Тунку саат он экиден отуп калган убак.

Менде дале адаттагыдай уйку жок. Жан дуйномдун азабы менен алышып отурган учурум.Сайттан бироону кара тизмеге кошуп жатып , сенин дарегине козум тушту.Ооба ошол сен элен. Ошол менин журогумду ээлеген асыл инсан.
Канча мезгил отсун ,канча кун айга алмашсын,ортобузда канча озгоруулор болсо да, сен мен учун ошол инсан элен.
Откон кундор эсиме тушуп кетти.Эмнегедир сайтына кирип карап чыккым келди. Коргум келди суротунду. Качаанкы мен жоготкон, жан дуйномдон очурууго аракет кылган инсанды кайрадан, дале коргум келди.
Бирок тилекке каршы коро албадым. Суротун жок болчуу . Анын ордуна жалан гана ислам картиналары коп эле. Арасында жалгыз апакендин, жана да карындашындын суроту бар экен.
Ойумда эмнегедир кубанып алдым.Анткени ички бир туюмум " ал ээми мурунку инсан эмес , ал такыр озгоргон " деген сезим, бийлеп алган эле.
Эмнегедир кайра, бат эле сайтындан чыгууга шаштым. Сенин сайтын азыр эле жанды деген белги келип , кок болуп жанып калган экен.
Дале козумо уйку тартпай, эмнегедир алда нелерди ойлонуп отура бердим.
Кайра эле коп убакыт отпой, телефонго унулсом, достугума кошууну суранган белги келиптир.Ооба аты сенин атына окшош. Бирок жылы башка эле. — Балким ал менин окурманымдыр ?... деген ой менен, аны достугума кошуп койдум. Кошоор замат
— Кечир мени деген билдируу келди.
— Кечир сага коп азап бердим.
— Мен ыйманга келдим , мен сени унутканым жок деген создор эмнегедир козумо жаш кылгырта ,эсиме коп нерсени салып жиберди.
Ооба ал убакта такыр сен башкача элен.Ал убакта сен тагдырдын берген азабынан уламбы, аябай катаал муноз таш боор,инсан элен.Канчалык сени жек коргум келсе да, менин журогум ага чыдабайт болчуу.Сени терен тушунгум келет болчуу. Канчалык башкаларга башкача жаман инсандай корунсон да, Жан дуйнондун терээнинде сенде да бир жакшы сапат ,сенде да бир мээрим бар экенин байкачуумун.
Бирок азап берсен да баарына чыдагым келчуу. Ошол нерсенин баары эсиме тушуп кетти.Ичимден — Мен сени дайыма кечиргем,сени ошол убакта да кечиргем. Анан сен ыйманга келдим, намаз баштадым, деп кечирим сурап жатсан кантип кечирмек эмес элем ? деп да ойлоп кеттим.
— Кандайсын ? деген созго аран жарадым.
Сен болсо озундо баары жакшы деп алып, менде кандай экенин, баарын калтырбай сурап чыктын.
Ден соолугум " оорубай журосунбу? уйдогулор кандай " ? деп баарын калтырганын жок.
Ооба ошол ! Мен жактырып, мен суйгон инсан.Мурдагы жаман адаттарын баарын таштап, азыр намазга жыгылып берекесиз жашоосун гулго айлантканын, намаздан алыс болгон адамдардан оолак жургонун айтып берип жатты.
Мен кудум эле жомок уккандай кызыгып угуп отура бердим .Ошондогу кубанычым, ошондогу суйунгонум ,соз менен жеткире албайт болчумун.
Ал баарын унутуп , бирок мени дале эсинен чыгара электигин айтты.
Мага ушул жетиштуу болчуу.Мага анын ар бир айткан создору эски жараатымды дарылагандай,заматта баардык нерсени унуттуруп койду.
Бирок ал менен бирге боло албастыгымды эстесем журогум ооруйт.Анткени ага бактылуу жашоо каалайм.Сен менден алыс болсон да, журогум дайыма сени ойлойт.Сенин бактылуу болуунду каалап , Алда кайдадыр жоготкон изинди таап ала тургандай, биз баскан жолдорду дайыма жалгыз басып келем.
Сен азыр башка жактасын сени менен копко суйлошо албайм.Тааныш болуп да, мурункудай жакын дос болуп да.Анткени бат эле сага конуп калуудан, канча аракеттенмейин, кайра кыйналууман корко берем.
Узакта болсон" балким корбой журсом унутаармын " деген ой менен жашап келем.Бирок дале журогумдо ,оюмда тушумдо да сенсин . Мен сени туболук суйуп кала берем ! Сенин ошол жолундан тайбасынды, мурунку жолго барбасынды ,дайыма аман журуунду кудайдан сурап кала берем.Сен менин журогумдун суйуусу бойдон каласын Менин Тунук Махабатым.