Ձեռքս բռնի՜ր,մա՜մ…ամուր֊ամուր, որ ես զգամ քո ողջ էներգիան… մարմնիս յուրաքանչյուր մասնիկ, յուրաքանչյուր բջիջ տաքանա քո ջերմությամբ, երակներովս հոսի ու հասնի սրտիս անվերջություն… մա՜մ… Ձեռքս բռնի՜ր…նստեմ լուռ ու սուզվեմ քո աչքերի ջինջ օվկիանում…անվե՜րջ… ու ցավս այնտեղ խեղդեմ,ես զորեղանամ…նայեմ ու քո դեմքի մեղմ ուրվագծի մեջ վերագտնեմ ինձ,որտեղ մեր հայացքներն են նուրբ,բայց ամուր թելերով միահյուսվում….

Ձեռքս բռնի՜ր,որ ես չսայթաքեմ, չմոլորվեմ կյանքի դժվարին, քարքարոտ ուղիներում…մա՜մ, որ աշխարհի չորս ծեգերում էլ լինեմ,գիտե՞ս, քո գիրկն է լինելու իմ ամենատաքուկ ու գողտրիկ անկյունը… Անհնար է կտրել այդ աստվածային կապը, անգամ պորտալարը կտրելուց հետո անհնար է…անտեսանելի…նուրբ, բայց հզոր,աստվածային ուժով օժտված սուրբ կապը…ՄԱՄ… ՁԵՌՔՍ ԲՌՆԻ՜Ր…
💟Եթե ասեն,որ պետք է Աստծուն տեսնես,նոր հավատաս նրա գոյությանը,նրա ձայնը լսես,նոր զգաս նրա ջերմությունը,ես կասեմ՝նա իրական է,նա Սեր է,նա Տիեզերք է.,նա առեղծված է,բայց իրական,,,իմ ՄԱՅՐ…
Մա՜մ ջան,,,դեռ ձեռքերիդ ջերմությունով չտաքացած,ես մեծացա։Դեռ քո անսահման ջերմ գրկից չկշտացած,ես ինքս արդեն մայր դարձա,արդեն էլ քո գրկում չեմ,քո կողքին չեմ, քո տաքուկ ու ջերմ ձեռքերի մեջ չեմ…
ՄԱ՜Մ գիտե°ս` ոնց եմ ափսոսում ու զղջում քեզ չասած, ցույց չտված կամ խնամքով թաքցրած սիրո ու հարգանքի նշան բառերի համար: Ափսոսում, որ շատ ժամանակ կարող էի կողքիդ լինել, բայց չեղա, կարող էի արցունքներդ սրբել, բայց ինքս արցունքներիդ պատճառ դարձա,անքուն գիշերների,դժվար ու ծանր օրերի։ Շատ գեղեցիկ արարքներ կարող էի թույլ տալ, որ չարեցի, չնվիրեցի, չնվիրվեցի, չհասկացա…
ՄԱ՜Մ, հիշու°մ ես,որ ասում էիր միշտ էլ վատի կողքին լավը կա, տգեղի կողքին` գեղեցիկը , միշտ ընտրություն կա…բայց ՄԱՄ,իմ ՄԱ՜Մ, միայն դու ես,հիշի´ր,որի լավն ու վատը ես չեմ ընտրել,որովհետև դու կատարյալ ես,պարզապես աստվածային,,ՍԵՐԵՐԻ ՍԵՐ,իմ ՄԱՄ:Շնորհակալ եմ….փորձում եմ այսուհետ ապրել այնպես, որ քո աչքերում երբեք ամոթ չտեսնեմ,արցունք չտեսնեմ, կներես,,,ինքս մայր դարձա ու նոր հասկացա քեզ։Կներե՜ս,մեծացել եմ,գիտակցում եմ,մայրիկ եմ…
Իմ ՄԱՄ 💟