Шаб бе хейр!

Агар замоне соҳиби фарзанд шавам ИншоАллоҳ
Ҳангоми хоб барояш афсона мегуям, афсонае, ки дар он дард, ғам ҷудоӣ, чизҳои тарсовар набошад ва охири афсона бо хуши ба итмом раса.
Баъди афсона барояш мегуям :
Аллоҳи мо Аллоҳи покиҳост.
Аллоҳи мо Аллоҳи зебоиҳост.
Аллоҳи мо зиштиро намеписандад чунки худаш лоиқи зебогиҳост.
Фарзандам Ҳамеша ба чизҳои зебо нигар ҳамеша суханҳои зеборо гуш кун,ҳамеша фикри хуб кун. Вақте зебобин боши бар забонат гапҳои нолозим наовар,,
Фарзандам агар чи орзу дори аммо пул надори
Вақте пул надори аз орзуят даст накаш
Зеро нияти нек, кори хайрда Худо ҳамроҳат ҳаст.