонасининг кафтлари орасидан сугуриб олди, овози хам кес-
кин чикди. Хурлиги келди. - У сизни нега уйлантиряпти, ойи?
- У...- Холида хола нима дейишни бил-май колди. - У...Зохиддан фарзанд ку-тяпти. Узини кабул килмасак хам бола-си бизнинг авлодимиз. Уша тугилади-ган бола хаки Нозимага гамхурлик ки-лишимиз керак. Бу ерда онаси йук, биз одамгарчилик килмасак ким килади?
- Ойи, мени хам хеч кимим йук эди. Онам улиб кетганини билардингиз, - йиллар давомида Гулшириннинг юраги-да йигилиб колган аламлар тилига куч-ди. - Менинг болаларим хам сизнинг авлодингиз, ойи, - овози кинояли чикди. Кайнонасига гап кайтариш у ёк-да турсин, бирор марта кузига тик ка-рамаган Гулширин хозир узини таний олмасди. Бу исёнмиди ёки Гулширинни-нг асл табиати шундайми? Хозир у бу-ларни идрок кила оладиган ахволда эмас эди. Билгани-ундан севимли ки-шисини тортиб олган ракибаси энди фарзандларидан отасини тортиб ола-ди. У тугадиган бола Зохидни "дада" деб чакиради. Сарвар ва Мадинага аталиши керак булган мехр уша болага берилади.
Гулширин кайнонасининг гапларини ортик эшитишга токат килолмади. Хо-надан ук тезлигида чикиб кетди. Хамма сиккан кенг дунёга у сигмаётган эди гуё. Бугилиб кетди. Кайнонаси уша аёл хакида кайгураётгани, хали тугил-маган болани "неварам" дегани алам килиб кетди. Лекин...уша бола тугилар-микан? Хаёлига кетган уйдан узи сес-каниб кетди. Аммо вужудига яна бир бошка Гулширин кириб олган эди гуё. "Сен галаба киладиган кун келди!" - дерди иккинчи Гулширин.
"Шу пайтгача нохакликлардан азоб чакдинг. Садокат эвазига хиёнатга лойик курилдинг. Энди кийнокларинг поёнига етади. Сенга, болаларингга зу-лм килган аёл тулгок азобида".
"Йук, бундай уйлаш гунох, - деди асл Гулширин. - Ахир, икки дунё оралигида турган аёлга кандай килиб ёмонлик со-гинасан? Узинг хам онасан-ку, тулгок азоби кандай булишини биласан. Туга-ётган аёлнинг огзига бир пиёла чой тут-казган одам савобга коладику...Яхшилик килмасанг, хеч булмаса ёмон-лик килма..."
"Шундай деб утираверганинг учун эрингни бировга бериб куйдинг. Нега утирибсан? Бор, сени взобларга куйган кундошингнинг кандай азобланаётга-нини сен хам куриб куй!"
Кийиниб, каергадир отланган Гулши-ринни куриб Холида хола ажабланди.
- Йул булсин, келин?
- Тугрукхонага бораман. Уша Нозимани уз кузим билан курмокчиман.
- Йук, бормайсиз! - деди Холида хола жон холатда. - Борсангиз, сизни кайтиб келин демайман!
- Сиз хеч качон мени келин демагансиз, ойи, - Гулширин кузларидан куйилиб келаётган ёшларни тия олмади. Орка-сига карамай дарвозадан отилиб чикди
Мана, у тугрукхонада. Икки фарзан-дини шу ерда дунёга келтирган. Энди уларнинг угай укаси хам шу тугрукхо-нада дунёга келади. Гулширин тугрук зали томон юрди. Асабийлашганидан-ми ё каттик хаяжонданми, юрагининг дукури узига хам эшитиларди.
Тугрук зали эшиги олдида турган са-нитар аёл уни ичкарига куймади:
- Бегоналар кириши мумкинмас!
- Опажон, мен куп колиб кетмайман. Шундок кираману, чикаман, - Гулширин аёлнинг эшикка тиралган кулини туши-риб, утиб кетмокчи булди.
- Мен сизга хозиргина нима дедим? - аёлнинг жахли чикди. - Бегоналар ки-риши мумкинмас!
- Опажон, кирмасам булмайди. Мен...Нозиманинг олдига кирмокчиман, уни кечаси олиб келишган.
Нозима деган исмни эшитиб санитар аёл шаштидан тушди. Юзида ачиниш ифодаси зохир булди.
- Нозимани куришга келдингизми? Шуни олдинрок айтмайсизми? Нозима-нинг кими буласиз?
Бундай савол берилишини кутмаган Гулширин нима дейишни билмай тили гапга келмади. Хамон жавоб кутаётган аёлга караб зурга жавоб берди:
- Мен...унинг опасиман! - бу суз кандай килиб тилига келиб колганини узи хам билмайди.
- Кираколинг опаси булсангиз,-аёл Гул-ширинга йул бушатди. - Синглингиз жу-даям кийналиб кетди. Эри бечора ёни-дан бир кадам кетгани йук. Синглингизни жудаям яхши кураркан.
Гулшириннинг юрагини алам ва рашк тиги ялаб утгандек булди. Икки боласи тугилганида зам эри тугрукхонага уни куришга келмаган. Биринчи боласи ду-нёга келганида хизмат сафарида эди, кизи тугилганида "эркак киши хам туг-рукхонага борадими?" деб бормаган. Суюкли хотини учун келаркан-ку!
Гулширин коридорда шошиб келаёт-ган хамширадан Нозима каерда экани-
ни суради. Хамшира киз шифокорлар бирин-кетин кириб-чикаётган хона эшигини курсатди. Уша томонга якин-лашгани сайин Гулшириннинг оёклари ердан кутарилмаётгандек туюлди узи-га. Гуё оёкларига кишан солингану, хар кадам босганида минг йил утиб кетган-дек буларди.
- Мен Нозиманинг опасиман, унинг ол-дига кирсам буладими?-суради у эшик-дан чикаётган шифокор аёлдан. Аёл унга диккат билан разм солди.
- Шу пайтгача каерда эдингиз? - сура-ди надомат билан. - Синглингизни туг-дирдик, аммо узининг хам, боланинг хам ахволи огир. Зудлик билан кон куйилмаса уни йукотиб куйишингиз мумкин. Синглингизнинг олдига бир да-кикага киришингиз мумкин. Колган ка-риндошларни хам чакиртиринг. Токи...- врач аёл гапини охиригача айтмади. Аммо унинг "Кариндошлар Нозимани охирги марта куриб колсин" демокчи булганини Гулширин англади.
Кундоши ётган хонага кирганида оёк-лари калтираб, гандираклаб кетди. Мана, унинг хаётини остин-устун килиб юборган аёл совук кушетка устида кузлари юмик холда ётибди. Юзи дока-дек окариб кетган, хаёт нишони йук, бир пайтлар Гулширинга "Зохид акам кимни танлар экан, курамиз" деган чи-ройли лабларидан кон кочган. Билагига бутун танасига Гулширин умрида кур-маган ускуналар уланган. Салгина на-рирокда шишасимон идишда чакалок-ни ёткизиб куйишибди. Гулширин беих-тиёр гудак томон кадам босди. Гудакка хам аллакандай ускуналар уланган, нафас оляптими, йукми, билиб булмайди. Чакалок дунёга келиб, хали она исини туймай, сутдан бахраманд булмай туриб хаёт билан видолашишга махкум. Чакалокка тикилиб, Гулширин-нинг юраги калкиб кетди. Ё тавба, бун-чалар Сарварга ухшамаса бу гудак! Бошка-бошка оналардан тугилган бо-лалар бир-бирига шу кадар ухшаши мумкинми? Гулшириннинг наздида ту-гилиши билан улим билан курашаётган бола кундошининг эмас, узининг бола-сидек куриниб кетди. Тугилиб, хаётни эмас, зулматга ботган бу кузлар Сарва-ржоннинг кузлари эди гуё. Пешонасини совук тер босди. Гандираклаганча эшикдан чикди.
- Синглингизнинг санокли соатлари колган булиши мумкин, - деди унинг ортидан чиккан врач. Гулшириннинг вудудига титрок кирди. Бу ерга келаёт-ганида Нозиманинг кузларига бокиб, "менга берган азобларинг эвазига шу куйга тушдинг" демокчи эди. Аммо хо-зир касд олиш истагидан асар хам кол-маганди.
- Синглим...нега бу ахволга тушди? - суради у.
- Куп кон йукотган. Зудлик билан кон куйилмаса бемордан ажраб колишимиз мумкин. Тугрук огир утди. Аммо синг-лингизнинг кон гурузига тугри келади-ган кон топиш мушкул. Беморнинг кон гурухи манфий туртинчи гурух экан.
- Унда нега унинг хаётини саклаб колишга харакат килмаяпсизлар?
- Гап шундаки, манфий туртинчи кон гурухи жуда кам одамда учрайди. Донорлар руйхатида хам бу гурухга мансуб одам йук экан.
- Синглимнинг эри...каерда? - Гулширин кит этиб ютинди.
- Ота-онангизга хабар бергани кетган.
Сизнинг келишингизни билмаган булса керак. Сиз билан ака-укаларингиз кел-ганми? Улардан бирортасининг кон гу-рухи манфий туртинчи гурух булиши мумкин. Хар бир дакика ганимат.
Гулширин узини Нозиманинг опасиман деб таништирганида иш бу кадар тус олиб кетишини уйламаганди.
- Синглимга...узим кон бераман, - деди кутилмаганда. Врач унга ишонкирамай каради.
- Менинг кон гурухим хам манфий тур-тинчи, - бу гал Гулшириннинг овози катъий чикди. - Вактни йукотмайлик, айтинг, каерга киришим керак?
Гулширин рост сузлаётганди. Такдир-нинг аччик хазилини карангки, кам уч-райдиган манфий туртинчи кон гурухи-га мансуб Гулширинга кон гурухи узи-ники билан бир хил булган аёлни кун-дош килиб куйибди. Яна бир калтис ха-зилни курингки, улим билан олишаётган кундоши Гулширин кон берса тирик ко-
лиши, аксинча, "менинг хаётимни захарлаган эди, энди ундан кутуламан" деб, кон беришдан бош тортса мангуга бу хаётни тарк этиши мумкин. Гулширин биринчи йулни танлади. Хозир унинг кунглида заррача рашк ва адоват колмаганди. У карор кабул ки-либ булганди....
Кейинги вокеалар гуё тушида кечди. Гулширинни махсус хонага киргизди-лар, билаги богланди, хамшира томири-га игна санчди. Аммо у огрикни хис эт-масди. Калбига етказилган огриклар олида бу нима булибди...
Канча вакт утганини билмайди. Тепа-сига келган Нозиманин врачини куриб хаёли узига келди.
- Муъжиза руй берди. Биз тирик коли-шидан батамом умид узган бемор яна хаётга кайтди. Сизга рахмат.
Гулширин маъюс жилмайди.
- бемор сизни курмокчи.
Гулширин бу гапни эшитмаганликка олди.
- Мен боришим керак. Уйдагилар каер-га кетли экан деб утиришгандир.
- Синглингизнинг олдига кирмайсизми?
- У мени синглим эмас, кундошим...
- Ким дедингиз? - яхши эшитган булса-да, кайта суради врач.
- Нозима кундошим! Гулширин эшик то-монга юрди.
- Тавба-а! - анграйиб колди врач аёл. - Шунакаси хам буларканми?
Каридорга чикканида Зохидга кузи тушди. Эрининг киртайиб колган кузла-ри унга миннатдорчилик ила бокарди. Зохид Гулширин томон келиб, унинг ку-лидан тутди.
- Размат сенга...- эрининг овощи титраб чикди. У бошка хеч нарса дейишни бил-масди.
Гулширин индамади. У хозир бир би-ровни куришни, на бирор суз эшитишни истарди. Факат ва факат ёлгиз колиш-ни истаётганди. Тугрукхонадан чикиб, уйга шошмади. Оёклари уни бегона ку-чаларга бошлади. Бир пайтлар угай онаси Мавлуданинг телефондаги гапи-ни эшитган пайтидаги каби куча кезди.
Уйга борганида кеч туша бошлаганди. Дарвозадан кириши билан кайнонаси уни кутиб олди. Афтидан, у хам булиб утган вокеадан бохабар.
Зохид телефон оркали айтган булса керак.
- Каерларда юрибсиз, келин? Хавотир-ланиб улдим-ку, - деди ташвишланиб Холида хола.
- Ойи, жуда холдан тойдим. Илтимос, хеч нарса сураманг, - Гулширин судра-либ уйга кирди. Ортидан югуриб кирган болаларининг шовкини хам ёкмади. У кузлариниюмб, хамма нарсани унутиш-ни истарди. Канийди, унута олганида...
Ташкаридан овсини Ироданинг овозиэшитилди
- Тавба! Овсиним узини фаришта деб уйлаяптими? Хеч замонда кундошининг хаётини саклаб коладими одам? Кундошлар бир-бирини отишга ук тополмайдию...
- Бас килинг, келин! - Холида холанинг кескин овози янгради. У биринчи маро-таба Иродага каттик гапирди. - Сиз ни-маниям тушунардингиз? Гулширин ке-лин бир инсоннинг жонини саклаб кол-ди.
- Эрини тортиб олгани учун рахмат ай-тиш учун шундай килибди-да, - буш келгиси келмади Ирода.
Гулширин кузлаоини каттик юмиб ол-ди. Одамлар нима деса деяверсин, энди унга фарки йук.
Эртаси куни нонуштадан кейин энди-гина кир ювишга уннамокчи булиб тур-ганди, кучага уйнагани чикиб кетган Сарвар югуриб кирди.
- Аяжон, сизни бир хола чакиряпти.
Гулширин кулини артаркан, "Чакираёт-ган ким экан?" деган уй утди хаёлидан. Кушнилар шундок кириб келаверишади.
Дарвоза ташкарисида урта ёшларда-ги бир аёл турарди. Унинг кузлари Гул-ширинга таниш куринди, аммо аёлни танимади.
- Келинг, опа...- деди кимтиниб.
Аёл шитоб билан келиб, Гулширинни багрига босди, юз-кузларидан упди. Тинмай "Узим ургилай сиздан! Сизни бизга юборган худойимга шукур!" дер-ди. Гулширин бегона аёлнинг нега бун-дай килаётганига тушунмай, бир муддат гангиб колди. Аммо аёлнинг мехрли иссик багрида эриб кетгандек булди. Бу аёл унга онасини, унинг она-лик тафти уфурган багрини эслатган-дек булди. Бир оздан кейин аёл уни багридан бушатди, юзини юваётган куз ёшларини кафти билан сидирди.
- Кизим, Гулширин кизим...- энтикиб, гапиролмади аёл. - Сиз энди менинг ки-зимсиз. Бир кизим энди иккита булди. Аммо сиз унинг хаётини саклаб колди-нгиз. Кизим етказган озорлар учун мен кечирим сурайман. Уни кечиринг, кизим
Гулширин бу аёл Нозиманинг онаси эканини тушунди. Унга нима дейишни билмай, туриб колди.
- Нозима...нинг ахволи яхшими? - сура-ди бир оздан кейин тутила-тутила.
- Худога шукур, яхши, - аёл синик жил-майди. - Сиз булмаганингизда ёлгизги-на кизимдан айрилиб колардим.
Боласининг ахволи хам яхши. Бугун ча-калокни онасига эмизишга беришди. Кизим, яна бир илтимос билан келдим. Утинаман, раъйимни кайтарманг.
- Кандай илтимос? - ажабланди Гулши-рин.
- Мен билан тугрукхонага, Нозимани олдига борсангиз.
- Йук, бундай килолмайман, - Гулширин оркага тисарилди.
- Илтимос, йук деманг, кизим, - аёл унинг кулларидан махкам тутди. - Сиз-ни кизим деганман. Фарзанд онасига йук дея оладими?
Гулшириннинг кузларига ёш келди. Каршисида уз онаси тургандек булиб туюлди гуё
- Майли, сиз билан бораман, - деди куз ёшларини артиб.
Улар Нозима ётган хонага кириб кели-шганида кундоши чакалогини багрига босганча, ундан кузини узолмасди. Гулширинни куриб, урнидан турмокчи булди, аммо мадори етмади. Онаси Но-зиманинг оркасига ёстик тираб, утирги-зди.
- Тузукмисиз? - Гулширин кундошига бундан ортик суз айта олмади. Нозима утирган жойидан унга кул узатди: Опа! Гулширин беихтиёр Нозиманинг кули-дан тутди.
- Мени кечиринг, опа, -хикиллади Нози-ма.
Нозиманинг онаси уларнинг иккисининг хам кулидан тутиб, уз кукси устига куйди.
- Нозима, сенга бир гап айтаман, гапла-римни яхшилаб эшит, - деди кузлари ёшланиб. - Бир марта катта хато килиб, мени ва отангни норози килдинг. Уша хатоинг окибатида бегона шахарда саргардон булдинг. Бир марта деворга урилган бош кайта тегмаслиги керак.
Лекин сен яна хато килибсан. Сен севги, мухаббат деб атаган туйгу кузларингни кур килиб куйибди. Сен ва Зохид етказ-ган ранжлар бу аёлни не куйларга туширгани ёлгиз унинг узи-ю, худога аён. Сен бу аёлнинг эрини, болаларини-нг отасини тортиб олдинг. Лекин у мард экан. Бошка аёл булганида кундошини-нг улим остонасида ётганини куриб, ич-ичидан кувонган буларди балки. Лекин бу аёл сенга кон бериб, улимдан саклаб колди. Энди бир умр ундан карздорсан.
Томирингда Гулшириннинг кони окяпти.
Энди сизлар кундош эмас, опа-сингил-сизлар, Гулширин менга киз булади.
Шуни билки, опа-сингил бир-бирининг эрига куз олайтирмайди. Болам, бизни норози килганинг окибатида бошингга огир ташвишлар тушди. Агар мени рози килишни, болангни багрингга босиб, унинг яхши кунларини куришни истаса-нг, менга суз бер: шу дакикадан бошлаб Зохиддан воз кечасан! Уни бир умрга унутасан. Гулширин билан киёматли опа-сингил булиб коласан. Агар гапим-га кунмасанг у дунё-бу дунё сендан рози булмайман!
Гулширин хам, Нозима хам ток урган каби бирдан кулини тортиб олди:
- Ойи-и! - ингради Нозима кузларини чирт юмиб.
- Керакмас, мен эримни кайтариб олиш учун бу ишни килганим йук, - Гулширин лабини каттик тишлади.
- Нозима суз бер! - овози кескин янгра-ди аёлнинг. - Сен Гулшириннинг сингли-сисан, сингил уз опасининг эрига куз олайтирмайди. Шу пайтгача нимаики булган булса, барини унут. Сен Гулши-риндан жон карздорсан. Бу карзни бир умр тулай олмайсан. Агар Зохиддан воз кечмасанг худо сени жазолайди. Болангнинг хаёти эвазига бахтли була оласанми?
- Йук,ундай деманг!-Нозиа худди биров боласини тортиб олаётгандек чакало-гини багрига каттикрок босди.
-Унда касам ич: Зохиддан воз кнчаман деб касам ич.
- Суз бераман...- титраб-какшади Нози-ма.
- Сиз хам суз беринг, кизим, - ёшли куз-ларини Гулширинга кадади аёл. - Мени-нг нодон кизимни каргамасликка, уни огриниб эсламасликка суз беринг. Токи мана шу гудаккинаси эсон-омон улгай-син. Ахир, опа-синглимири каргамайди-ку...
- Хеч качон каргамайман, - шивирлади Гулширин куз ёшларини тиёлмай. - Каерда булса хам боласи билан бирга омон булсин.
- Энди кунглим хотиржам, - деди Нози-манинг онаси. - Мен Нозимани узоклар-га олиб кетаман. У сизни бошка безов-та килмайди. Отасига кунгирок килиб, тайинладим-уйни сотиб, бизни хеч ким танимайдиган жойларга кучиб кетамиз. Пешонасида булса Нозима узига суянч, боласига оталик киладиган бирор ки-шини учратар. Гулширин кизим, энди йулларимиз туташмаса-да, шуни били-нгки, каердадир сизни доим дуо килиб турувчи онангиз ва томирида сизнинг конингиз окаётган синглингиз бор. Дуоларим сизни бало-казолардан асрасин...
Уч аёл бир-бирини кучиб узок йиглади Эхтимол, бу куз ёшлар уларнинг калби-даги нафрат ва алам, рашк туйгусини ювиб кетгандир...
Эртаси куни Нозима ва чакалокни ку-ришга келган Зохид уларни палатадан тополмади. "Хотиним билан углим каерда?" деган саволига жавоб урнида врач унга букланган бир варак когозни узатди. Когоздаги Нозиманинг чиройли дастхатини дарров таниди:
"Зохид ака! Кисмат бизни учраштирган эди, энди яна унинг узи айиряпти. Сиз-ни чин дилдан севдим, бунинг учун так-диримдан розиман. Аммо энди йулла-римиз бошка-бошка. Атиги бир неча кун илгари менга кундош булган хоти-нингиз Гулширин энди менинг опам. Чунки томиримда унинг кони окяпти. Опасининг бахтига чанг солиш сингил-нинг иши эмас. Гулширин опам туфайли хаётга кайтдим, боламни багримга бос-дим. Илтимос, унинг кузидан ёш окиз-манг. Биз туфайли чеккан озорлари хам етарли. Шу дакикадан бошлаб мен сизни унутдим, сиз хам мени унутинг. Мени изламанг, Нозима".
Зохид турган жойида тош каби котиб колди...
Давоми бор

💥КУНДОШЛИ УЙ. - 979038132982

Комментарии