💥МАРДИКОР КИЗ.

3-кисм. (Реал вокеа)
Гр:🔥Ҳикоя ва қиссалар 🔥
Барно хамишагидек Мохигулни куриб чехраси ёришиб кетди. У тутинган синг-лиси билан упишиб куришгач, бувисини-нг хол-ахволини суради, сунг дабдуру-стдан кошларини учириб жилмайганча деди:
- Биласизми, сизни кеча эрталаб ким сураб келди?
- Ким суради? - хайрон булди Мохигул.
Барно охиста, сирли овозда шипшиди:
- Якинда ишлаганимиз фирманинг бош-лиги!
Аввалига Мохигулнинг юраги шув этиб кетди.
- Менда нима иши бор экан?
Мардикор аёл маккорона киёфада кулди:
- Ёш йигитнинг ёшгина кизда нима иши булиши мумкин? Ха...лаббай?
...Барнонинг тегажоклик килиши Мохи-гулнинг гашини келтирди.
- Ха, энди, сураган булса сурагандир-да. Дарвоке, уша куни бир иш таклиф килганди, балки шунга келгандир.
- Ол-а, шунча аёл колиб, айнан сизга иш таклиф килибди-да!...
- Куйинг шу гапларни, Барно опа, - аччик килди Мохигул.
Барно юзига бир оз жиддий тус берди.
- Лекин айтиб куяй, унака бойвачча йигитлардан куп нарса кутса булади. Эхтиёт булинг, - сунг яна кулимсиради. Лекин буйнидан ип утказиб олсангиз ошигингиз олчи.
...Мохигул аччикланганнамо тарзда, тинмай бидирлаётган Барнодан юз угирди.
...Шу тобда у "Нега излаб келибдийкан? Менда нима иши бор экан ёки уша так-лиф?..Кизик...галати йигит экан" дея соддаларча уйлар огушида безовта эди. Кунглининг ярми коронги булса, ярми ёруг: ёруг томони Аъзамнинг хуш-руй, истарали чехраси зохир булса, ко-ронги кисмида у йигитнинг Мохигул учун номаълум булган жихатлари пинхоний ва мавхум. Уша куни Мохигул то бир буюртмачининг иши билан мар-дикор бозорини тарк этгунларича, хар дакикада уша йигит-Аъзамнинг келиб колишидан юраги така-пука булиб кутиб турди. Унинг юрагига эса бундайин тушуниксиз хадик ва хаяжон илк бора мехмон булганди.
Бу ажабтовур туйгу Мохигулнинг юрагига такрор ташриф этган он куйидагича содир булди: куёш уфк сари мук тушиб, коронгилик шаркий томонга уз соясини ташлай бошлаган пайт. Мохигул бувисининг ахволидан хабар олиб уйга кайтаётганди. У йулак буйлаб кетаркан, ортидан охиста таъкиб килиб келаётган хориж русумидаги кора автомобини пайкади. Куз кири билан назар ташлаб, машина-нинг бошкарув томонида утирган Аъзамнинг чехрасини кургач, титраб кетди. Кизнинг кадам олиши тезлашди. Аъзам машинасини бирров илдамлатиб Мохигулдан ун беш кадамча нарида тухтатди, сунг кескин харакат билан уловидан тушиб, кизга пешвоз чикди.
- Яхшимисиз, Мохигул?
Киз унинг олдида истамайгина тухтади.
- Менда гапингиз борми?
- Шундай узим...Сизни кургим келди. - Аъзам дадилрок гапиришга тиришаёт-гани шундоккина сезилиб турарди.
- Мендан нима истайсиз? - деди Мохигул, сунг зардали охангда давом этди: - У куни мени суриштириб бориб-сиз. Ёки мардикор аёллар олдида иснодга куймокчимисиз?
Аъзамнинг чехрасида упкаланганнамо ифода балкиди.
- Нега ундай дейсиз? Бор-йуги сизни кургим келди. Шунинг учун...
Мохигул чурткесарлик билан деди:
- Мана куриб хам олдингиз, энди мен кетай. - У шундай дея кетмокка чогланганди, Аъзам унинг билагидан тутиб тухтатди:
- Нега узингизни бундай тутасиз? Мен бор-йуги сизга ёрдам бермокчийдим. Хозирги ахволингиздан хабардорман, шунинг учун ёрдам...
- Канака ахвол? Канака ёрдам - ажаб-ланди киз.
- Мен хаммасини эшитдим, хатто бувингизнинг касалхонада ётганини хам.
- Ким айтди сизга буларни?! - деркан Мохигулнинг юзига истехзоли ифода балкди. - Ха, буларнинг хаммасини Барно опа айтган сизга, шундайми?
- Нима бупти айтса?! Бунинг нимасини ёмон? Ахир...
- Балки у, - дея Аъзамнинг сузини булди Мохигул, - "хозир бечора кизнинг бошига куп кургуликлар тушган, унга пулдан карашинг" деб хам айтгандир, шунинг учун ёрдам бераман деяётган-дирсиз?!
Аъзам безовталаниб бош чайкади.
- Унака дегани йук. Менинг узим сизга холис ёрдам бермокчиман.
- Нима учун?
- Билмайман. Шуни хохлаяпман.
Мохигул жигибийрон булиб деди:
- Яхши йигит, мени тинч куйинг. Шусиз хам ташвишим бошимдан ортиб ётибди Агар шунчалик рахмдил экансиз, атрофда ночор ахволда яшаётган оилалар куп, шуларга ёрдам беринг. Мен эса ёрдамга мухтож эмасман.
Мохигул зардали кадам ташлаганча Аъзамни тарк этди. Йигит эса уни такрор тухтатишга журъат этолмади. Кизнинг ортидан шалвираганча бокиб колар экан, уйларди: "Нега менга аччик килади? Мен бор-йуги кумак бермокчийдим-ку! Бунчалар магрур..." Аъзам шу уйлар билан машинасига утирди ва уйланиб колди. Бир зум туриб, сунгсиз уйлар исканжасидан кутилмок истаб, магнитофон кулогини буради. Карнайдан эса кандайдир хофизнинг хижрон хакидаги мунгли кушиги таралди. Бундан Аъзамнинг хис-туйгулари баттар жунбушга келиб, кескин хамда асабий харакат билан магнитофонни учирди. Шундан сунг рулга ияк тираб хозиргина Мохигул кетган томонга хомушгина нигох ташлади. Уни умид талвасасига солган малак ушбу куча сари сингиб кетганди, худди унинг юрагига сингигандек.
Мохигул хаётида чакмокдек пайдо булган бу йигитни канчалик хаёлидан кувмасин, унинг сехрли кузларини унутолмасди, гуё уша нигох уни "гипноз" килиб куйгандек. Юкоридаги ташбехимиз балки уринсиздир, чунки чакмок бир ёнади-ю учади, йигит эса Мохигулнинг хаётига тобора кириб борарди. У тез-ез рубару келар ва бора-бора хис туйгуларини хам пинхон этмай куйганди. Аъзам баъзида мардикор бозорига куринарлик жойда, машинаси салонидан туриб Мохигулни кузатар, буни пайкаган киз эса аламини Барнодан олмокка хезланарди:
- Нега унга мен хакимда маълумот бердингиз? Энди ёрдам бераман, дея холи-жонимга куймаяпти.
Барно эса кошларини кериб лабини чуччайтириб мазах килгандек дерди:
- Вой, нима кипман? Айбим сизга яхшилик тилаганимми? Аъзамжон жуда ажойиб йигит куринади. Ёмон булганида бир-икки кун ортингиздан юрарди-да, э бор-э деб кетворарди. Балки тажовуз хам килармиди. Ундай бой йигитларнинг кулидан куп иш келиши мумкин.
Барнонинг бу хазил аралаш айтган сузлари Мохигулнинг аччигини чикарарди:
- Мен сиздан кутмагандим.
Бу гапдан Барно жиддий тортди:
- Мохи, сингилжон, мен бувингизни уйладим зора шу йигит пулдан карашса
- Э, нима, гадоймизми? Бахоли кудрат пул топиб турибман. Бу йигит кейинги пайтларда хис туйгуларини дастурхон килишга утди.
Барно кулди:
- Яхши куради-да, кокиндик.
- Э-э, Мохигул шундай дея бу нохушдек туюлган сухбатга чек куйишга харакат килиб, опахонидан нари кетди.
Мохигул ишга улгуриш максадида эрта сахар туриб шифохонага шошилди. Бувисидан хабар олгач, унинг шифокори хузурига кирди. Шифокор аллакандай беморнинг касаллик варакасини куздан кечириб утирарди.
- Ассалому алайкум, - деди эшик кокиб Мохигул ичкарига кираркан.
- Ваалайкум, - шифокор варакдан бош кутарди, сунг кузойнагини ечиб кизга разм солди.
- Келинг.
Мохигул шифокор курсатган стулга утирди ва унгайсизланиб деди:
- Духтир ака, халиги ваъдамнинг устидан чиколмадим. Шунга... У хижо-латланганидан тутилиб-тутилиб гапида давом этди: - Илтимос...Бувимга ёрдам беринг, биздан кайтмаса худодан кайтсин.
- Олиб келмадингизми? - чурт кесди шифокор. Унинг овози зардага йугрилиб чикди. Кизгина хомуш тортди:
- Кейинги пайтларда ишим юришмайрок турибди. У шундай деркан яна шифокорга утинчли нигохда бокди. - Ишонинг, икки-уч кунда етказаман. Хозир эса...
Шифокорнинг хафсаласи пир булиб, Мохигулнинг сузини чурт кесди:
- Синглим бувингиз оддий шамоллашга ухшаган касалликни орттирганида, сизга айтмасдан хам енгил дори-дармонлар билан даволаб юборардим, лекин унинг касалини шунчаки дорилар билан даволаб булмайди. Менинг хам тушунинг!
Мохигул ноилож маъюсланиб урнидан турди, шу пайт шифокор унга хайрихох охангда деди:
- Кариндош-уругларингизга айтинг, ёрдам килишсин.
Киз менинг кариндошларим йук демокчи булди, бирок бундан наф йуклигини билиб, майли деганча хонадан чикиб кетди. У йулак буйлаб кетар экан, изтиробли уйлар огушида бугиларди. Нима килсам экан? Аксига олиб мардикор бозорида хам ишлар сусайиб кетди. Бошим котди... Кариндош-уругингиз эмиш...Айтгандай, бувимдан онамнинг манзилини олиб, телеграмма юборсаммикан? Э-э, келган такдирида хам качон келади, номаълум. Колаверса, бугундай колдирмай пул топишим шарт.
Шу хаёллар билан Мохигул касалхона дарвозасидан чикканини хам сезмай колди. Унинг исмини айтиб чакирган овоз сергаклантирди. Шу он нигохи кучада машинасининг капотига суянганча кул ковиштириб утирган Аъзамга тушди. Йигит охиста юриб, Мохигулга якинлашди.
- Яхшимисиз?
- ....
- Бувингизни ахволлари яхшими?
- Яхши, - Мохигул шундай дея кискагина жавоб берди, у ишига шошилаётган эди: - Узр, мен шошиб турувдим.
- Бозоргами?
- Ха.
Аъзам мен хозир деди-ю машинаси сари бориб, кулида когозга уроглик алланима кутариб келди.
- Мана буни олинг, - шундай дея уша бир даста булиб турган когозга уроглик нарсани узатди.
- Буни нима? - ажабланди Мохигул.
- Арзимаган пул. Бувингизнинг дори-дармонига ишлатарсиз.
Кизнинг юзига истехзоли табассум ифодаси югурди.
- Сиз нимага асасланиб буни мени олади деб уйлаяпсиз?
- Мохигул, хозирги шароитда касалхонада даволаниш осон эмас. Мен сидкидилдан бувингизга ачиняпман.
Мохигул деди:
- Буни каранг-а, бегоналарга хам ачинадиганлар дунёда бор экан-да.
- Бегона деманг.
- Бувимга кимсиз булмаса?
- Насиб булса, куёви булиб коларман.
Бу гапдан Мохигул дон котди, сунг Аъзамга синчковлик билан бокаркан:
- Нима дедингиз? - деди.
- Бувингиз касалхонадан чиккач, совчи юбораман. Балки ушанда менинг хиссиётларим самимий эканига ишонарсиз.
Мохигул Аъзамнинг бу дангал сузларини хазм килолмади ва мен кетишим керак деб шартта угирилиб кета бошлади. Йигит эса кулидаги пулни киз томон чузиб мана буни олиб кетинг деганча колди. Мохигул куздан гойиб булгунча ортидан бокиб колган Аъзам бир зум туриб онгига келган фикрдан кунгли ёришиб кетди ва касалхона сари одимлади.
- Мен беморингиз Саломат холанинг кариндошиман, деди Аъзам шифокор эркак рупарасидаги курсига чукиб.
- Хуп, яхши...Хизмат?
- Унинг ахволи калай? Шуни очик-ойдин билмокчийдим.
- Яхши деб булмайди. Аммо кулдан келгунча муолажаларни киляпмиз, - деди шифокор, сунг деди: - Кампирдан шунча вактдан буён бирорта кариндоши хабар олмаганди, энг инсофлиси сиз экансиз.
- Нега ундай дейсиз? Бошка кариндошлар хам унинг соглигидан кайгуришмокда.
- Билмадим. Бу ёги менга коронги.
- Духтир ака, - Аъзам муддаога утди. Мана бу керакли дори ва муолажалар учун. У шундай дея тап этказиб столга уша Мохигул олишни истамаган бир даста пулни куйди. - Яна камчилик булса менга хабар киларсиз. Мана телефон ракамим - Аъзам чунтагидан ташриф когозини чикариб шифокорга узатди. Бу кескин хатти-харакатан шифокор довдираб колди ва бир карточкага бир Аъзамга разм ташлади.
- Пулни анави тумбочкага куйинг, - деди каловланиб.
Аъзам шифокорнинг хадигининг боисини тушунди, мийигида кулиб, пулни курсатилган жойга куйди. Шундан сунг халигина тумшайиб утирган ок халатли шахснинг юзига хайратомуз табассум урлади:
- Кариянинг сиздек кариндошлари бор экан, билмаган эканман.
Шифокорнинг ялтокланиши Аъзамнинг гашини келтирди. У хонани тарк этишдан олдин деди:
- Духтир ака, сиз холага нихоятда эътиборда булинг. Агар у киши отдек булиб кетса, алохида рози киламан. Майли, мен борай.
Шифокор уни йулакача кузатиб куйди. Агар куйиб берса у ушбу химматли йигитни касалхона дарвозасигача кузатиб куйишгача тайёр эди. Аъзам йул-йулакай Саломат холани хам бирров зиёрат этмокни хохлади, бирок бундан андишага борди.
Килган хайрли ишидан мамнун киёфада машинасига мингач, ишхонаси томон шошилди. Аъзам, дархакикат, хайрли иш килди. Зеро, у Мохигулни севиб колмаган такдирда хам бу мардикор кизнинг аянчли вазиятига дуч келганига бефарк караб туролмасди.
....Бу пайт мохигул опахони Барно билан пул топиш илинжида мардикор бозорида турарди. Шу куни мехнат килмок максадида махтал булган Мохигул сергалва хаётида руй бериши мумкин булган дастлабки мудхиш вокеанинг остонасида турганини каёкдан билсин. У охирги маротаба мардикор бозорига чикаётгани етти ухлаб тушига хам кирмаганди. Барно билан сухбатлашиб турган Мохигулнинг фикрини эркак кишининг Менга каранг деган овози тортди. У овоз келган томонга караганида нигохи баланд буйли, гавдали, башанг кийиниб олган, чамаси, эллик ёшлар атрофидаги истарали эркакка тушди.
- Ха, амаки?
Эркак Мохигулга бошдан-оёк разм солгач деди:
- Мен далаховлимга хизматчи ёлламокчийдим. Майлими сиз билан холирок жойга чикиб гаплашволсам?
Мохигул Барнога бир караб олгач, майли деди. Улар четга чикишар экан, Барно хам эргашди, эркак унга эътироз билдирмади.
- Хуллас, - деди эркак четга чикиб тухтагач, Мохигулга юзланиб, - хамма мардикор аёлларни куздан кечириб сизни маъкул топдим. Агар келишолсак олиб кетаман. Сиз учун доимий иш бор.
- Амаки, - дея гапга Барно аралашди. Бу киз менинг синглим булади. Уни ёлгиз юборлмайман.
Эркак Барнонинг хавотирини тушунди.
- Хотиржам булинг, синглим. Хозир далаховлида оилам биланман, - деди ва Мохигулга юзланиб сураи: - ёшингиз нечада?
- Ун саккизда.
- Ана! Сиз катори кизим хам бор.
- Барибир бир узини юборолмайман, - эътироз билдирди Барно. Унинг максадини пайкаган эркак деди.
- Менга бир киши керак. Кунса, шу синглингизни олиб кетаман, йукса..Узингиз биласиз.
Шу пайт Мохигулни кулоги остида шифокорнинг сузлари жаранглагандек булди ва:
- Канча тулайсиз? - деди кутилмаган катъийлик билан. Унинг бу катъиятидан Барно хам хайрон булди,
чунки хамиша угина мижозлар билан келишарди.
- Ойига уч юз минг. Эркак шундай деркан бемайлихотир охангда кушимча килди. Узингизни ишда курсатолсангиз яна кушишим мумкин.
Бу улгуржи ракам Мохигулга маъкул булди, сунг нимадандир истихола килиб суради:
- Амаки, мен розиман, факат...бугун менга олдиндан юз минг бериб туролмайсизми....зарур эди.
Эркак кулди.
- Биринчи кундан-а?
- Шунака булиб колди.
- Бугун бориб уй ишлари билан танишинг. Кайтишингизда пул масаласи бир гап булар.
- Далаховлингиз узокми? - дея Барно яна гапга аралашди.
- Унчалик эмас, шундоккина шахар четида.
Мохигул эркакни хали яхши билмаганлиги боис шарт куйгандек, деди:
- Факат шу биринчи кун, опам мен билан уйингизга бориб шароит билан танишиб чикади.
Эркак рози булди. Улар машинада кетишар экан, эркак угирилиб киздан суради:
- Кизим, исмингиз нима?
- Мохигул.
- Менинг исмим эса Бурхон...Бурхон амаки дейсиз.
Бурхон ака йул-йулакай Шерзод исмли угли ва Шахло деган кизи борлиги-ю хотини Назокат опанинг бир оз феъли торлигигача маълумот берди.
Шу аснода бу далаховлида кишгача булишларини хам таъкидлади. Мохигулга Бурхон аканинг самимий гапириши ва истарасининг иссиклиги дилида бу эркакка нисбатан хурмат куртак ёза бошлашига туртки булди. Улар манзилга етиб боришгач, Бурхон аканинг хашаматли далаховлиси унинг нечоглик бадавлат эканлигини куз-куз килиб турарди. Бурхон ака янги хизматкор сифатида остона хатлаган Мохигулни Назокат опа, яъни уй бекаси билан юзлаштирди:
- Мана шу кеннойингизнинг кумондонлиги остида буласиз, - деди хазил охангида.
...Назокат опа мардикорлар билан менсимайгина тил учида куришгач, эрини четга тортиб алланималарни гаплашиб олди. Сунг келиб Мохигулга юзланаркан, килинадиган ишлар буйича кискача курсатма берди:
- Хоналарни бир бошидан йигиштириб чикасиз. Кейин ховлини тозалайсиз. Опангиз хам бугунча кумаклашарканларда-а?!
У шундай дея Барнога бокди.
- Албатта, бу ерга мехмонга келганим йук, - Барнонинг самимий сузи Назокат опага пичингдек туюлиб кошларини чимирди ва ишга киришинглар дея кеккайганча кадам ташлаб нари кетди. Иморат икки каватдан иборат булиб, хоналари нихоятда куп эди. Хоналар хажм жихатдан бир-биридан фарк килиб, турли равишда безатилганди. Хилма-хил чугдек гиламлару хилма-хил кандиллар ва уй-жихозлари гарнитурлар хоналарга узига хос курк ва жозиба бахш этганди.
- Омадингиз бор экан, Мохи, шундай жойга, айникса, даромадли ишга илашдингиз, - деди Барно хоналарни куздан кечиргач.
- Бу хали номаълум...Опа, бека жуда димогдор куринадими.?
- Э, парво килманг. Харкалай, Бурхон амакингиз яхши инсонга ухшайди.
Пешинга якин Бурхон аканинг кизи далаховлига келди. У янги хизматкорлар билан очик чехрада салом аликни жойига куйгач, кийимларини алмаштирмок максадида хонасига кириб кетди.

💥МАРДИКОР КИЗ. - 914443034358

Бирпасдан кейин эса тор шим ва кенг куйлак кийиб буйнига тилло занжир илиб олган Шерзод йулакда пайдо булди. У янги хизматкорларга бузрайганча бокиб утиб кетди. Унинг, айникса, Мохигулга ташлаган назари галати эди. Йигитнинг хати-харакати Барнонинг иззат-нафсига тегиб "Соков булса керак" деди киноя билан. Тушлик пайти Назокат опа бошчилигида таом тайёрланди. Аввалрок бека Барно билан Мохигулга "сизлар ошхонада овкатланасизлар" деганди, бирок Бурхон аканинг амрона таклифи билан улар хам оила даврасига кушилишди. Бундан Назокат опанинг юзида эътироз ифодаси соя ташлаган булса-да, эрининг раъйига карши бормокка журъати етмади. Тушлик махали эрка киз Шахло Барно ва Мохигулни саволга кумиб ташлади:
- Купдан бери бу иш билан шугуллана-сизларми?
- Ха, - жавоб берди Барно.
- Мардикор бозорида аёллар хам купми?
- Етарлича бор.
- Баъзи номардлар мардикорларни ишлатиб пулини бермай кетади дейишади, шу ростми?
- Буп туради, - истамайгина деди Барно
Назокат опанинг "Шахло"! - дея кизини жим булишига ундагани бекор кетди. Киз бу гал Мохигулга юзланди.
- Ёшингиз нечада?
- Якинда ун саккизга туламан, дея жавоб берди уялибгина овкатланиб утирган Мохигул.
- Вой, тенгкур эканмиз, - деди жилмайиб Шахло, сунг янги сухбатдошини хам узи кизиккан саволларга гирифтор этди:
- Ёшгина була туриб мардикор бозорига чикаркансиз-да?
- Ха.
- Ота-онангиз индашмайдими?
Навбатдаги бу савол Мохигулни кийнаб куйди. У огзидаги бир тишлам нонини хам ютолмай тарадудланиб колди. Шу пайт Бурхон ака унинг жонига оро килди.
- Шахло! Киз бечорани овкат егани куясанми, йуки?!
Киз отасининг даг-дагасидан хайикди чоги, ортик лом-мим демади. Халиги, Барно "соков" дея киноя этган йигит эса хамон жим. У ён телефонининг "наушник"ини кулогига такиб олганча бамайлихотир овкатланарди. Кечга томон Бурхон ака уша илтимос килинган юз мингни Мохигулнинг кулига тутказар экан, деди:
- Кизим, умид киламанки, мени уялти-риб куймайсиз. Эрталабдан шу ерда булинг.
- Хуп булади, - деди Мохигул хурсанд булиб...Улар кайтиб келишгач, Мохигул Барно билан хайрлашаркан, халиги пулдан опахонига хам узатди:
- Барно опа, мана буни олинг.
- Э-э, жиннимисиз? Нималар киляпсиз? Нима учун оларканман?! - эътироз билдирди Барно ховликиб.
- Опа, мени деб бугунги кунингизни бекор утказдингиз. Олаколинг. Ахир, бола-чакали аёлсиз.
- Мени хафа киляпсиз, - деди Барно упкалаганнамо охангда. Опа-сингилчи-лик шу булдими? Бу пулларни бувингизнинг дори-дармонига ишлатинг.
Мохигул Барнони пулни олмокка харчанд уннаб кундиролмади ва хайрлашув они деди:
- Барно опа, уша одам сизни хам ишга олганида ажойиб буларди, - сунг чехраси ёришиб давом этди: - Лекин ишонинг, у ерда ошиб борса бир ой ишлайман. Бувим касалхонадан чикса мен албатта яна сизнинг олдингизга мардикор бозорига ишга чикаман.
Барно эътироз маъносида бош чайкади:
- Оббоо асалим-эй, шундай ёгликкина ишни ташлаб нима киласиз? Барнонинг ахволини куриб турибсиз-ку!
- Барибир сиз билан ёнма-ён ишлагим келади.
Бу икки захматкаш ожизанинг хайрлашиши хамишагидан-да огир кечди.

- Синглим, кечикдингиз, деди шифокор шошиб кирган Мохигулга кузойнакдан муралаб.
- Нима?! - Мохигулнинг хуши бошидан учаёзди, онгига келган чакмокдек уйдан юраги кинидан чикиб кетаёзди. Буни пайкаган шифокор сузини купол баён этиб куйганини фахмлади ва шошиб:
- Бир кариндошингиз сарф-харажатла-рни бериб кетди, - деди.
Мохигул тин олди ва курсига беихтиёр чукди:
- Канака кариндош.
Шифокор эркак чунтагидан Аъзам бериб кетган "ташриф" карточкани чикарди ва:
- Юлдашев Аъзам, - деди бамайлихотир укиб.
Мохигулнинг юраги жиз этди. "Барибир айтганини килибди-да", дея уйларкан, шифокорнинг хузуридан чикди ва бувисинининг хонаси сари одимлади.
У "шифокор уйига кетиб колмасидан ушлай" деган максадда тугри унинг хузурига кирганди, шу боис халигина оний дахшатли туйгуни туйишга мубтало булди. Мохигул бувиси ётган хонага якинлашаркан, бу оний туйгу шунчалик таъсир этгандики, агар у давомий булса буни кутаролмаслигини тасаввур этаркан, юраги орзикиб кетди Мохигкл Саломат хола билан бироз сухбатлашиб утирди. Сунг бувисининг эътирозига карамай кучага чикиб тунги ошхонадан кабоб олиб келди ва Саломат холани куярда-куймай ундади.
- Болам, сен жуда кечга колмасдан уйга кайт, - деди Саломат хола овкат-ланиб булгач.
- Уша уй сизсиз менга татимаяпти, - дея Мохигул бувисининг кафтини юзига босди.
- Куп эзилма, айланай, насиб булса тез кунда бу ердан чикарман. Хозир анча тузукман. Дарвоке, бугун анави шифокор йигит атрофимда парвона булиб колди.
Мохигул бунинг боисини билса-да:
- Ха, энди вазифаси шу булганидан кейин парвона булади-да, - деб куя колди. Бир зумдан сунг кизгина истамайгина бувисининг тарк этди. Шу кеча одатига хилоф равишда кушни киз Гулчехрани чакирмади. Айни чогда унинг кунгли ёлгизликни тусарди. Мохигул куча эшигини ичкаридан тамбалагач, хонасига кириб борди, чирокни ёкди, аммо унинг кунгли хамон коронги эди. Бундан у хайрон булди. Бувисининг ахволи яхши, колаверса, яхшигина иш топди, бирок кунгилни шод килувчи ходисалардан катъи назар, шуури тун каби зим-зиё. Туйгус, тасаввурида Аъзамнинг сиймоси пайдо булди-ю, унинг нурли чехрасидан ёруглик таралиб кизнинг кунгли ёришди. Мохигул Аъзамнинг балки куёви буларман" деган гапини эсларкан беихтиёр кулимсиради.

Куёш уфк багридан бош кутарган он, Мохигул хам ёстикдан бош кутарди. У алламахалгача ухлолмай чиккани боис хамон киприклари уйку истаб акага берган ваъдасани эслаб киприкларнинг кайта жипсланмогига монелик киларди Мохигул апил-тапил юзини ювиб олгач, одатига биноан чой хам ичмай ишига шошилди. У бир оз хаяллагани учун Назокат опа норози киёфада хумрайиб карши олди.
- Ха, хозирдан килик чикаряпсизми?
- Кечирасиз, - айбдорона бошини хам килди Мохигул.
- Бупти, ишга киришинг. Кеча кечкурун мехмонлар келганди, уй тузиб ётибди.
...Мохигул бекани олдида кечикканини-нг айбини ювмокчи булгандек, шошилинч ишга киришди. Бу пайтда Бурхон ака ишга, фарзандлар эса укишга кетган чоги, хонадонда бекадан узга хеч ким йук эди. Мохигулнинг Барносиз илк иш куни шундай бошланди.
У нечоглик тиришмасин, Назокат опанинг тан-бехларига дуч келарди ва бундан дили каттик огриган пайтлари Бурхон ака бехабар булса-да, айтган хайрихох сузлари дилига малхам буларди.
Мохигул беканинг хурмача киликларига куникишга харакат килар экан, бошида Бурхон ака хотинини таърифлашда бир оз аяганига амин булди. Айникса, бир марта ошхонада Мохигул бехосдан идиш-товокни тушириб юборганида Назокат опанинг пишкириб:
- Нима бало, кулингиз шолми? Шуни айтадилар-да етимни худойим етти марта ерга уриб етим килади деб! - дея писанда килгани Мохигулни нихоятда укситди, бирок дили котиб, кейинги пайтларда бундайин хурланишларга куникиб колган кизгина куз ёшларини бу бадхулк аёл олдида тия олди. Мохигулнинг бахтига бу уйда Бурхон акадан ташкари кунглини кутарувчи ва унга дугонадек булиб колган киз-Шахло бор эди. Тугри, бу киз хам баъзида калта уйлаб ноурин гаплар айтиб куйса-да унинг калбининг тозалигини билган Мохигул гапларини узига огир олмасди. Шахло пединститутнинг биринчи курс талабаси булгани боис купинча вакти укиш ва дарс килишда утарди. У нечоглик куп китоб укимасин, хаётнинг аччик-чучугини эрта тотишга махкум булган киз-Мохигулнинг олдида дунёкараши ёш кизчаларники кадар фаркланарди. Тунгич угил Шерзодга келсак, хукукшунослик олийгохида укирди, аммо у укишга хохлаганида бориб, хохламаганида бормасди. Бунга Назокат опа норози булса-да, доимо иш билан банд юриб, углига эътибор беролмаётган отага ошкор этмасди. Бу хонадонда хизматкор киз сухбатлаш-майдиган ягона одам хам шу - Шерзод эди. У камгап йигит эди, аммо баъзида Мохигулга тикилиб колишлари кизгинани овчига дуч келган улжа холатига солар, айникса, ховли юмушлари билан куймаланиб юрганида Шерзоднинг деразадан бокиб туришлари асло самимий бокишга ухшамасди. Мохигул бу хонадон хаётига куникишга харакат килар, бу хизматкорлик вазифаси эса унинг наздида мардикор бозори хиёбонида уззу-кун мижоз кутиб утиришдан маъкулрок эди. Зотан, Бурхон аканинг хушмуомаласи окибатида хосил булган мехр уни бу хонадондаги вазифасининг баркарорлигини мустахкамларди. Гохида тутинган опасини согина бошлаган Мохигул Барнони кургиси келар, аммо бунга имкон тополмасди. Орада бувиси хам касалхонадан чикди. Бу сафар Мохигул килаётган ишини Саломат холадан сир тутмади. Айни пайтда онахон хам набираси ишлаётган хонадоннинг турмушидан огзаки маълумот олгач, "хархолда, мардикор бозоридан дуруст" деган фикрга бориб, Мохигулга монелик билдирмади. Бундан рухланган киз эса хизматкорлик деб аталгувчи касбидан умуман истихола килмай куйди. Колаверса, сахий амакининг бераётган салмокли ойлиги бу факир рузгорга жуда аскотаётганди.

Аъзамнинг кейинги пайтларда кули ишга бормай колди. Вахоланки, айни чогда фирма ишлари нихоятда авж палласига чикканди. Яхшиямки, ишби-лармон уринбосари Фарход унинг урни-ни билдирмай турибди, йукса ташкилотнинг холи нима кечарди, бу ёги коронги. Аъзам Мохигулни излаб куп бора мардикор бозорига борди, бирок унинг гузал сиймосини узокдан булса-да курмокка мушарраф булол-мади. Ошик йигитнинг кузи факат мардикор аёллар ичидаги таниш чехра - Барнога тушарди, аммо севгилисидан дарак йук. Бундан токати ток булган Аъзам нихоят Барнога якинлашди.
- Ассалому алайкум, опа!
- Э-э, яхшимисиз, Аъзамжон?
- Яхши, рахмат...
Барно уни хамиша йул четида машина-сида утириб кутишларини пайкаган булса-да, деди:
- Куринмай кетдингиз?
- Юрибмиз...- Аъзам шундай дея курук-кина жавоб кайтарди, сунг бошка аёлларни улар томон кизиксиниб аланглаётганларини пайкаб:
- Опа, холирок жойга чиксак буладими? - деди утинганнамо охангда.
- Майли, - Барно йигитнинг ортидан эр-гашди.
- Барно опа, - деди Аъзам тухтагач, - сиздан бошка мени Мохигул билан богловчи восита йук. Илтимос, айтинг у каерда?
- Узим хам уни бир ойдан бери курганим йук.
- Нега? - Аъзам безовталанди. - Унинг уйи каерда?
...Барно бир оз иккиланиб турди, сунг йигитнинг илтижоли нигохига дош беролмай деди:
- Уйига хеч бормаганман, факат кучасини биламан.
Аъзам кувониб кетди, чунки унга шунинг узи кифоя эди. У Барнодан куча номини билиб олгач, минг ташаккур изхор килиб машинаси томон кетди. Барно Аъзамнинг ортидан термулиб колар экан, бир пайтлар эри хам шу йигитдек уктам ва куркам булган онларини куз олдига келтирди ва чукур хурсиниб куйди.
Кейинги пайтларда юриш-туриши тубдан узгара бошлаган углининг тушкун кайфиятидан хавотирлана бошлаган Ботир ака билан Муяссар опа кечки тановул пайти суз котишди.
- Углим иштаханг йукми, овкат ейишингнинг мазаси йук?
Паришон утирган Аъзам отасининг саволидан сергакланди:
- Нима?
- Кейинги пайтларда жуда узгариб колдинг, тинчликми? - Ботир ака муддаога утди.
- Нега энди?
- Фарзанд уз ота-онасидан сир сакламаслиги лозим, - дея Муяссар опа гапга аралашди.
- Сир саклаб нима килибман?.
- Углим, - Ботир ака шундай дея вазмин охангда гап бошлади: - Агар ишхонангда бирор машкулотларга дуч келаётган булсанг айт, кулимдан келганча ёрдам бераман.
Аъзам бош чайкади:
- Дада, ишларим жойида хавотирланманг. У шундай деркан, Мохигул хусусида ота-онасига ёрилиш мавриди келганини хис килди, бирок бунга жуърати етмаётганди. Шу пайт Ботир аканинг хазил аралаш:
- Мабодо бирорта кизни севиб колган булма, хойнахой? Мен хам онангни учратганимда худди сендек камсукум булиб колгандим, - деб айтган гапи таъсирида Аъзам:
- Мабодо шундай булса-чи? - деб юборганини билмай колди.
Ботир ака билан Муяссар опа куз уриштириб олишди, сунг ота-она яна углига юзланди:
- Нима буларди? Совчи куйиб, туй киламиз!
Шунда Муяссар опа хам орзу-умидла-ридан келиб чикиб, шошиб суради:
- Топган кизинг тагли-туглигинами?
Аъзам гапни бошлашга бошлаб куйиб, энди ортга йул йуклигини факмлагач, деди:
- Оддийгина оиладан. Аникроги, етим киз.
Муяссар опанинг юзи бузарди.
- Нима?! Канакасига?!
- Шунакасига.
Аъзам Мохигулнинг асл ахволи кейинчалик маълум булгандан кура хозирок баён этишни лозим топди:
- У киз бувисининг карамогида.
- Кашшок хам дегин! - олдинги баёнга шаъма килди она.
Ботир аканинг жахли чикди:
- Хоним, узлари хам оддий дурадгорнинг кизлари эдилар, чамамда. Ёки отангизнинг кумиб куйган хазинаси бормиди? - У шундай деркан, углига юзланди ва лунда килди:
- Кизнинг манзилини айт! Онанг бир-иккита дугонасини ёнига олволиб совчи булиб боради.
Муяссар опа тумшайди:
- Саодатхоннинг кизи Паризодни куз остимга олиб юрувдим-а! Аттанг...
- Аттанг-паттангингни йигиштир, эртагаёк совчи булиб борасан! Тушундингми? - деди Ботир ака хотинининг хафсаласизлигидан жахлланиб.
- Намунча! Олдин кизни суриштирай, - дея эрининг раъйига хеч качон карши боролмаган Муяссар опа бу гал узини гайриодатий тутди.
Бундан баттар жахли чиккан Ботир ака деди:
- Углингнинг калласи жойида, унинг дидига ишонаман. Колаверса, етим экан, етимлар хаётнинг аччик-чучугини бошкаларга нисбатан купрок татиган булади. Хуллас, гап тамом. Эртага ишдан кайтганимда натижани билишим шарт!
Аъзам ташки куринишидан жиддий куринса-да, кунглида шодлик сабоси хис-туйгулари баргларини титратиб эсарди. У шу тобда "яхшиямки, оилада отам хукмрон" дея мамнун уйларди.

Асрга якин уйига кайтган Мохигул иккинчи бора совчилар устидан чикди. Бу эса олдингидан фаркли уларок кизгинанинг ички дунёсини ларзага солди, чунки бу совчилар унинг юрагини махв эта бошлаган йигит - Аъзамдан эди. Мохигул бувиси билан сухбатлашиб утирган иккита башанг аёлни кургач:
- Ассалому алайкум, - деди ийманиб ва хонасига утиб кетди.
- Ваалайкум ассалом, - деди Муяссар опа кизнинг ортидан бокиб коларкан. Мохигулнинг хусну малохати, хамиша углини бирорта бадавлат оила кизига уйлантирмокни режа килиб юрган аёлни-да бефарк колдирмади. У Саломат холага юзланиб максадга утдт:
- Опажон, узи битта-ю битта углимиз бор. Шу десангиз...Набирангизга кунгли тушибди. Хуллас масалада...олдингизга келгандик. - Муяссар опа "кулчиликка" демокни узига лозим топмади.
Саломат хола унинг максадини тушунди, бирок бу масалада бир марта огзи куйганлиги боис эхтиёткор булиб колганди:
- Айланай, набирам хали ёш. Колаверса, сизларни унча танимаймиз.
- Биз эски шахарда турамиз, - деди Муяссар опа шошиб, сунг факрланиб кушимча килди: - Углимиз катта бир ташкилотнинг рахбари. Хм...Агар рози булсангиз шу икки ёшнинг бошини ковуштирсак деган уйда келувдик.
Саломат хола огир кузгалди:
- Мохигул менинг ёлгизгина набирам. Унинг бахти менинг бахтим. Аммо хали туй килишга шароитимиз йук.
- Бу ёгига биз кундаланг, - деди МуСсар опа ховликиб. У айни дамда углининг бошини икки килишдан хам кура бу хонадондан курук кайтишни узига ор деб билаётганди, бирок Саломат хола хадеганда унга ройиш беравермади. Хатто кези келганда набирасини тирик етим булиб усганига-ча яшириб утирмади. Муяссар опа эса хаммасидан хабардорлигини айтиб оёк тираб туриб олди. Саломат хола ноилож "набирамнинг узи рози булса мен карши эмасман" деб бу кайсар аёлдан кутулди. Совчилар кетишгач, Саломат хола Мохигулдан Аъзам хусусида гап очди. Киз эса фавкулод-да уз хис-туйгуларини енгиб кунгил истагига карши борди.
- Йук, бувижон, мен унга теголмайман. У менинг тенгим эмас, - деди бошини хам килиб. Саломат хола бу жавобдан сунг:
- Узинг биласан. Лекин халиям уйлаб кур, - деди гуё набирасининг аросат азобида эканлигини сезгандек.

Аъзам Мохигулнинг кучасининг муюлишида кутиб олди:
- Яхшимисиз, Мохигул?
- Бу ерда нима киляпсиз? - киз бу кутилмаган учрашувдан эсанкираб колди ва хижолатланиб атрофга олазарак бокди.
- Сизни икки соатдан буён кутиб утирибман.
- Нимага?
Аъзам упкалаганнамо охангда деди:
- Икки марта совчи юбордим...Нега рад килдингиз, Мохи?
Мохигул йигитнинг нигохига дош беролмай, кузини олиб кочди ва хомуш охангда деди:
- Аъзам ака, бизлар бир-биримизга тугри келмаймиз.
- Нима учун?
- Сиз бадавлат, баобру оиладансиз, мен эса...
Мохигул гапини давом этишга кийнал-ди. Аъзам бош чайкади:
- Сизга нима бупти?
Киз унга бокди. Кузларида алам ва хасратга ухшаш ифода балкирди.
- Сиз уйланаман десангиз манаман деган киз жон-жон деб тегади. Мендек отаси бетайин, ташландик кизни бошингизга урасизми?
Мохигул шундай деркан, лаблари беихтиёр титраб кетди. Аъзам бу сузларга дош беролмади:
- Нега ундай дейсиз? Мен...Ахир...Йук, Мохи, мен сизсиз хаётимни тасаввур килолмайман. Юкоридаги гапингизга келсак, менга бунинг ахамияти йук.
- Сизга ахамияти булмаса ота-онангиз-га ахамияти бордир. Ким хам ташландик кизни келин килишни хохлайди.
- Мунча узингизни ерга урмасангиз! - деди Аъзам куйиниб. Колаверса, уларнинг узлари рози...
- Сизнинг кайсарлигингиз биланми? - чурт кесди Мохигул. Сунг киз бор оз тин олди: - Аъзам ака, сиз рахбар одамсиз мен эса оддий мардикор кизман. Тенг тенги билан дейишган-ку, ахир!
Аъзам чукур уф торди.
- Хохлайсизми, мен эртагаёк уз ишимдан воз кечиб, уша мардикор бозорига чикаман, балки мени уша мардикор эркаклар ичида курсангиз турмуш куришимизга кунарсиз.
Мохигул кулимсиради:
- Жинни бупсиз.
- Ха, шундай жинниман!
- Мардикор бозорига одамлар баъзи нарсаларни исботлаш учун эмас, мухтожликдан чикишади.
Аъзам хуноб булиб деди:
- Айтинг ахир, нима килай? Сиз учун хамма нарсадан, ишимдан, уйимдан...манави матохдан хам кечишга тайёрман.
Шу пайт у кутилмаганда кескин харакатлар билан чунтагидан калит чикарди ва утиб кетаётган бир йигитнинг йулини тусиб:
- Огайни, машина керак эмасми манг! - дея калит узатди. Нотаниш одам эса бундан илкис чучиб, ёнбошига тисланаркан жунаб колди. Аъзамнинг калит тутган кули хавода муаллак колди, унинг бу телбавор хатти-харакати Мохигулни кулгусини кистатмади, кайтанга унга нисбатан юраги ачишди.
- Масхарабозликни йигиштиринг! - Мохигул шундай деркан, нигохи таниш махалладошига тушди ва бундан хижолатланиб кетмокка чогланди, бирок Аъзам унинг кетишига йул куймай кулидан махкам тутди.
- Нима килсам менга ёр булишга рози буласиз? Айтинг!
Мохигул минг истихола билан:
- Майли, уйлаб кураман, - деди ва кучаси томон кадам ташлади. Аъзамнинг юзида бу сузлардан кувонч ифодаси жилоланди.
Шу вокеадан сунг Мохигул бувисининг Аъзам хусусидаги навбатдаги саволига узингиз биласиз деб куя колди кискагина килиб. Муяссар опанинг кейинги ташрифида масала хал булди ва фотиха туйи бир хафтадан кейинга белгиланди. Мохигул такдирининг бу кирраларига хам дуч келар экан, илк бора уз кисматидан мамнун эди. У илк маротаба юрагининг истагига буйсунди бирок кунгли негадир алагда эди. Бир хафтадан кейинга бнлгиланган фотиха туйи эса....
ZVEZDA VOSTOKA оққа кўчирди.
ДАВОМИ БОР.

#МардикорҚизХикоя

Комментарии