Դու ի՞նչ գիտես, ի՜նչ եմ տեսել ես կյանքում,

Մի' խաբնվիր իմ լռակյաց ժպիտին,
Անդորրի տեղ', փոթորիկ է իմ հոգում,
Իմ սրտի մեջ խենթանում է ցավը հին։
Դու ի՞նչ գիտես կյանքում ինչքա՜ն եմ լացել,
Ու երազե՜լ, ու երազե՜լ անհամար,
Հին տենչերս խորը վերքեր են բացել,
Ու փորձվե՜լ, ու աղոթե'լ քեզ համար։
Դու ի՞նչ գիտես կյանքը ինչքա՜ն է խաբել,
Ո՜նց է բախտը ինձ մոռացել սևերես,
Դու ի՞նչ գիտես ո'նց են թևերս կապել,
Ու ընկե՜լ եմ անդունդները ես այդպես։
Դու ի՞նչ գիտես, ի՜նչ եմ ապրել այս կյանքում,
Մի' խաբնվիր իմ լռակյաց ժպիտին,
Երազել եմ գիշերները ես անքուն'
Ու ձուլվել եմ պաղ ու խոնավ այս կյանքին...